Polski Portal Introwertyków

Powiem Wam, jak się skończyła moja sytuacja. Na pewno jesteście szalenie ciekawi ^^ Napisałam maila do tego wykładowcy - taka ostateczna szansa dla samej siebie, bym potem nie mówiła sobie "siadlam na dupie i nic nie zrobiłam". I okej, zgodził się, bym przyszła na egzamin. Kazał donieść ćw...

No tajemnicza jesteś. Z jednej strony, mówiąc szczątki, zachęcasz, by Cię wypytac, a z drugiej strony nie chcesz być pytana, Typowa Kobieto!

A właśnie, nasuwa się tutaj także kwestia swego rodzaju godności. To, co powiedział Coldman - "nie lubię chodzić za nauczycielami, prosić się i poprawiać". Dokładnie mam to samo. Z jednej strony odkłada się coś na ostatnią chwilę, wiedząc, że sami prosimy się o problemy. A gdy te problemy ...

No jakbym czytała o sobie! Oprócz kwestii "choć jak trzeba to trzeba". Wiadomo, czasem są sytuacje, które nie sprawią problemu, choć wymagają dużo energii. Ale innym razem trafi się taka kosa, że pokonuje na starcie. U mnie nie ma czegoś takiego jak "intensywna interakcja", bo po...

Hmm...jakiś człowiek podzielił introwertykow na dwie kategorie. Nie wiem, ile w tym prawdy, ale odsyłam Cię do cioci Wikipedii. Czuję się grupą B, dlatego moje pytanie skierowalam głównie do ludzi, którzy też się tak czują. Zakładam, że w głowie to każdy ma jakiś plan. Gorzej z jego realizacją. Ja, ...

Cześć Wszystkim! Nie wiem, czy taki temat się już pojawił, więc w razie czego proszę o przerzucenie. Choć nie widziałam, ale cóż. Jak to u Was jest? I głównie moje pytanie kieruję do introwertykow typu B. Gdy musicie załatwić jakąś mega poważną sprawę, na pewno obmyślacie w głowie plan. Wszystko mus...

Jak się ironicznie Twoje położenie zmieniło, co? ^^ w poprzednim związku przeszkadzał Ci brak swobody, teraz swoboda przeszkadza, choć Ci na niej zależy. Jak na złość. Mówisz, że cofnela się relacja, ale może jeszcze jest jakaś szansa? Czy pod warstwą miłych złośliwości, dała do zrozumienia, że nie ...

Również jestem nieśmiała, czasem wręcz chorobliwie. Zanim gdzieś pójdę, czy zadzwonię, w głowie układam kilka scenariuszy przebiegu rozmowy. Oczywiście później zazwyczaj okazuje się, że nie było czym się stresować. Ale tak już mam, okropny ze mnie nerwus, wszystko wewnętrznie bardzo przeżywam. Kiedy...

Wiesz co? Może to nasze myślenie w optymistycznych kategoriach jest naiwne. Przez to bierne czekanie, czujemy się bez wartości dla drugiej osoby albo niewystarczająco dobrzy. Kiedyś tą bezwzględność odbierałam bardzo dotkliwie, choć tak naprawdę to on miał bariery, nie ja. Żałuję, że dość późno to z...

Wydaje mi się, że było coś podobnego na forum: https://introwertyzm.pl/viewtopic.php?f=28&t=1959&p=44157#p44155 A jak ci się nie chce czytać, to tam wyszło, że jedna osoba trzymała drugą na dystans i bardziej żyła z nią w wyobraźni, przez co zaleciliśmy danie sobie spokoju, bo już nikt racz...

Hej, dołączę się do tematu :) Otóż ja wynajmuję mieszkanie wspólnie ze starszą siostrą i jej przyjaciółką. Na ogół jestem zamknięta w swoim malutkim pokoju, a wychodzę z niego tylko do łazienki, czy kuchni. Z siostrą widuję się rzadko, gdyż wiecznie jest w pracy. Kiedy wraca musi mi się wygadać, co ...

Purpurowy Wiatr, trafiłeś w sedno. Twoja wypowiedź najbardziej odzwierciedla to, co chciałam, by mi powiedziano. Dziękuję Ci za tę próbę zrozumienia mnie. Wszystkim Wam dziękuję, wszyscy się staraliście mi wytłumaczyć sytuację, w której się znajduję, jak najlepiej. Myślę, że w końcu dojdzie do końca...

Wszyscy macie rację. I tak naprawdę już od dawna zdaję sobie sprawę, że powinnam zakończyć tę relację. A nieznośna podświadomość za każdym razem podpowiada, bym brnęła dalej. Kiedy bywały między nami miesiące milczenia, czułam jakby umarła cząstka mnie. Początkowo wściekła i rozżalona czułam, że dob...

Tak czy siak, bardzo dziękuję Ci za pomoc. Rozważę Twój pogląd i na pewno wyciągnę jakieś wnioski. Może z czasem wprowadzę w życie. Mam jednak teorię, że jak ktoś jest ci bliski, to nie można ot tak zrezygnować. I pewnie dlatego tkwię od 7 lat w niezmiennej relacji. Jednak jestem osobą dość oporną n...

Będąc kobietą oczekiwałam porady w stylu "będzie dobrze". Ale niestety tupnięcie lewą nóżką i ceremonialne rozpłakanie nic tu nie zdziała. Pewnie masz rację. A ja żyję iluzją. Ale jestem babą, myśli nie mają pokrycia z czynami (stereotyp?). Nie odpuszczę czegoś tak po prostu, nie umiem. Mo...