Polski Portal Introwertyków

Dokładnie tak.

Lubicie oglądacie ?

Wysłane z mojego SM-T705 przy użyciu Tapatalka

Dokładnie mam tak samo.

Jak widać nie każdy intro jest taki sam. Jeden jest bardziej spontaniczny, a drugi mniej.

Myślę, że jak już bym miała zakładać stały związek to najbardziej chyba pasowałaby mi forma, jak to nazywają, LAT (living apart together), czyli, że ludzie są razem, ale mieszkają każde w swoim mieszkaniu/domu. Albo gdybym miała mieszkać z kimś, to chociaż żebym miała własne mieszkanie gdzieś, do k...

Uwielbiam siedzieć w domu. Zawsze mam tam coś do roboty. Leżenie na kanapie z książką to moje ulubione zajęcie. :D Jednak jak jest ładny i ciepły dzień lubię pojeździć na rowerze samemu po lesie. Im głębszy las tym lepiej. Mieszkam akurat w takiej okolicy, że nie jest to problemem. Na wycieczki w gó...

Ja uwielbiam planować wszystko i to z najdrobniejszymi szczegółami. Nawet jak jadę na wycieczkę kilkudniową to mam zaplanowane wszystko od godziny wstania z łóżka poprzez wszelkie posiłki (nawet co będę jadł i gdzie),aż do godziny zaśnięcia. Czasami oczywiście coś nie wyjdzie w planie i z reguły tak...

Uwielbiam przebywać w swoim własnym towarzystwie i mieszkać samemu. Jednak co kilka dni odczuwam potrzebę zaproszenia kogoś lub wstąpienia do kogoś. Gdy taka wizyta się zacznie po kilkunastu minutach chcę z powrotem wrócić do tylko swojego towarzystwa. W robocie natomiast pracuję z masą ludzi i jest...

Fiszer pisze:Książki , książki , książki , stare , nowe wszystko jedno byle ciekawe

To chyba dość częste dziwactwo introwertyków. Ja też tak mam. Pożeram wszelkie książki byleby coś mnie zainteresowało w tytule, życiorysie autora lub nawet w grafice okładki.

Ja również popieram chęć zmiany, ale nie bardzo wierzę w jej sukces. To tak jakby do końca życia udawać zachowania, które są dla nas męczące i nienaturalne. Tak nie da się żyć. To w prostej linii prowadzi do różnych zaburzeń psychicznych i szczerze wątpię, żeby introwertykowi na dłuższą metę udało s...

Prawdziwy 100 % introwertyk nie da rady udawać przez tydzień ekstrawertyka. Będzie to dla niego nie do zniesienia. Przynajmniej w moim przypadku tak się nie da, zbyt męczące. Trzeba pozostać sobą. Nie oszukujmy samych siebie.

Jak_wrak, znam to. Dla mnie jeszcze gorsze jest kiedy idę sam chodnikiem, nikogo za mną, jedna osoba przedemną idąca w moim kierunku... Mam wtedy aż napady lęku: duszności, zawroty głowy, złe widzenie i czasami wydaje się jakbym miał zemdleć... Cóż, bardzo mocna fobia społeczna. :D Wystąpienia... U...

Najbardziej szkodzi życie - każdy umiera...

Bez przesady. Wielu lubi mieć przyjaciela w karku. Nie ma to jak wyskoczyć na imprezę w towarzystwie karka. Własna ochrona pod ręką.

Od introwertyka do hikikomori jeden krok. Niewielka różnica.