Kiedy się dowiedzieliście?

[highwind]

Rodzina się martwiła, że jestem cichy, "zbytnio" ważę słowa, muszę przemyśleć każdy ruch i naprawdę nie interesują mnie jakieś szalone imprezy. Martwiła się do tego stopnia, że aż mnie wysłali do psychologa z ojcem. Traf chciał, że miał on jednego znajomego psychologa - do niego się udaliśmy. Usiadłem sobie z facetem, on zadaje pytania, ja odpowiadam, odpowiadam, odpowiadam... Aż w końcu wali mi tekstem: "Słuchaj, dlaczego Cię tutaj właściwie skierowali, bo ja nie rozumiem". Odpowiedziałem, że rodzina się martwiła moim zachowaniem i myślą, że coś jest ze mną nie tak. W tym momencie pan psycholog robi epickiego facepalma i wzywa ojca... po czym zaczyna go opierdzielać od góry do dołu, mówiąc, że nie jestem nienormalny, tylko jestem jak najbardziej normalnym... [w tym momencie słychać chór gregoriański]... introwertykiem.

Cool story bro

Ja trafiłem zupełnie przypadkowo na jakiś link na Wykopie; zacząłem czytać i im dłużej to trwało, tym bardziej nie mogłem opanować mojego zdumienia, wynikającego z faktu że czytam o samym sobie.

[jaromira]

O tym, że jestem introwertykiem dowiedziałam się w szkole podstawowej. Wyszło mi w trakcie badań w poradni psychologiczno-pedagogicznej. Wszelkie wyjaśnienia "o co chodzi i z czym to się je" ograniczyły się do zdania "Przeżywasz wszystko w sobie, jesteś bardzo zamknięta". Przyjęłam to do wiadomości i uznałam za coś oczywistego, bo w końcu każdy w życiu kimś jest. Wszelkie wytykane mi "nienormalne" zachowania instynktownie tłumaczyłam swoim introwertyzmem (naprzemiennie z uznaniem, że moje dziwactwa są spowodowane moja niepełnosprawnością, w zależności od nastroju... ale to już odrębny wątek). Dopiero około 25 r. ż. dowiedziałam się więcej na temat introwertyzmu (znajomy polecił mi książkę "Introwertyzm to zaleta") i wszystko zaczęło przybierać inny obraz. Sprawy, które dotychczas były dla mnie trudne, których nie mogłam zrozumieć, a tym bardziej zaakceptować w tamtych chwilach stały się jasne i zrozumiałe.

[arvendanci]

Przewidywania o introwertyzmie - czasy szkoły średniej.
Uświadomienie sobie tego faktu - studia.

[red_sky]

Mam szesnaście lat i dowiedziałam się ledwie kilka tygodni temu.

To głupie, ale w tym pomogła mi ta grafika z demotów albo kwejka "Jak obchodzić się z introwertykiem" czy jak to tam brzmiało. Zaciekawił mnie termin "introwertyk", "Introwersja" i trochę o tym poczytałam. Wszystko się zgadzało. Przy okazji trafiłam na to forum i teraz jestem pewna na 100%. Po prostu czytałam historie niektórych i miałam wrażenie, że to o mnie.

Cieszę się, że to odkryłam i bardzo prędko to zaakceptowałam. Wcześniej się martwiłam, że ze mną jest coś nie tak, bałam się nawet, że Aspergera mogę mieć.

[mMm]

Obecnie mam 18 lat i o ty, że jestem introwertykiem dowiedziałem się dwa lata temu podczas czytania charakterystyki Dr.Housa gdzie wspomniane było o ty, że był on introwertykiem. Zaciekawiło mnie to słowo bo nie bardzo je rozumiałem, więc je sprawdziłem. Poczytałem na temat introwertyzmu i tak coraz bardziej pochłaniając się lekturze, nie mogłem się nadziwić temu co czytam bo wszystko co było napisane, było po prostu o mnie

I też nie miałem problemu z zaakceptowaniem tego. Przeciwnie bardzo się ucieszyłem

[Kehuan]

To głupie, ale w tym pomogła mi ta grafika z demotów albo kwejka "Jak obchodzić się z introwertykiem" czy jak to tam brzmiało. Zaciekawił mnie termin "introwertyk", "Introwersja" i trochę o tym poczytałam. Wszystko się zgadzało. Przy okazji trafiłam na to forum i teraz jestem pewna na 100%. Po prostu czytałam historie niektórych i miałam wrażenie, że to o mnie.

Dokładnie tak samo miałem i ja !

[Difane]

O tym że jestem introwertykiem dowiedziałem się dwa lata temu, a więc gdy miałem 21 lat. Odkryłem to zupełnie przez przypadek. Po prostu przez wiele lat obserwując swoje zachowanie na tle innych określałem sam siebie mianem "flegmatyka", a jako że mam tendencję do wyjaśniania z pozoru nawet najbardziej błahych słów o pejoratywnym zabarwieniu, to pewnego dnia powiedziałem sobie:
"- Ej tak mówisz że jesteś flegmatyk. A wiesz w ogóle co to znaczy ? "- zapytałem
"- EEE no, tak jakby...nie bardzo " - odparłem
Na co rzekłem: "- W takim razie sprawdź"

No i sprawdziłem. Na początku zdziwiłem się, że to słowo ma swoją fachową definicję. A jako że moje sprawdzanie jednego pojęcia jest tak naprawdę tylko pretekstem do tego, aby klikać we wszelkie możliwe odnośniki, to już po chwili na tapetę trafiła "introwersja". Zacząłem czytać i stwierdziłem, "kurcze, kto wstawił opis mojego charakteru na wiki ". Bo tak szczerze mówiąc nie było jakiegoś szoku, jeżeli chodzi o cechy danej osobowości, gdyż podobne rzeczy już wcześniej u siebie zaobserwowałem. Zdziwiłem się natomiast, że to wszystko ma jakieś naukowe określenie i że tak wiele cech "introwertyka" jest zbieżnych z moimi. Zrozumiałem wówczas, że to określenie pasuje do mnie jak żadne inne :wink: .

[Suicide Solution]

Ktoś kiedyś powiedział, że jest introwertykiem. Widać było, że nie jest wylewny. Podobny do mnie. Zaczęłam szukać w internecie cech introwertyzmu i okazało się, że co najmniej 90% z nich pasuje do mnie. Więc w sumie to był czysty przypadek. Z resztą ostatnio dużo się nad sobą zastanawiałam. Straciłam przez swój introwertyzm przyjaciół. To dało mi do myślenia.

[arbuz25]

O tym, że jestem "inny" dowiedziałem się w pierwszej klasie liceum. Po miesiącu widziałem, że odstaję od grupy i coś jest nie tak. Nie przywiązywałem do tego większej uwagi. Po prostu szedłem swoją drogą i nie patrzyłem na innych.
Słowo "introwertyzm" poznałem na pierwszym roku studiów (3 lata temu). Poczytałem sobie o tym na wikipedii i faktycznie pasowało do mnie, jednak jakoś tak wyszło, że przestałem zgłębiać temat. Dopiero kilkanaście dni temu pewna strona sprawiła, że zacząłem na nowo szukać informacji na temat introwertyzmu, aż trafiłem tutaj . Z czego się bardzo cieszę .

[Mofo]

Odkryłem to zupełnie niedawno. Wcześniej nie zdawałem sobie sprawy, że moje nawyki, sposób życia, mogą mieć coś wspólnego z introwersją. Ale takie są fakty.

[amls]

Ja dowiedziałam się jakoś pod koniec sierpnia tego roku. Zdecydowanie przypadkiem, zobaczyłam jakiś obrazek związany z introwertyzmem na kwejku czy jakimś innym (niby durnoty,a jednak teraz jestem wdzięczna ). Wpisałam w google, poczytałam i pomyślałam "aha, jesteśmy w domu!"

[Faramuszka]

O tym, że jestem introwertyczką dowiedziałam się za czasów szkoły średniej, gdy zaczęłam interesować się bardziej rozwojem osobistym.

[Maksiu]

Oj dawno, dawno temu, nawet nie pamiętam dokładnie. Zawsze lubiłem testy psychologiczne. Najpierw dowiedziałem się, ze jestem flegmatykiem/melanchonikiem i kiedyś do tego doszła introwersja.

[NoSenseAtAll]

Ja o introwertyzmie dowiedziałam się w 5-6 klasie szkoły podstawowej. Wtedy ta wiedza ograniczała się do definicji: osoba zamknięta w sobie, nieśmiała, mająca trudności z nawiązywaniem kontaktów z innymi ludźmi. Pasowało to do mnie, ale nic mi to nie dało. Dopiero niedawno zaczęłam trochę bardziej się tym interesować.

Lepiej bym tego nie ujął.
Hasło introwertyk poznałem dawno temu, ale teraz zacząłem się tym bardziej interesować, czytać rozwój osobisty INTP i tym podobne artykuły, które bardzo mi pomogły.

[Spatsi]

W pierwszej klasie LO. Pamiętam, że w trakcie lekcji ktoś przyszedł obwieścić jakąś bardzo dobrą dla klasy informację. wszyscy okazywali radość, oprócz mnie. Kumpel spytał się mnie "nie cieszysz się?". Odpowiedziałem, że cieszę się, ale wewnętrznie, nie jestem zbyt ekspresywny jeżeli chodzi o emocje. Wtedy mi odpowiedział "Hmm, to typowe dla dla introwertyków". Wtedy jakoś się tym nie przejąłem, ale jakiś czas później postanowiłem sprawdzić co to słowo oznacza.
Ogólnie, jestem bardzo szczęśliwy, że dowiedziałem się o introwertyzmie i trafiłem na to forum. Wcześniej miałem się za kogoś chorego psychicznie i próbowałem na siłę stać się bardziej społeczny. Teraz dużo łatwiej jest mi akceptować samego siebie, gdy wiem, że jest mnóstwo ludzi takich jak ja.