Polski Portal Introwertyków

Tak, wygląd jest ważny. Ja staram się wyglądać czysto i schludnie. Nie lubię jaskrawych kolorów. Dla mnie ubranie ma być dobre jakościwo i wygodne, ważna jest ergonomia. Styl... cóż gust się ma albo nie... nie lubię jak by to nazwać, może... "pozorantów"

Ja rzadko ubieram się coś czarnego, ale lubię przede wszystkim szare oraz niebieskie i granatowe ubrania. Tak aby za bardzo się nie wyróżniać

Lubie ubierać się tak aby wyrazić siebie,mało mnie interesuje czy się to komuś podoba czy nie głównie noszę ubrania ciemne, w stronę kultury rockowej/metalowej. Jakieś szare rurki, koszulki ciemne głównie z odniesieniami do popkultury, bluzy często z kapturem ale nie zawsze. Z kurtek to uwielbiam moja ramoneskę najbardziej :-) gdy ludzie na mnie patrzą to odnoszę wrażenie jakby się bali albo jakbym ich odpychał, ale może mi się tylko wydaje ;p nosiłem glany ale tej fazy koniec. Noszę jakieś zwykle adidasy szersze.

Inno pisze:Jaki macie styl ubierania się i czy ważne jest dla Was jak ocenią go inni? Lubicie się wyróżniać, a może chcecie niknąć w tłumie?
No i czy swoim wyglądem pragniecie przyciągać spojrzenia płci, która Was kręci?
Czy Wasza atrakcyjność fizyczna ma dla Was jakieś znaczenie?
Czy introwertyzm wpływa na Wasze poczucie atrakcyjności?

Mój styl ubierania zmienia się w sumie z wiekiem. Jak byłam w gimnazjum to próbowałam się kreować na takiego pokracznego emoczka, uwielbiałam wszystko co było w paski, głównie czarno-kolorowe, czy w jakąś szachownicę, kratkę, ale musiała być czerń.
Z czasem zaczęłam przerzucać się na jaśniejsze barwy i w moim ubiorze zaczynały dominować kolory. Wyróżniałam się przez to bardzo na tle reszty, ale nie zależało mi wcale na przyciąganiu uwagi innych ludzi. Różnie mnie oceniali i starałam się tym nie przejmować, bo przede wszystkim chciałam wyglądać dobrze dla samej siebie. No i tej kolorowej garderoby trzymałam się jeszcze jakoś do trzeciego roku studiów. Jak zdarzyło mi się ubrać w ciemne barwy, to wszyscy byli zdziwieni i pytali gdzie się podziały wszystkie kolory.
Nigdy nie miałam na celu przyciągać płci przeciwnej, ba, czasem nawet mi się wydawało, że swoim wyglądem wręcz ich odstraszałam. Dodatkowo, przez jakieś...9 lat, od gimnazjum zaczynając, preferowałam krótkie fryzury, a trzy ostatnie lata moje włosy były na przemian czerwone i fioletowe, raz miałam blond grzywkę i tak krótkie włosy że sama siebie myliłam z chłopcem, wiem że do tego "imidżu" nigdy nie powrócę. Czasem te kolory urozmaicałam jeszcze blond pasemkami przy grzywce.
Od jakiegoś roku z kolei można rzec, że spoważniałam. Włosy dzielnie zapuszczam od kwietnia 2015, od tamtego czasu też ich w ogole nie farbowałam, tylko raz na kolor podobny do naturalnego i zostawiłam blond końcówki będące jeszcze śladami po wcześniejszych farbowaniach. Wizualnie się raczej już teraz nie wyróżniam, preferuję koszule, głównie kolorowe w kratkę, ciemne spodnie, koszulki z postaciami z kreskówek (przeważnie są to superbohaterowie, ale te koszulki to akurat jedyne, co się u mnie nie zmieniło) i sweterki. Aczkolwiek miewam czasem chwile powrotów do tych "kolorowych czasów". Do tego zaczęłam jeszcze nakładać lekki makijaż, więc już nie jestem taka chłopięca.
Moja atrakcyjność fizyczna ma dla mnie znaczenie, zwłaszcza ostatnimi czasy, ale jeśli chodzi o wpływ introwertyzmu na to, to nie widzę związku.

Ja lubię ubrania w kolorach : beżowych, brązowych, granatowych, szarych, czarnych. Lubię swetry długie i szerokie.

Uważam, że wygląd jest ważny (w takim sensie, że powinno się być zadbanym). Styl to sprawa indywidualna.
Lubię koszule, sweterki, ale też zwykłe koszulki. Chętnie bym chodził w marynarkach, ale chyba troszkę za wcześnie na to.
Najwięcej mam czarnych koszulek, z innymi ciemnymi (np. granatowe) to jakieś 80% mojej garderoby. Buty muszę mieć wygodne, nieważne jak wyglądają.
W jakimś stopniu przywiązuję się do rzeczy, ale chyba bardziej z tego powodu, że nie lubię wyrzucać czegoś, co nie jest zniszczone, więc chodzę często zbyt długo w niektórych rzeczach (aż będą porządnie znoszone).

Czy koszulka z Laboratorium Dextera u trzydziestoletniego pierdziela to przypix czy może być?

Tylko jak jest za mała to przypix, tak że Ci brzuszek widać.

highwind pisze: ↑04 lis 2017, 19:48 Czy koszulka z Laboratorium Dextera u trzydziestoletniego pierdziela to przypix czy może być?

Nie widzę przeciwwskazań

Ja lubię jak coś jest na koszulce, rzadko noszę jednokolorowe bez napisów/obrazków.

Kiedyś ubierałam się w stylu gothic (taki okres młodzieńczego buntu).
Trochę mi teraz z tego zostało. Na pytanie: "jaką sobie bluzkę ostatnio kupiłaś" odpowiedź bywała tylko jedna: czarną!
Głównie chodzę w ciemnych dżinsach (nie znoszę spódnic). Lubię takie kolory jak khaki, granatowy i brązowy (i czarny oczywiście).

Czarny to najlepszy kolor <3
Nie rozumiem ludzi, którzy mówią "kup sobie coś kolorowego, a nie same czarne rzeczy". Czarny to też kolor!

Kuqi pisze: ↑06 lis 2017, 23:07 Czarny to najlepszy kolor <3
Nie rozumiem ludzi, którzy mówią "kup sobie coś kolorowego, a nie same czarne rzeczy". Czarny to też kolor!

"Nie, czarny nie jest kolorem, ponieważ pochłania wszystkie kolory i nie odbija ich do naszego oka, dlatego nie widzimy tego koloru."

Ubranie ważna rzecz. Grunt to się swobodnie w nim czuć, żeby było z naturalnego materiału (lepiej chroni przed chłodem). Lubię dużo różnych kolorów na raz, ostatnio sporo czerwieni. Na głowie dredy. Całość ma być spójnym sygnałem „spadaj” dla ludzi z którymi nie chcę mieć do czynienia.

Ubieram się raczej dość monotonnie. Czarna rozpinana bluza z kapturem, ciemne dżinsy, czarny lub biały t-shirt. Uwielbiam nosić buty do biegania chociaż nigdy nie biegałem Nie znoszę koloru szarego, ale tylko na sobie, bo w szarym wszystkim jest dobrze, tylko nie mi W lato przefarbowałem włosy na czarno i podobało mi się to. Teraz, kiedy wróciłem do mojego naturalnego blondu raczej nie wyróżniam się z tłumu.