Polski Portal Introwertyków

Tak jak w temacie.

Super temat! Nareszcie ktoś na to wpadł. Mnie na przykład wnerwia moja prokrastynacja.

"Nikt mnie nie rozumie" połączone z postawą "Niech inni się domyślą co mi w głowie siedzi".

metalowymateusz pisze: ↑29 paź 2017, 13:11 "Nikt mnie nie rozumie" połączone z postawą "Niech inni się domyślą co mi w głowie siedzi".

+1

Użalanie się nad sobą. Celowe odtrącanie ludzi, a po chwili płacz, że jest się samotnym.

Uważanie się za kogoś lepszego, bo nie rozmawia się na nieistotne tematy (jakby komuś korona z głowy miała spaść gdy porozmawia o pogodzie. Nie wiem czy to cecha ogólnie intro, czy bardziej zależna od człowieka).

Wmuszanie robienia czynności, które są ich zdaniem ciekawe, obowiązkowe.

Brak pewności siebie, ale taki skrajny, mnie wnerwia. Takie "zahukanie". Tworzy to u mnie jakąś barierę wobec takiej osoby, podświadomie skłania do ataku - muszę się pilnować

Denerwuje mnie fakt, ze od dawna powinnam z kimś szczerze porozmawiać (od kilku lat), a gdy tyłek widzę te osobę to odwaga mnie opuszcza.

highwind pisze: ↑29 gru 2017, 0:55 Brak pewności siebie, ale taki skrajny, mnie wnerwia. Takie "zahukanie". Tworzy to u mnie jakąś barierę wobec takiej osoby, podświadomie skłania do ataku - muszę się pilnować

To chyba takie typowe zachowanie ze świata zwierząt, by szukać ofiarę słabszą od siebie i wyeliminować, bądź umocnić swoją pozycję w stadzie


Mnie irytuje w introwertyzmie nadmierne analizowanie wszystkiego zamiast po prostu rzucić się na żywioł i przeżyć przygodę.

Nocnik pisze: ↑17 mar 2018, 15:24

highwind pisze: ↑29 gru 2017, 0:55 Brak pewności siebie, ale taki skrajny, mnie wnerwia. Takie "zahukanie". Tworzy to u mnie jakąś barierę wobec takiej osoby, podświadomie skłania do ataku - muszę się pilnować

To chyba takie typowe zachowanie ze świata zwierząt, by szukać ofiarę słabszą od siebie i wyeliminować, bądź umocnić swoją pozycję w stadzie

Też mi się tak wydaje. Ale trudno jest to kontrolować, czasem musi przyjść feedback z zewnątrz, żebym się ogarnął

Zwalanie na introwersję wszystkich swoich życiowych niepowodzeń.

Wkurza mnie u mojego osobistego introwertyka to, że ciężko go gdziekolwiek wyciągnąć. Takie wychodzenie z założenia, że mnie można zmusić do introwertycznych rozrywek typu siedzenie na kanapie albo granie, ale zaproszenie jego raz w roku na bulwary wiślane z moimi znajomymi celem potańczenia i pogadania to wchodzenie w jego przestrzeń i w ogóle straszne rzeczy.

• rozpamiętywanie nawet najgłupszych rzeczy i analizowanie "co by było gdyby"

• wspomniana wcześniej prokrastynacja

• wahania nastrojów a tym samym częste "doły"

w połączeniu z lekami to istna katorga

maestroeniks pisze: ↑02 kwie 2018, 21:55

• rozpamiętywanie nawet najgłupszych rzeczy i analizowanie "co by było gdyby"

• wspomniana wcześniej prokrastynacja

• wahania nastrojów a tym samym częste "doły"

w połączeniu z lekami to istna katorga

Prokrastynacja to objaw neurotyzmu, a nie introwertyzmu

To ja dodam jeszcze od siebie słaba umiejętność rozporządzania energią.

czarnadziurawelbie pisze: ↑02 kwie 2018, 0:39 Zwalanie na introwersję wszystkich swoich życiowych niepowodzeń.

Podpisuję się pod tym. I traktowanie tej cechy jak fatum albo upośledzenia.

Patologiczna nieśmiałość, zwłaszcza u dorosłych.