Polski Portal Introwertyków

Mnie wkurza - jak pewnie wielu tutaj - ta niemożność zaakceptowania przez extrów sposobu życia intrów. Wielu tych ludzi (nie wszyscy oczywiście, żeby nie generalizować, bo wielu z nich jest też sympatycznych) na siłę wpieprza się w życie mniej otwartych kumpli i próbuje na siłę ich "nawracać", mimo że ci wprost pokazują że sobie nie życzą sobie takiej interwencji. Często to graniczy po prostu z nękaniem, tacy ludzie nie rozumieją, że istnieje pewna granica - w przypadku każdego, nie tylko intro. Nie mówię, że introwertycy to jakieś ideały bez żadnych wad, ale nigdy nie spotkałem się z sytuacją żeby to intro atakował extra. Nie mogę w ogóle pojąć, dlaczego nic nie mający do nich introwertycy tak im przeszkadzają.

Sam jestem introwertyczny, ale lubię przebywać z ekstrawertykami (tyle że z niezbyt wieloma jednocześnie), a jeszcze jeśli mają podobne poczucie humoru? Mam takich znajomych, których bym ocenił jako sangwiników, przy których rozsadza mi przeponę ze śmiechu i uwielbiam z nimi przebywać - przy nich umiem się też "rozkręcić" na tyle, na ile jestem w stanie:)

Nie lubię pytań typu czemu nic nie mówisz ? Czy coś się stało? Albo inne tego typu teksty po prostu nie mam nic do powiedzenia w tym temacie to nie mówie.
Albo też nie lubię gdy extrawertyk pyta się mnie mi możesz się zwierzyć co się dzieje Ja ci pomoge. Jedyną moją odpowiedzią jest nic. Po prostu nie lubie rozmawiać o swoim uczuciach z byle kim. Lepiej wszystko trzymać w sobie

Mnie denerwuje, wspomniana już wcześniej, próba nawracania introwertyków i na siłę zmienianie ich osobowości i zachowań. Poza tym gadulstwo - o matko, jak ja nie lubię przebywać w towarzystwie kogoś kto ciągle gada, a jeszcze jak nawija o du*ie maryni. -.-

lizardking pisze:nr1. "Hejka. Co tam?", "Co powiesz?" - najgorsze pytanie ever

Tylko co w tym ekstrawertycznego?

czasem ekstra za duzo zbednych pytan zadaja, te wymienione to tylko przyklady, czasem mam wrazenie ze chca wiedziec wszystko o wszystkim a nie kazdy lubi sie otwierac i mowic o sobie ciagle, ciagle i ciagle

Mnie denerwują komentarze na temat mojego temperamentu. To, że jestem spokojna nie oznacza, że jestem z kamienia. Nie lubię, jak ktoś mi próbuje zmieniać osobowość na siłę. Tak samo nie lubię uszczęśliwiania mnie na siłę, a już zwłaszcza nie cierpię spotkań towarzyskich, gdzie kilkanaście osób mówi jednocześnie o niczym. Raz na jakiś czas wytrzymuję, ale cisza i spokój później są wtedy bardzo potrzebne.

U mnie podobnie, irytują mnie teskty w stylu "Nie bądź taka poważna", "Czemu nie chodzisz na dyskoteki?", a także jak przy mnie ktoś się wścieka na innego introwertyka, że np. on to by tylko w domu siedział, żadnej inicjatywy itp.

lizardking pisze:"Hejka. Co tam?", "Co powiesz?" - najgorsze pytanie ever

To też

Dokładnie, komentarze w stylu: uśmiechnij się, czemu jesteś taka smutna/nie masz humoru? itp. A ponadto namawianie mnie do czegoś na co nie mam ochoty.

Wnerwia to ich ciągłe nawijanie i śmianie się. Nie lubię także, myślenie, że introwertyk, to smutas, który boi się ludzi. Nie znoszę takiego myślenia. Nie mają pojęcia, co to jest int.., a gadają o tym jakby każdy z nich był Profesorem z psychologii.
Wkurz mnie u ekstrawertyków, zachowanie polegającym na ciągłym lizaniu dupy innym ekstrawertyków. To taki klub własnej adoracji. Każdy udają, że się lubi i kocha.

Wszystkie.

Drażnią mnie zachowania ekstrawertyków,którzy starają się mnie zmienić.

Nie cierpię gdy nie uznają:

-mojej samotności,
-tego,że potrzebuje czasu,zanim nawiąże głębszą relację,
-tego,że mało mówię gdyż preferuje bardziej ciekawsze rozmowy niż jakieś jałowe dyskusję,
-tego,że mam własne zainteresowania na których się skupiam,


Chyba najgorsze co usłyszałam "powinnaś częściej wychodzić do ludzi".

Nie cierpię:
- gdy myślę inaczej, niż reszta.
- wtrącanie się w moje prywatne sprawy.

Konradek pisze:Nie cierpię:
- gdy myślę inaczej, niż reszta.

Nie cierpisz gdy myślisz inaczej niż reszta czy nie cierpisz że robią Ci uwagi z tego powodu?

Gdy robią mi uwagę.
Za szybko pisałem i stąd te nieporozumienie.