Nieśmiałość...powoli zaczynam zapominać co to za twór.
Jeśli chodzi o randki to w moim przypadku, jest tak, że chcę mieć ją jak najszybciej za sobą. Czekanie mnie zabija, jestem wtedy potwornie zdenerwowana, co nie ma według mnie nic w spólnego z nieśmiałością. Jestem dobrym przykładem tego, że z nieśmiałości można się jakoś wyleczyć Napewno jestem bardzo nieufna i musi minąć dużo czasu zanim stwierdzę, że komuś ufam . I wtedy zdania nie zmieniam.
grabaż pisze:ale nie mieszajcie nieśmiałości z introwertyzmem. i nie wsadzajcie (jak to ktoś napisał) introwertyzmu w ciasną szufladkę, nie stereotypujcie się zachowaniem tylko introwertycznym bo myslę że wiele osób stąd jest w miarę normalna - co nie znaczy że uważam introwertyzm za nienormalny :wink:
Hmm... wnioskuję, że uważasz nieśmiałość za objaw nienormalny. Nieśmiałość to jedna z cech osobowości. Może istnieć wspólnie z intro- i oddzielnie.
Wikipedia pisze:Henjum (1982) podzielił introwertyków na dwie główne grupy:
* grupa A: samowystarczalny, pewny siebie, pracowity, z mocnymi postanowieniami, powściągliwy, lubiący zajęcia, które wymagają introspekcji.
* grupa B: nieśmiały, zamknięty w sobie, z niskimi umiejętnościami nawiązywania kontaktów z ludźmi, bojący się ludzi i robienia czegoś przed innymi, lubiący być zostawiony samemu.
okej, ja nie piszę, że nieśmiałość to coś złego. sam też jestem typem 'B' - na pewno... ale niektórzy na tym forum wydaje mi się że nie są tyle intro co poprostu nieśmiali...
nie każdy kto jest nieśmiały od razu musi być introwertykiem prawda??
Ja jestem raczej nieufna niż nieśmiała. Przez to niektórych ludzi (którzy w jakiś sposób mi podpadli) unikam jak ognia, a gdy już muszę przebywać w ich towarzystwie, mało mówię i nie podejmuję tematów, bo boję się podświadomie, że cokolwiek powiem zostanie w przyszłości użyte przeciwko mnie.
Niekiedy, po dłuższych obserwacjach, nabieram zaufania do takiej osoby. Wtedy bardziej śmiało i beztrosko podchodzę do tej znajomości.
Może to wcale nie chodzi o nieśmiałość tylko właśnie o obserwowanie i sprawdzanie gruntu.
Jestem zdecydowanie typem "B", nawet teraz pisząc tą wiadomość patrzę na posty moich poprzedników, by wiedzieć jak lepiej by wyglądał post
A co do nieśmiałości, to zawsze od kiedy pamiętam, że unikałem raczej kontaktów z dziewczynami. Przejawiało się to choćby tym, że prawie nigdy nie pamiętałem imion i nazwisk dziewczyn z klasy, albo raczej miałem trudności z tym.
Nieśmiała jestem od zawsze, no może prawie zawsze Miałam okresy, że bywałam bardziej, otwarta, rozmowniejsza, umiałam nawiązywać kontakty z ludźmi, potem znowu zamknięcie w sobie. Ja jestem również w grupy B.
Co do walki o swoje- czasem potrafię, ale rzadko, za to mój ojciec również intro walczy, kłóci się dochodzi.
Typ A Introwertyka raczej nie ma problemów ze swoim introwertyzmem jak mi się zdaje. Swoją pewnością siebie nadrabia braki w umiejętnościach socjalnych. sądzę że typy A nawet nie zdają sobie sprawy zbycia introwertykiem ;p
Ja jestem zdecydowanie B. A ta nieśmiałość to ciężko powiedzieć z czego wynika. Może ze strachu że jak sie myśli "inaczej" niż reszta to się zostanie zbesztanym ...
To wszystko żydo-masoński-niemiecki-komunistyczny spisek przeciwko introwertykom.
No może przesadzam iż nie mają problemów, ale jeżeli brać pod uwagę iż według tej definicji Introwertyk typu A jest "pewny siebie" to pewność siebie w pewnym względzie powinna neutralizować nieśmiałość która najczęściej wynika z braku pewności siebie. ;p
Tak samo inne wymienione tam cechy winny jakoby łagodzić cechy negatywne w introwertyzmie. Jakkolwiek ja oczywiście odnoszę się do definicji tu podanej.
el quatro pisze:
Ojj za dużo Rydzyka w twojej wypowiedzi:)
Ej no Ja cię nie obrażam, też na pewno jesteś żydomasonem skoro mit akie rzeczy mówisz ;/
Chłopcy chłopcy spokojnie ;p
el quatro na końcu postawił uśmiechniętą buźkę- zauważyłeś to Pałer_Frytas? Moim zdaniem żartował i nie miał zamiaru nikogo obrażać :)
Ale poczekajmy aż sam się wypowie...
Napewno jestem bardzo nieufna i musi minąć dużo czasu zanim stwierdzę, że komuś ufam . I wtedy zdania nie zmieniam.
Miałam okresy, że bywałam bardziej, otwarta, rozmowniejsza, umiałam nawiązywać kontakty z ludźmi, potem znowu zamknięcie w sobie. Ja jestem również w grupy B. 
