Polski Portal Introwertyków

Wydaje mi się, że szczęście widzę tylko i wyłącznie w momentach życia, nie jako jakiś dłuższy okres w życiu. I tak na przykład wschód albo zachód słońca, satysfakcja po skończonej pracy - takie rzeczy mi właśnie dają szczęście.

kiedy wydaje mi się, że wszystko siedzi mi we łbie i durny, pospolity widok słonecznego nieba potrafi wyjebać mi nastrój w stan nieważkości. A potem niespodziewana myśl o nieuchronności śmierci wszystko zniweczyć...

Myślę że też tak to odczuwam. Nie szukam żadnego trwałego szczęścia, ja bardzo cenię te "momenty szczęścia" - nie są rzadkie i zawsze są unikalne.

Fangtasia pisze:Wydaje mi się, że szczęście widzę tylko i wyłącznie w momentach życia, nie jako jakiś dłuższy okres w życiu.

Słuszna uwaga, ogólnie stany afektywne mają taką właściwość, jeśli jest inaczej to raczej wynik zaburzeń, jak być w stanie szczęścia przez np. 5 lat? Ja nazwałbym to epizodem maniakalnym.

Z mojej strony, kiedyś - możliwość mamtowdupizmu mając utrzymanko ot tak po prostu, płynąc po najmniejszej linii oporu bez większych konsekwencji tegoż, pożytkując swoją energię na gry PC. Teraz "Sad songs...", podobno to okres przejściowy mierząc się z realiami dorosłości, pożyjemy zobaczymy.

Szczęście jest momentem, ale to dobrze.

Trudno nawet aby było inaczej, oczywiście jeśli definiujemy szczęście jako najwyższy możliwy stan zadowolenia i patrzymy na to pod względem biologicznym. Nasze receptory zwyczajnie nie byłyby w stanie uwalniać i przetwarzać wystarczająco dużo dopaminy/serotoniny w sposób "zdrowy" na takim poziomie przez dłuższy czas. Wystarczy popatrzeć na wszystkie narkotyki typu euforycznego, gdzie spory wyrzut tych związków przy zażyciu wiąże się z obniżonym samopoczuciem kolejnego dnia, a następna dawka nawet jeśli zadziała, to już nie w takim stopniu. Zwyczajnie ilość neuroprzekaźników została wyczerpana.

Szczęście to stan tuż po śmierci, czyli błogość, spokój i nieopisana wszechogarniająca miłość. Tak wynika z relacji ludzi, którzy byli już po drugiej stronie i wrócili do ciała biologicznego.

Są tacy? Podlinkuj.

Nestor pisze:Są tacy? Podlinkuj.

Posłuchajcie co gość mówi od 4 minuty:

https://www.youtube.com/watch?v=y4aN0f5gGV4

Arti pisze:Szczęście to stan tuż po śmierci, czyli błogość, spokój i nieopisana wszechogarniająca miłość. Tak wynika z relacji ludzi, którzy byli już po drugiej stronie i wrócili do ciała biologicznego.

Z tego co mi wiadomo, śmierć kliniczna wciąż wiąże się z aktywnością, a wręcz nadaktywnością mózgu, także te ich "pośmiertne" wizje są niczym więcej niż fikcją, marzeniem sennym.

H e i s e n pisze:

Arti pisze:Szczęście to stan tuż po śmierci, czyli błogość, spokój i nieopisana wszechogarniająca miłość. Tak wynika z relacji ludzi, którzy byli już po drugiej stronie i wrócili do ciała biologicznego.

Z tego co mi wiadomo, śmierć kliniczna wciąż wiąże się z aktywnością, a wręcz nadaktywnością mózgu, także te ich "pośmiertne" wizje są niczym więcej niż fikcją, marzeniem sennym.

Podczas śmierć w naszej szyszynce wydziela się bardzo duża dawka dmt, jest to związek chemiczny, który wydziela się takżę podczas snu. Psychodeliczna sobstancja psychoaktywa (dimetylotryptamina) znajduję się także w roślinach i jest używana między innymi przez indiańskich szamanów. Ludzię którzy byli na takiej ceremoni, bądź przeżyli śmierć kliniczną zazwyczaj po takim przeżyciu są bezwarunkowo szczęśliwi.

Brak cierpienia.
Stan kiedy nie mam chęci do niczego dążyć, dodawać czy zmieniać.

Iluzją. Gdy okłamujesz siebie samego i nie jesteś świadomy prawdy, to wtedy jesteś szczęśliwy, gdy przejrzysz na oczy, to wtedy szczęście odchodzi. Trochę zalatuje emo, ale tak to widzę po tych wszystkich doświadczeniach życiowych.

W mózgu czasem coś błyśnie, powodowane chwilową obecnością odpowiedniego bukietu hormonów. Szczęście! A potem powrót do średniej.
Zapętlić.

Stanem umysłu. Automatyczną reakcją mózgu na jakieś bodźce. Czasem niezrozumiałą, kuriozalną czy nielogiczną, co nie oznacza jednak, że niepotrzebną. To całkiem przyjemny stan.
[Jeśli mówimy o szczęściu w krótkim okresie].

Spokojem.

- Kiedy kocham i jestem kochany.
- Natura. Ładuje mi baterie. Z tym też wiążą się także podróże i wycieczki.
- Sport. Bez tego żyć nie mogę. Odskocznia i uzależnienie.

W tej kolejności. Reszta to tylko pieniądze i układy które sprawiają że czuję się nieszczęśliwy i najchętniej rzuciłbym to wszystko i zaszył się gdzieś w pięknym miejscu na świecie. Mogę mieć wszystko ale jeśli nie mam kogoś z kim mogę to dzielić , czuję się nieszczęśliwy.