Cechy charakteru

[ewuchna]

Nie lubię ludzi, którzy:
- zawsze mają rację
- nie słuchają o czym mówię
- nigdy nie przyznają się do błędów (za grosz obiektywizmu)

lubię ludzi, którzy:
- dotrzymują słowa
- wiedzą co czują i tak mówią (nie wiem jak wy, ale ja natychmiast to wyczuwam)
- śmieją się z tych samych żartów co ja

[Piorun23]

+ Honor i odwaga
+ wolność ducha i otwartość poglądów
+ zaradność i "twiordym bycie"

- bycie miętkim, uległym i służalczym
-- hipokryzja i konformizm
--- fanatyzm, nadmierna religijność, klapki na oczach, bycie hamulcem nauki i postępu

[maura94]

Za:

-przede wszyskim kreatywność; człowiekowi kreatywnemu o niezwykle szerokich horyzontach i artystycznych zainteresowaniach, który samą swoją osobą przedstawia coś prekursorskiego, jestem w stanie wybaczyć wszelkie jego wady;
-umiejętność postawienia się na cudzym miejscu i rozpatrzenie jednej sprawy z kilku punktów widzenia;
-zamiłowanie do książek i sztuki niekomercyjnej (jeśli ktoś na pytanie o hobby zamiast tekstu w stylu "taniec, muzyka i filmy" (bo pewnie chodzi o YCD, Pussycat Dolls i Transformers) powie: literatura, kino niezależne i rzuci nazwę jakiegoś niskobudżetowego zespołu muzycznego czu tanecznego to od razu zysuje w moich oczach

Przeciw:

-robienie czegoś lub nie robienie tylko po to, by kumple przypadkiem cię nie wyśmiali (konformizm)
-uleganie panującej modzie: na przykład noszenie dżinsów rurek, farbowanie włosów czy opalanie się w solarium (nie chodzi o to, że jak ktoś farbuje włosy to jest dla mnie gorszy, tylko o to, że problem polega na tym kiedy robi to, bo inni tak robią)
-chęć wzbudzenia szacunku agresywnym zachowaniem

[Jat]

Wielu z Was za minus uznaje konformizm. Tyle, że każdy jest konformistą w jakimś aspekcie. To pojęcie bardzo szerokie i raczej neutralne. Poza tym ciekawym zjawiskiem jest to, że większość ludzi jest przekonana o swoim nonkonformiźmie i inności ( w tym ja ). Tymczasem nie różnimy się od siebie aż tak, jak nam się wydaje.

Moje osobiste typy:

+ honor
+ świadomość swoich korzeni
+ samodzielne myślenie/posiadanie własnego zdania

- hipokryzja
- brak zainteresowań
- fanatyczny kosmopolityzm

[Agata]

Ależ wy znacie trudne słowa


Cechy na plus:
+ logiczne zachowanie - jeżeli mówi, że będzie o piątej to będzie o piątej, jeśli nie lubi szpinaku to go nie je, a jeśli podoba mu się chłopak/dziewczyna to idzie i do zagaduje;
+ mocny charakter - wie czego chce i wie jak to osiągnąć;
+ tolerancyjność - wyśmiewaniu czyiś wałków wystających spod przykusej bluzki mówię stanowcze nie;

Cechy dyskwalifikujące:
- "ciepłe kluchy" - rozumiem, że można się bać wizyty w dziekanacie, ale smarkanie mi w rękaw z tego powodu jest żałosne. Niestety przyciągam takie przypadki jak magnes;
- gadanie byle pogadać - przykład pierwszy: "Ale urwał! Ale to było dobre", przykład drugi: "a wczoraj na imprezie wypiłem półtora litra" (w wersji ekstremalnej: "wyciskam XX kilo na klatę, wiesz?");
- biadolenie zamiast działania - leje łzy nad powodzianami i poruszają go demotywatory o głodujących dzieciach w Afryce, ale tyłka nie ruszy i nie pomoże;

A tak ogólnie to denerwują mnie wszyscy ludzie na świecie

[Strangeve]

na TAK:

*szczerość-wolę usłyszeć brutalną prawdę,niż łagodne kłamstwo
*bezpośredniość- bo nie mam zamiaru przez cały dzień domyślać się co pani/panu x czy y nie pasuje.
*życzliwość/miłe nastawienie- bo tak jakoś przyjemniej jest

na NIE :

*wulgarność-chyba nie muszę tłumaczyć xd
*fanatyzm-jak wyżej
* domatorstwo- bo uwielbiam podróżować i potrzebuję partnerów do eskapad xd.

[śnieżka]

Tak sobie powoli czytam całe forum, poznaję Was, czasem nawet wychodzę z szafy i coś piszę


cenię:

- ciekawość świata i otwartość na inne kultury, przy jednoczesnym szacunku do tego, co 'nasze'
- pokorę wobec życia, kiedy trzeba
- wszechstronność, inspirowanie innych ludzi

minus:

- rzucanie hasła 'świata i tak nie uzdrowię', jako usprawiedliwienia biernej postawy
- przymykanie oczu na niewygodne sprawy
- malkontenctwo

[Senyan]

Lubię ludzi szczerych, nawet "do bólu", takich którzy są tolerancyjni nie w każdym znaczeniu, lecz nie potrafię tego sprecyzować i "ludzi magnesy"
Nie lubię ludzi nachalnych, a także ludzi akceptujących tylko swoje poglądy (nietolerancyjnych), lecz nie do końca o tym wiedzących, nie mam tu na myśli religii czy koloru skóry, lecz po prostu sposób bycia.

[Porii]

Cenię :
- uprzejmość
- kulturę osobistą
- własne zdanie, indywidualizm
- tolerancję
- obiektywizm (wszystko ma swoje plusy i minusy)

Nie znoszę :
- chamstwa, braku manier
- nietolerancji w każdej postaci
- plotkowania, obgadywania, oceniania ludzi gdy sie ich nie zna
- gdy ludzie sie opierają tylko na tym co inni mówią, zamiast samemu się dowiedzieć
- Fałszu, hipokryzji
- stronniczości ; gdy ludzie patrzą tylko na te złe albo tylko na dobre cechy
- przymykania oka na zło, przemilczenie , gadanie o pokoju a nic nie robienie w tym kierunku

[lea]

Lubie ludzi, których można by określić mianem "szlachetnych". Kulturalnych, inteligentnych acz nie przemądrzałych. Nieprzewrażliwionych, a jednak empatycznych. Z dużą kulturą osobistą, która jest ich cechą stałą. Samodzielnych, sympatycznych. Z przyjaznym nastawieniem do drugiej osoby, nie narzucających się.... takich "miłych w niemęczący sposób". Tolerancyjnych, z własnym zdaniem, ładnie wypowiadających się. Cenię pracowitość i staranność. Pasję w robieniu czegoś.

Nie znoszę u ludzi, jak to mówię, mylenia chamstwa ze szczerością. I mylenie dyskusji z kłótnią. Wymuszania u innych ludzi, rzeczy i zachowań krzykiem, rozkazem. Nienawidzę wredoty, kłamstwa, dwulicowości, zdrady! To mnie odrzuca. Hipokryzji, brak cierpliwości w wysłuchaniu innych, brak brania pod uwagę faktu, iż "mogę się mylić". Dążenia do celu po trupach. Brak samodzielnego myślenia.

Nienawidzę gdy ktoś narzeka na swoje życie, nie robi NIC aby je zmienić, mimo tego, że ma ku temu dużo możliwości. I nie wynika to ze strachu, ale z czystego lenistwa.
Nienawidzę wyręczania się innymi ludźmi.
Pasożytnictwa.
Grania człowieka "nieporadnego", robienie scen - o świecie, patrz jak cierpię!
Brak bezinteresowności w pomocy innym.

O, i złe maniery. To mnie wnerwia. Tak poza tymi z charakteru, ale według mnie to też sie wiąże. Takie ubzduranie we łbie "i tak po mnie posprzątają" - mam ochotę zabić. :f

Oczywiście, mogłabym jeszcze wypisywać i wypisywać.

[dreamer08]

Doceniam:
- odwagę
- odpowiedzialność
- tolerancyjność
- kulturę osobistą
- prawdomówność

Nie cierpię:
- narzucania się
- dziecinnego zachowania
- jeśli ktoś nie zna umiaru
- bezpodstawnego ubliżania innym

[nika]

najlepsze cechy u ludzi:
- indywidualizm
- ekscentryzm
- skromność
- nowatorstwo
- oryginalność
- wrażliwość
- poczucie humoru
- szczerość
- charyzma
- wewnętrzna siła

nie lubię:
- kłamstwa
- zdrady
- okrucieństwa
- bezduszności
- plotkarstwa
- głupoty

[Johny X]

Trudno się zmieścić w kilku cechach. To też zależy, o jakiej sferze życia mówimy. Generalnie to:

Posiadanie własnego zdania - nie ma nic gorszego niż ten cały konformizm w wyborze stylu życia - nie cierpię, gdy ktoś robi coś, bo inni tak robią.
Indywidualizm, charakter - jak ktoś jest określony, cenię sobie outsiderów.
Towarzyskość, poczucie humoru - ale bez przesady - nie tylko tzw. przeze mnie wodzirejstwo - tylko aby imprezować, do tego humor na dennym poziomie (wiecie, niektórym gimbaza w liceum zostaje, tak więc trochę trudno mi się dopasować).

Nie lubię:

Prostactwa, braku szacunku.
Nietolerancji (religijnej a także dot. innych sfer) - np. JA wierzę, myślę, toteż ty też musisz; do tego brak jakiejkolwiek akceptacji i nawet wrogość do innych poglądów.
Obgadywania, mielenia jęzorem (ten to się nie odzywa; kujon; pewnie coś tam coś tam...; ale z niego... - nikt mnie nie poznał osobiście, a ci już mają zdanie o mnie, jakby znali mnie od urodzenia...
Szeroko pojęta ludzka głupota...

[Nleth]

Szanuję ludzi, którzy są:

- inteligentni
- zaradni
- samodzielni

Nie szanuję ludzi, którzy:

- są głupi
- kierują się ideologiami takimi jak socjalizm ("nic nie robię, ale jestem biedny i chory, więc mi się należy")
- nie wiedzą czego chcą (mentalne dzieci, chcą by nimi kierować, bo nie potrafią sami postawić sobie celów w życiu)

[Drim]

- kierują się ideologiami takimi jak socjalizm ("nic nie robię, ale jestem biedny i chory, więc mi się należy")

Ulegasz antylewicowej nowomowie.

Świadczenia socjalne, bo o nich mówisz, są wspólną dla kapitalizmu i socjalizmu doktryną ekonomiczną. Za przykład rozbudowanych świadczeń socjalnych opartych o mechanizmy gospodarki kapitalistycznej można dać Norwegię. Upraszczając: Norwegia cyklicznie sprzedaje prywatnym podmiotom koncesję na wydobycie surowców naturalnych zalegających na jej terytorium. Kapitał zdobyty w ten sposób idzie przede wszystkim na budowę rezerw finansowych oraz koszty administracyjne a nadwyżka zostaje rozdzielona społeczeństwu po równo. Mechanizm nazywa się Podstawowy Dochód Gwarantowany i moim zdaniem bardziej wynika z bliższej kapitalizmowi idei Państwo Minimum niż z socjalizmu. Prowadząc Państwo Minimum pozbawione wszelkich działalności ponad te potrzebne do stabilnego funkcjonowania administracji co można zrobić z nadwyżką finansową ? Rezerw walutowych nie buduje się w nieskończoność. Modernizacja administracji też przebiega w pewien ograniczony sposób. Zostaje zbudowanie systemu świadczeń socjalnych i rozdawanie co roku z góry określonej kwoty pieniężnej. Etycznie to można wytłumaczyć tym że to nie obywatel ma łoić podatek na państwo a państwo ma służyć obywatelowi częścią swego majątku w podzięce za nie wiem, ochronę ojczyzny i służbę wojskową ?

... ta, chyba w 1066 pod Haraldem III Srogim w czasie wyprawy na Anglię.


Tu zakończę. O świadczeniach socjalnych można dużo pisać ale ja nie widzę sensu by to robić.

...

Socjalizm w ujęciu klasycznym mówi o oddaniu środków produkcji w ręce społeczeństwa (główna idea: równość) i jest przeciwieństwem kapitalizmu w którym środki produkcji są w rękach prywatnych (główna idea: wolność).