Re: Czy introwertyk lubi cwiczenia fizyczne np.na siłowni?

[MetalMan]

Możecie sprecyzować, czego tak nie lubicie w lekcjach wf-u?? Ja bardzo lubię sport i ruch na świeżym powietrzu, ale lekcje wf-u nie należą do moich ulubionych, głównie z powodu nauczyciela. Ciągłe rozciąganie, gimnastyka, biegi, "sprawdziany", itd zamiast zabawy i czerpania przyjemności. Myślę, że to jest główny problem na lekcjach wf-u: za duże ambicje nauczycieli, tak jak np w mojej szkole, która ma niezłe wyniki w sporcie, niestety okupione tym, że większość uczniów nie lubi tego przedmiotu. W ogóle uważam, że lekcje wf-u powinny mieć charakter zaliczeniowy i polegać na tym, że każdy(w miarę możliwości) ćwiczy to co chce: jedni grają w siatkówkę inni w koszykówkę, itd.

[Scania]

Przyznaję szczerze - stresuje mnie to bardziej, niż najcięższe kolokwia z przedmiotów, których nie lubię. Cały tydzień mam zły nastrój myśląc o nadchodzącym WF-ie a w dzień ćwiczeń po prostu lepiej nie wchodzić mi w drogę, bo mam ochotę płakać i gryźć. :/

Ramen. Miałam to samo, od pierwszej klasy podstawówki. Czasem potrafiłam w ogóle nie iść do szkoły, tylko dlatego, że był WF! Bałam się tych lekcji panicznie. W gimnazjum olałam sprawę WFu całkowicie, doszło do tego, że mogłam nie zaliczyć trzeciej klasy z tego powodu (kilkanaście jedynek). Na szczęście nauczyciele mieli mnie serdecznie dość, więc dostałam 2 na koniec

Możecie sprecyzować, czego tak nie lubicie w lekcjach wf-u?

Nie wiem jak inni, ale ja jestem straszną łamagą - powolność, brak koordynacji, słaba równowaga, no po prostu czarna rozpacz. Cud, że w ogóle nauczyłam się jako-tako chodzić, jak byłam mała :lol: Nie nadaję się do żadnej aktywności fizycznej, oprócz spacerowania (i to też nie za szybkim tempem!).
Po dwóch WFach pod rząd wracałam do domu tak wyczerpana i wkurzona, że mogłam jedynie zjeść obiad, wziąć kąpiel i położyć się spać :lol: Na szczęście koszmar mam już za sobą.

[Kamil]

Oj... ja prawie nie zdałem w 3 klasie LO przez WF...
Ale na studiach na WF się zapisałem na badminton i było spoko.. ale ogólnie nienawidzę ruchu, chociaż czuję, że jest mi potrzebny,... bo to nie jest normalne, że mam już problemy z ciśnieniem..

Może się na jakiś basen zapiszę?.. To chyba szybko męczy, a więc i spala te cuda...

[qb]

Dziwni jesteście

[silgar]

Ja tam lubię się poruszać ale za WFem tez nigdy nie przepadałem. To że łamagą byłem to jedna sprawa ale bardzo mi przeszkadzała taka atmosfera rywalizacji, rzekłbym trochę niezdrowej. Nie raz widziałam jak najlepsi koledzy potrafili się żreć o jakieś gole faule czy coś tam.. to było dla mnie niestrawne...

[Inno]

W lekcjach wf-u nie lubię głównie tego, że się uprawia na nich sport. Wprawdzie teraz na studiach mogę wybrać sobie dyscyplinę, więc jest poniekąd lepiej, ale tak czy siak, nie lubię po prostu sportu. Poza tym nie odnajduję się w sportach grupowych i granie w te wszystkie siatkówki, koszykówki, hokeje itp. były zwyczajnie stresujące i nudne dla mnie, tym bardziej, że średnio mi to wychodziło. Dlatego w szkole szczerze wf-u nie znosiłam. W siatkówkę nauczyłam się jako tako w końcu grać pod koniec liceum i nawet polubiłam, ale reszty sportów grupowych nie.

Niedługo znowu stanę przed wyborem, jaki wf wybrać, i to taki, który muszę już zaliczyć na pewno. Też myślałam nad badmintonem, ale sądzę, że jednak nie mam wystarczająco siły, tym bardziej, że nie ma na tych zajęciach chyba podziału na dziewczyny i chłopaków.
Basen lubię i to dobry sport, bo pracują podczas pływania wszystkie mięśnie, a dodatkowo człowiek się nie poci (tzn. nie czuje tego), a pocić się nie znoszę. Tylko nie za bardzo chce mi się latać po mieście z wypchaną torbą pełną mokrych klamotów. No i nie za bardzo wiem, co z comiesięcznymi nieobecnościami w przypadku dziewczyn.

[MetalMan]

Niedługo znowu stanę przed wyborem, jaki wf wybrać, i to taki, który muszę już zaliczyć na pewno.

Na studiach wybiera się konkretną dyscyplinę sportu, tak? Już się cieszę, że nie będę musiał grać w te wszystkie koszykówki, siatkówki, itd i będę mógł sobie pograć w piłkę nożną .
A co do Ciebie Inno, to ja na twoim miejscu wybrałbym szachy :lol: .

[Inno]

Na studiach wybiera się konkretną dyscyplinę sportu, tak?

Tak. ^^

A co do Ciebie Inno, to ja na twoim miejscu wybrałbym szachy :lol: .

Nie lubię, nudzą mnie. :lol: Najbardziej bym chciała pójść na taniec brzucha, bo niedługo zapomną, czego się nauczyłam. Może w tym semestrze się uda.

[Aria]

Lekcje wf-u w szkole podstawowej i w liceum były dla mnie zawsze horrorem przed którym uciekałam (szybkim truchtem) jak tylko można najdalej. Przeważnie "najdalej" oznaczało szkolną czytelnie. Aby uniknąć chodzenia na wf musiałam nieraz nieźle się nagimnastykować... tak więc utarło się w rodzinie, że jestem bardzo chorowitym dzieckiem ze skłonnością do infekcji górnych dróg oddechowych.
Najbardziej nie lubiłam ciągłego oceniania na wf-ie ze strony dzieci-wilkołaków i nauczycieli-wampirów. Sporty grupowe to była jakaś masakra, inna sprawa, że jedynym sportem wałkowanym od 4 klasy podstawówki (sic!) była siatkówka, a aktywność i kreatywność nauczycieli sprowadzała się do rzucenia piłki na początku lekcji i odgwizdania zakończenia zajęć. Mój "ulubiony" moment lekcji to dobieranie składu
A samego sportu jestem wielką fanką (zwłaszcza teraz jak nic mnie do niego nie zmusza). Teraz dość regularnie ćwiczę i sprawia mi to wielką frajdę. Lubię się zmęczyć, pouczyć się jakiegoś nowego układu na stepie, wstać o świcie i trochę pobiegać (no może niekoniecznie teraz przy tych zaspach), popływać (choć suszenie długich włosów po basenie doprowadza mnie do szewskiej pasji). Trochę żałuję, że ze sportem przeprosiłam się dopiero teraz.

No i nie za bardzo wiem, co z comiesięcznymi nieobecnościami w przypadku dziewczyn.

U mnie na uczelni dziewczyny miały prawo do legalnej comiesięcznej nieobecności.

[Inno]

No i nie za bardzo wiem, co z comiesięcznymi nieobecnościami w przypadku dziewczyn.

U mnie na uczelni dziewczyny miały prawo do legalnej comiesięcznej nieobecności.

Nie musiały potem odrabiać tych nieobecności w innym terminie?

[Kamil]

Na studiach wybiera się konkretną dyscyplinę sportu, tak? Już się cieszę, że nie będę musiał grać w te wszystkie koszykówki, siatkówki, itd i będę mógł sobie pograć w piłkę nożną .
.

CHyba też wszystko zależy od uczelni, bo na UG chyba jeszcze dwa lata temu tak nie było... Jak ja przychodziłem to był chaos z zapisami... Wcześniej chyba była możliwość przepisania się do sekcji w ramach WF..

A odnośnie badmintona, to nie wymaga specjalnie siły.. Bo do czego? Lotka nie jest ciężka... No i u nas podział na dziewczyny i chłopaków był...

[Aria]

Nie musiały potem odrabiać tych nieobecności w innym terminie?

To zależało już od trenera. U niektórych nie było takiej konieczności.

Taniec brzucha w ramach wf-u? Super

[Piorun23]

Na w-f ani w podstawówce, ani w LO, ani na studiach nie chodziłem.
Zaczęło się w podstawówce, ze względu na "zły stan zdrowia", i jakoś tak poszło poślizgiem

Najśmieszniejsze jest to że zawsze "ruszałem się" więcej i zawsze byłem sprawniejszy niż większość rówieśników - i tak jest do dziś

Siłowni nie lubię, sportów zespołowych nienawidzę, ale rower, rolki i marsze długodystansowe to mój żywioł

[Inno]

Taniec brzucha w ramach wf-u? Super

Ano super . Ale niestety mało zajęć jest (choć z każdym rokiem coraz więcej) i nie wpasowały mi się w plan. Więc znowu joga będzie. Ech, w tym roku muszę już zaliczyć wf.

[runnerpoz]

Trochę się powtórzę, ale też rozwinę to co już pisałem...
Ja lubię bieganie, chociaż dla większości polubienie biegania jest czymś niewyobrażalnym
Poza tym ostatnio dołączyłem do małej biegającej grupy osób, różnych pod względem osobowości ale jest naprawdę spoko Generalnie biegając poznałem bardziej lub mniej wiele osób i wg mnie to bardzo dobry sposób na przełamanie nieśmiałości i po prostu łatwy sposób na nawiązanie znajomości. Mogę powiedzieć tyle że biegający ludzie zajmują lub interesują się tak wieloma rzeczami że zawsze znajdzie się ktoś z kimś można o czymś ciekawszym porozmawiać niż tylko o przysłowiowej pogodzie.
Druga sprawa że bieganie jest bardzo dobrym indywidualnym wręcz samotniczym sportem, więc jeśli się nie chce z nikim rozmawiać czy nawet widzieć to wystarczy znaleźć odpowiednie ścieżki i w drogę... Pierwsza i jedyna na początek inwestycja to buty typowo do biegania.
Generalnie początki są niełatwe, ale po miesiącu biegania 3-4 razy w tygodniu (od kilkuset metrów na początku do 6-8km pod koniec) satysfakcja rośnie niesamowicie Z resztą odsyłam do forum.wojkus.net maratonypolskie.pl i innych stron o obieganiu