Polski Portal Introwertyków

Nie lubię ćwiczyć, nie lubię się męczyć. Chyba zbyt leniwy jestem.

Ja chciałabym zacząć ćwiczyć, ale nie mam ochoty iść na siłownie gdzie stado sfapanych facetów będzie się lampić jak ćwiczę, albo jeszcze lepiej... inne dziewczyny które będą walić tekstami ooo patrz na tą... Potrzebuje motywacji ale nie chce chodzić na żadne zajęcia grupowe typu "uuu pięknie wam idzie " albo " cudowna, jesteś cudowna, jeszcze tylko raz". Jestem z Poznania i przyjaciółka poleciła mi trenera osobistego, który nie wali takimi suchymi tekstami, więc jest nadzieja że zacznę ćwiczyć, ale chciałabym zapytać jeszcze raz. Czy ktoś z Was, z okolic poznania korzystał z usług tej osoby? http://rehacoach.pl/

To zależy co chcesz osiągnąć - czy normalną, zgrabną sylwetkę, czy coś w stylu pakergirl, czy po prostu chcesz zacząć się ruszać. Do osiągnięcia tego pierwszego i ostatniego trener wydaje mi się zbędny, ćwiczenia i aktywności takie jak jazda na rowerze, rolki, biegi, skakanka czy hula hop nie wymagają jakiejś skomplikowanej techniki, raczej wyczucia i wprawy (chociaż i tutaj zdania są pewnie podzielone). Celem motywacji podłączyłbym się pod muzykę i wyciągnąłbym na trening znajomego czy znajomą - oni sobie nie policzą za godzinę i na pewno będzie o wiele luźniejsza atmosfera
Do Poznania daleko nie mam, więc możemy się kiedyś zmówić na małą przebieżkę

CarrotGirl pisze:Ja chciałabym zacząć ćwiczyć, ale nie mam ochoty iść na siłownie

Nie musisz od razu iść na siłownie. W zaciszu domowym również można ćwiczyć, w internecie jest cała kopalnia planów treningowych i porad :wink:

Ja ćwiczę pływactwo od drugiej klasy podstawówki, co prawda w grupie ale jest zakaz rozmawiania, inaczej 500 karnych metrów.
Ostatnio zacząłem ćwiczyć tagrze w domu, jednak słabo to idzie.

Nie lubię ćwiczyć, czasami tylko dalej przejdę pieszo. W czasach szkolnych i akademickich WFu nie lubiłem, chociaż właściwie kto nie był sportowcem to też nie lubił. Nie rozumiem ludzi, którym ćwiczenia fizyczne dają potężnego "kopa", czy radość - u mnie to tak nie działa i nie ma całego tego "zastrzyku endorfin".

O ile całe lata w gimnazjach i szkołach średnich olewałem wszelakie WF'y, tak teraz ćwiczę z pełną pompą, z dnia na dzień narzucając sobie to coraz wyższe tempo, lubię ten ból, który jest na moich zasadach, przypominam sobie wtedy że w ogóle żyje.
Wbrew pozorom to przyjemne uczucie.
Co do siłowni- w moim przypadku odpadają, wychodzę z założenia że na siłownie chodzą osoby już "napakowane".

Ćwiczę ćwiczę. Ogolna sprawnosc i siła fizyczna przydają mi sie w pracy. Ale też odreagowuje stres w ten sposób.
Poza tym trochę ruchu nigdy nie zaszkodzi.

Dla tych co się obawiają dziwnych spojrzeń lub jakichkolwiek przycinkow mam rade: słuchawki na uszy i róbcie swoje.
Nikt poważny nie będzie was oceniał na podstawie tego jak szybko na bieżni biegacie lub ile wyciskacie na ławeczce .

Trening siłowy to świetna sprawa, wręcz klucz do utrzymania należytej sprawności fizycznej - mądrze ułożony poprawi zdrowie każdemu (jak ktoś jest ciekawy, w jaki sposób itd., chętnie napiszę). I jak najbardziej dla introwertyka, zwłaszcza o zacięciu naukowym - można zagłębić się w zagadnienia z dziedzin anatomii, biomechaniki czy biochemii i poeksperymentować na sobie.

Sztanga najlepszą terapeutką Ćwiczenia w domu z parą hantli też dają radę, ale warto się przemóc i skoczyć na siłownię. Po kilku razach dyskomfort mija i nie przeszkadza już bycie tym najmniejszym. Zresztą, szybko da się zauważyć, że raczej każdy zainteresowany jest sobą i swoim kawałkiem lustra. Dobry plan treningowy plus dieta może dać fajne rezultaty, fizyczne i psychiczne. Ćwiczę trzy razy w tygodniu, wcześniej w domu, a zajawkę na sport złapałem, gdy zaczynałem biegać. Obecnie nie wyobrażam sobie tygodnia bez ćwiczeń, dostaję deprechy.

Ćwiczyć można, a nawet trzeba. Codziennie zaczynam dzień od gimnastyki, a że sam sobie reguluję godziny pracy, to stać mnie też na godzinny marsz forsowny z kijkami wzdłuż brzegów Odry

Ale siłownia? Za nic. Nawet jak przechodzę obok siłowni w jednym z centrów handlowych, to razi mnie smród spoconych ciał. A co dopiero, jakbym miał tam wejść...
A poza tym jestem raczej wątłej budowy, z racji siedzącego trybu życia i wieku brzuszek redaktorski (niewielki, ale jednak) jest, więc jakoś głupio byłoby mi się tam pokazać

Uwielbiałem ćwiczyć siłowo, jeździć na rowerze. I nadal lubię i ćwiczę mimo że mam uszkodzony kręgosłup i bark od kilku lat i niby nie mogę kompletnie.
Ale nie mam innego sposobu na rozładowanie się.

Introwertyk nie wiem, ja nie lubię, żadne Chodakowskie ani Lewandowskie mnie nie przekonają

Od dwóch miesięcy chodzę na siłownię, staram się tak 3 razy w tygodniu. Głównym powodem była chęć schudnięcia. Ogólnie same ćwiczenia czy bieżnię/rowerek itp. lubię, drażni mnie tylko jak czasem jest tam zbyt dużo (przynajmniej jak dla mnie) ludzi.