Polski Portal Introwertyków

Czy są wśród was studenci? Co studiujecie ? I czy macie jakieś problemy z introwertyzmem na studiach?

Ja studiuję Informatykę zaocznie, przedtem miałem roczną przygodę z kierunkiem informatyczno- ekonomicznym na studiach dziennych (wtedy byłem bardziej intro) i powiem szczerze że nie było problemów. Nie należałem do elity towarzyskiej, miałem jednego kumpla z którym się trzymałem i nie miałem problemu z dogadywaniem się z grupą.

Nie studiuje i nie zamierzam

Saladin pisze:Nie należałem do elity towarzyskiej, miałem jednego kumpla z którym się trzymałem i nie miałem problemu z dogadywaniem się z grupą.

O właśnie, ważna sprawa... Na teraźniejszym kierunie przez rok miałem obok siebie klona, potem rzucił i wyjechał. Rok wspólnej separacji od grupy (też z racji wiekowej) spowodował, że wtórna socjalizacja nie miała szans zaistnienia, nawet jeśli to ja próbowałem nawiązać kontakt. Koniec końców pozostała tolerancja, i myślę, że to dobrze. Więcej problemów związanych z introwertyzmem nie zauważyłem, bo nie jest problemem, że nie przyjaźnię się z kimś, z kim za cholerę nie dałbym rady tego zrobić. Okej, jedyny minus - sam na sam z materiałem.

Nie wiem jak na innych kierunkach, ale na moim wygląda to tak, że ludzie przyszli na akustykę chcąc uczyć się ciekawostek o dźwiękach, a zgrabnie ustalony plan studiów spowodował, że wylądowali jako spece od pracy z klientem + od najnowszych technologii, w ramach pracy protetyka słuchu. Koniec końców nikt tym protetykiem nie chce zostać, bo całe 1,5 roku studiowania tego, co ich (i mnie) nie interesuje, nie mogło przynieść innych efektów. Ciągną (jak ja) dla sławiennego "wyższe". Czyli podsumowując - standardowy schemat, propaganda (drzwi otwarte, rekrutacja) a potem z racji podjętego wysiłku, tworzenie nowej armii "sprzedawców".

Ja studiuje rachunkowość, poszedłem na to, bo bylem w techników ekonomicznym. Pomyślałem, że skoro zdałem egzamin na technika to nie będę zaczynał uczyć się czegoś nowego tylko to pociągnę. Problemów raczej nie ma, jest z kim pogadać, ale z większością raczej nie gadam, chyba, że coś zapytać.

Ja nie mam problemów, to inni mają ze mną
A tak na poważnie, to jeżeli nie zgrasz się z grupą albo przynajmniej jedną osobą, która będzie robiła za łącznik z resztą, to mogą być problemy natury technicznej (np. brak przepływu informacji o odwołaniu zajęć, materiałów do nauki itd).

Moja łączniczka z rzeczywistością (uczelnianą i towarzyską) okazała się być zakochana we mnie po uszy, od lat, bez wzajemności. Kontakt się oczywiście urwał, a ja wróciłem do naturalnego stanu, czyli błogiego samotnictwa. Młode wilki, posłuchajcie rady starego wilka - przyjaźń między kobietą a mężczyzną istnieje głównie w książkach

Bez przerwy od 25 lat .. polecam coursera

Nie studiuję, może pójdę ale nic pewnego. Studiowałam pare miesięcy i mieszkałam w kawalerce, bo po całym dniu trzeba odpocząć od ludzi i mi to zdecydowanie wystarczało

Studiuję już siódmy rok i wreszcie kończę Aktualnie tłumaczenia specjalistyczne z rosyjskim.
Marzyło mi się zostać przysięgłym, ale wizja ustnego egzaminu i obowiązkowego stawiania się na wezwania sądu/ policji zniechęciła mnie do tego.
Na licencjacie studiowałam dziennie, byłam outsiderem, źle się z tym czułam.
Magisterkę robię zaocznie i jakoś nie przeszkadza mi już to, że często przerwy spędzam samotnie.

Zamierzam pójść na dobrą politechnikę po uzbieraniu pieniędzy. Nie chcę znowu przez studia wydrenować portfel. Co prawda, mógłbym się zadłużyć albo pożyczyć, ale nie wierzę w zbawienną moc studiów aż tak. Utwierdziły mnie w tym przekonaniu dotychczasowe doświadczenia z nimi.

Automatyka i robotyka na Politechnice Śląskiej, chociaż bardzo nie podoba mi się podejście prowadzących do studentów to jednak znalazłem kilka pracowników akademickich którzy pomagają mi rozwijać swoje zainteresowania - czyli świat maszyn, roboty, elektronika, sztuczna inteligencja.

Nie mam co robić ze życiem, nie mam dziewczyny, mało znajomych i brak celu we życiu więc ja to sobie tak wyobrażam że skończe te studia zapisze się na kolejne, potem na kolejne i tak dalej... Bo cóż innego mogę mieć do roboty

Nie. Nie wykluczam jednak tego w bliższej lub dalszej przyszłości, o ile doznam olśnienia

Studiowałem elektronikę i telekomunikacje jednak życie tak się potoczyło, że musiałem rzucić studia. Teraz ciągle męczy mnie powrót, ale jakoś nie mogę się w sobie do końca zebrać.

Rok temu spróbowałam szczęścia na kierunku filologicznym, ale szybko mnie zniechęcił, stwierdziłam, że to nie dla mnie, a resztę roku spędziłam ciesząc się moim gap year, pracując i mykając po Polsce, zwiedzając różne rzeczy. Od października pójdę już na coś o wiele bardziej spójnego z zainteresowaniami, z projektowaniem. Mam nadzieję, że będzie tak dobrze, jak się spodziewam