Polski Portal Introwertyków

Duże grono osób - jak nie wszyscy doświadczają co pewien czas jakiejś stagnacji w życiu. Wpadają w monotonię dnia codziennego która sprawia, że zaczyna brakować chęci do robienia czegokolwiek.Pewne stałe - obowiązkowe zajęcia czy czynności powodują, że jeszcze jakoś funkcjonujemy. Ale to wszystko. Coś jak u artystów niemoc twórcza, brak weny. Tak jakby sprężyna w naszym wewnętrznym zegarze była już całkiem luźna i nie pozwalała mu tykać. Czy istnieje dla was coś co pozwala nakręcić tą wewnętrzna sprężynę, coś co pozwala wstać rano z chęcią ? Coś co pomaga wyrwać się z takiego stanu i z energią zaczynać kolejny dzień czy okres życia ?. Może tworzenie jakichś planów, kupienie nowego przedmiot, ubrania, spotkanie z kimś, rozmowa, wyjazd w jakieś miejsce itp... ? A może nie przeżywacie takich stanów ?

Nic mnie nie nakręca i nigdy nie nakręcało. Życie samo w sobie jest raczej wystarczająco ciekawe. W sumie to nie rozumiem powyższego posta Wykonywanie codziennych obowiązków przyrównujesz Rlynx do braku weny twórczej? Bo w sumie to tak w 90% wygląda moje życie i problemu ze wstawaniem bynajmniej nie mam.

Nie mam niczego co mnie nakręca, bo chyba nie potrzebuje czegoś takiego. Czasem myślę, że moje życie jest trochę zbyt szare, ale nie jest to stan na tyle uciążliwy aby zajęcie się czymś nie odgoniło tego typu myśli. Problem ze wstawaniem będę miał zawsze, bo nieważne ile będę spał to i tak będzie za mało

Zazwyczaj mam dużo energii i nie brakuje mi weny do życia. Mogę jedynie wspomnieć o takich rzeczach, które dają mi super kopa, nadzwyczajną motywację:
1. Porażka (xD), jak widzę że coś mi nie wychodzi to dostaję szału i zabieram się za wszystko co mi wleci pod rękę. Wkurza mnie nie tyle bycie przeciętną ale bycie poniżej tego poziomu. Sukces za to mnie rozleniwia.
2. Przebywanie z jednym typem ludzi, najczęściej ich pasją są podróże, mają dużą wiedzę i bije z nich radość. Spotkałam taką osobę na studiach, ale nie poszła na mgr. Teraz wspominam ją z ciepłem na serduszku.

Domyślisz się po nicku.

A mnie nakręca właśnie ta monotonia dnia codziennego. Zawsze wstaję z nadzieją, że to będzie spokojny dzień, zrobię to, co mam do zrobienia i pójdę spać.

Myślę że podróże , zwiedzanie i poznawanie historii danego regionu, uśmiech ludzi oraz możliwość poznania > dotknięcia czegoś nowego.

Mnie nakręca aktywność, jazda na rowerze, jakaś górska wędrówka, czy spacer do lasu, albo wizja pogrania w coś ze znajomymi ( tenis albo siatkówka ). Nie ważne co robiłem wcześniej, ile spałem. Gdy mam przed sobą wizję zrobienia czegoś z wyżej wymienionych ( lub podobnych ) od razu mija wszelkie zmęczenie, niewyspanie i wszystkie inne problemy

Sesja

Do życia nakręcają mnie inni ludzie. Świadomość, że są ludzie którzy lubią spędzać ze mną czas motywuje mnie do tego by przeżyć kolejny dzień.

So-ze pisze: ↑21 sty 2018, 12:59Sesja

A po studiach do piachu?

highwind pisze: ↑21 sty 2018, 21:17

So-ze pisze: ↑21 sty 2018, 12:59Sesja

A po studiach do piachu?

Trzeba wiedzieć kiedy zejść ze "sceny"

Węglowodany, białka i tłuszcze w odpowiednich proporcjach wraz z myślami przepływającymi przez głowę.

Raz dziennie wystarczy
https://www.youtube.com/watch?v=vHE8na5Gv5U&t=1m42s
https://www.youtube.com/watch?v=CXN8C-TdrLg

Muzyka i nadzieje, niekoniecznie w tej samej kolejności.