Polski Portal Introwertyków

Coldman pisze:Dzięki za drobne porady, na pewno się przydają, szczególnie z tym przecinkiem .

Nie zapomnij o kropkach i całej reszcie znaków przestankowych.

marc pisze:Nie ma nic gorszego od analfabety na studiach humanistycznych; choc odnosze niejasne wrazenie, ze analfabetyzm na jakiejkolwiek uczelni nie powinien byc w ogole akceptowany, nawet na studiach scislych, gdzie - pozornie - umiejetnosc poslugiwania sie jezykiem *ojczystym* moze sie wydawac sprawa drugorzedna.

Na studiach ścisłych promotorzy zwracają uwagę na przecinki, samotne "i", "o", "w", "z" na końcu linii i podobne sprawy. Studia ścisłe cenią sobie jasne, proste, jednoznaczne i na temat odpowiedzi, bez "upiększaczy", środków stylistycznych, co nie znaczy, że muszą być one niepoprawne językowo.

runnerpoz pisze:
Nie wiem dlaczego poruszyłeś temat analfabetyzmu, ale w zupełności się zgadzam z tym że dbanie o język ojczysty powinno byc przestrzegane niezależnie od typu uczelni, a niestety trend jest taki że odchodzi się (na uczelniach technicznych) w stronę języka angielskiego, a polski traktuje się często tylko jako "platformę kontaktu" którą wszyscy rozumieją... Problem polega na tym, że odwrót od takiego trendu jest praktycznie niemożliwy ze względu na międzynarodowość języka angielskiego, który jest akceptowany przez organizacje standaryzujące, jest obowiązujący na konferencjach i ogromna większość oficjalnych dokumentów jest po angielsku. Także nawet pisząć pracę mgr czy inż. wszystkie potrzebne materiały są w języku angielskim...

Nie jest problemem iMHO to, że język angielski jest językiem międzynarodowym (zawsze taki istniał - najpierw łacina, potem francuski) ,ale to kwestia polskich zaściankowych kompleksów wobec zachodu. Jeżeli dany kraj/naród się szanuje to ceni własny język na równi z językiem międzynarodowym. Weźmy Chiny, Rosję, Niemcy czy Francję - obieg naukowy w języku rodzimym jest tam bardzo szeroki.
To jest też kwestią tego, czy w dany kraj wytwarza coś własnego, czy tylko kopiuje od innych. W okresie międzywojennym, gdy istniały wielkie polskie szkoły na uczelniach, np. lwowsko-warszawska szkoła filozofii prof. Kazimierza Twardowskiego ,czy polska szkoła matematyczna - to obcokrajowcy z Niemiec, z krajów anglosaskich uczyli się polskiego, żeby u nas studiować (wiem, brzmi nieprawdopodobnie ). No, w tej chwili panuje doktryna o tym, że wszystko, co mądre to z zachodu, a Polak nic sam nie wymyśli. Widać to nawet po tym, że do awansu w karierze naukowej uwzględnia się indeks Hirscha - który uwzględnia jedynie angielskojęzyczne czasopisma, co po prostu zmusza do publikowania prac w języku angielskim, a w polskim (ani też w niemieckim albo np. chińskim) się zupełnie nie liczą. Gdyby polska nauka z założenia nie redukowała samej siebie do roli przystawki nauki z zachodu, zresztą zapóźnionej o kilka, to może coś by wyrosło.

AnaElaine Joice pisze:

marc pisze:Studia ścisłe cenią sobie jasne, proste, jednoznaczne i na temat odpowiedzi, bez "upiększaczy", środków stylistycznych, co nie znaczy, że muszą być one niepoprawne językowo.

To definicja stylu naukowego. Styl naukowy jest wymagany w każdej pracy naukowej. Studia humanistyczne operują (a przynajmniej powinny, ale na lepszych uczelniach, tj. z pewną tradycją, nie ma z tym problemu) takim samym językiem.

Poprawność językowa to zbiór logicznych zasad, których stosowanie nie powinno sprawiać problemu nikomu, kto chce się podpisywać "mgr". Niezależnie od profilu studiów. Przepraszam, może trochę hejtuję, ale jak czytam niektóre teksty naukowe niehumanistyczne (wiadomo, że humaniści piszą trochę lepiej, bo więcej czytają), to mam ochotę ludzi powystrzelać z broni maszynowej.

Patha, runnerpoz, a nie można pisać poprawnie w obu językach? Czy to takie trudne? [minka rozpacz]

Anarchoortografizm kochani. Niemniej prywatny styl pisania, a znajomość języka to dwie różne sprawy.