Polski Portal Introwertyków

Halszqa pisze:Wskrzeszę określenie depreszenia. Depreszenie w dobrym znaczeniu jest potrzebne, nocne, smutne rozkminy nad światem to kwintesencja

Halszqa pisze:nocne, smutne rozkminy nad światem to kwintesencja

Wolałabym trafić na kogoś, przy kim nie będę miała ani czasu ani ochoty na depreszenie.

Smutny Zębodół pisze:Hm, tak, ale są takie myśli, których niektórzy nie potrafią się pozbyć prawdopodobnie już do końca życia (ja takie mam), wtedy osoba, która to rozumie i potrafi sobie z tym poradzić jest po prostu nieoceniona .

Rizon pisze:

Halszqa pisze:nocne, smutne rozkminy nad światem to kwintesencja

Bo w melancholii człowiek pragnie bliskości, wtulenia się w ciało i marzenia by tak pozostało na zawsze.

Ayan0 pisze: ↑25 kwie 2017, 23:35 Czy będzie intro czy ekstra, wszystko jedno, bo i tak najważniejsza jest umiejętność zrozumienia drugiej osoby oraz akceptacji; otwartość umysłu i taki dystans do siebie i świata, przy tym szczerość. W sumie na tym mogłabym skończyć, bo osoba posiadająca te cechy już wpada mi w oko i mam ochotę się z nią zaprzyjaźnić. A nuż byłoby z tego coś więcej . A tak jeszcze bardziej fantazjując, fajnie jakby ta osoba była inteligentna, lubiła się wspólnie pośmiać czy podepresić, nie była obrażalska (nieco by mnie to irytowało), nie miała nic przeciwko żeby czasem pomilczeć albo pobyć osobno, lubiła się przytulać (bo ja to taka przytulanka jestem), pogadać o pierdołach jakichś niestworzonych teoriach spiskowych czy ogólnie o życiu świecie, żebyśmy mieli jakichś parę wspólnych punktów zaczepienia, nieco wrażliwości.

Kobieta_z_psem pisze: ↑15 paź 2019, 11:22 Ja preferuję typ "zrzędy", samotnika, szalonego naukowca itp, który ma mało czasu, i który nie będzie pytał "co się stało", "czemu jesteś smutna" i zaakceptuje fakt, że na pierwszym miejscu będzie pies a dopiero później on. Oczywiście taki "zrzęda" musi być opiekuńczy ale bez przesady
A może ze mną jest naprawdę źle tylko ja o tym nie wiem ?