Polski Portal Introwertyków

ponuraczek pisze:Nie lubię świąt, bo wtedy zwykle czuję się bardziej samotna niż zwykle.

Dokładnie Już słyszę te życzenia przy dzieleniu się opłatkiem, żebym kogoś poznała, ech. W takie dni samotność boli bardziej niż zwykle.

Ja w tym roku spędzam święta sam, zupełnie z własnej woli. Gdybym chciał to mógłbym przyjechać do rodziców, ale zupełnie nie odpowiada mi świąteczna atmosfera i dużo fajniej będzie mi samemu.

Te życzenia bym kogoś znalazł lub po prostu poznał przyjaciół - słyszałem je wiele razy z rzędu. Jednak sam wiem, czego chcę. Lubiłem prędzej spędzać nowy rok, siedząc do późna, jedząc chipsy i popijając colą. Mimo to siedzenie na GG o północy nie jest dobrym pomysłem. Myślę jak tu spędzić ciekawiej sylwester. Być może tym razem pójdę w jakieś dobre miejsce by popatrzeć na pokaz sztucznych ogni i wrócę. Podobno ludzie życzą obcym i możliwe, że nadarzy się okazja do poznania osób.

Ja nawet lubię święta, przygotowania, atmosferę, itd. U nas zwykle zjeżdża się sporo osób, robi się harmider - to nawet całkiem przyjemne, ale dość męczące. Jeśli mam możliwość w międzyczasie porobić coś samotnie i naładować baterie - jakoś daję radę. Gorzej, jeśli nie ma takiej możliwości.

Co do Sylwestra - w zeszłym roku, trochę wbrew sobie wybrałam się do znajomych. Z jednej strony - było przyjemnie, parę osób sympatycznych, itd., z drugiej - jakoś tak miałam poczucie, że trochę na siłę tam jestem. W tym roku zamierzam sobie spędzić sylwka zupełnie na luzie, z pepsi, chipsami i filmami albo książką. Coś się na pewno znajdzie No i następnego dnia nie będę aż tak zmęczona.

bardzo lubie przedswiateczny czas, chwilowo nie moge sie doczekac calej tej krzataniny zwiazanej ze swietami.

Odswieżam wątek
Czekam do Mikołajek i zaczynam się wprowadzać w ten świetny nastrój. Uwielbiam ten okres. Piosenki, tradycje po prostu magiczny czas

poznał przyjaciół - słyszałem je wiele razy z rzędu.

Ja też słyszę takie życzenia od kilku lat. Od momentu, w którym rodzice zrozumieli, że nie jest mi tak zupełnie dobrze w samotności. No, na razie nie wiele z tych życzeń wynikło, ale co roku się na nie nabieram.

Mimo wszystko lubię świąteczną atmosferę, ale nie lubię być w tym czasie w domu, ponieważ u mnie jest zawsze strasznie nerowowa atmosfera przed świętami.
Na Wigilię idziemy wszyscy do rodziny, nigdy nie śpiewamy kolęd, a potem co roku mama mówi, że szkoda i że trzeba wprowadzić taki zwyczaj w przyszłym roku.
W świętach nie lubię kupowania prezentów( to na pewno), a także ich rozpakowywania( trzeba się cieszyć). Zawsze się cieszę, ale w środku i nie potrafię tego okazywać spontanicznie szczególnie jak wszyscy patrzą. To znaczy wychodzi, że muszę jakoś ten entuzjazm udawać, jeżeli chcę uniknąć zaniepokojonych pytań czy jestem zadowolona. Poza tym jako, że jestem najmłodsza w rodzinie więc jest takie podejście, że jestem dzieckiem i niektórzy żartują, że nie mogę się doczekać tych prezentów. Nie lubię też siedzienia przy stole dłużej niż zwykle i tych rozmów na siłę. No, i oczywiście składania życzeń, ale to chyba każdy tak ma u mnie w rodzinie.
Natomiast wciąż bardzo lubię choinki, piosenki świąteczne i kolędy.

Święta same w sobie nie pociągają mnie jakoś szczególnie, ale uwielbiam tę całą otoczkę wokół nich, przystrojone ulice i domy, piękne wystawy, choinki oplecione sznurami światełek. Wieczorne spacery po oświetlonym mieście. Sama wigilia zawsze mnie raczej męczyła, czekało się tylko na prezenty. Teraz wiem że od cioci X dostanę jak zwykle książkę, od cioci Y po raz setny zestaw kosmetyków, a od babci Z słodycze, więc raczej na nie nie czekam. Co nie znaczy że książka i słodycze mnie nie cieszą. Trochę gorzej z tym zestawem kosmetyków, bo już nie wiem gdzie je upychać :lol: Za to uwielbiam dawać prezenty innym, i nie są to prezenty "na odczepnego", ale wcześniej dowiaduje się dyskretnie kto czego potrzebuje, kto o czym marzy i dopiero wtedy idę do sklepu. Nie znoszę składania życzeń, więc wszystkim mówię po prostu "wszystkiego najlepszego". I tak około dwudziestu osobom

Lubię dobrze zjeść w święta

Jako nastolatka bardzo nie lubiłam świątecznych zjazdów rodzininnych. Jednak z wiekiem docenia się to co najważniejsze. Lubię święta bo jest to właśnie świetna okazja żeby spotkać się w rodzinnym gronie. Muszę jeszcze tylko przekonać rodziców żeby troszkę wyluzowali z gorączką przygotowań i będzie pięknie

Bardziej lubię sam klimat przed świętami, przystrojone ulice, migające choinki w ogrodach i ta cała pozornie radosna atmosfera. Wigilia też mi nie przeszkadza bo spędzam ją z siostrą tata i babcią, nie występują żadne ciocie klocie napędzane najnowszymi ploteczkami więc jest ok. Prezentów raczej nie oczekuje, bo już od jakiegoś czasu w to się nie bawimy...najwyżej od babci symbolicznie sweter dostane Samo Boże Narodzenie to dla mnie nic specjalnego, po prostu dodatkowy dzień wolnego który mija błyskawicznie.

Nie lubię świąt. Czuję się przed nimi jak przed egzaminem, którego nie mogę olać - ogromnie się stresuje przed różnymi testami/sprawdzianami. I jeszcze ciśnienie na wyjazd poza moje aktualne miejsce zamieszkania do rodziny mojej bądź GORZEJ rodziny mojej kobiety. Lubię przyjeżdżać do moich rodziców i spędzać z nimi czas, ale nie z przymusu.

PS. Nienawidzę dzielenia się opłatkiem, potrafiłem olewać szkolne wigilie z tego powodu - nie ze względów wyznaniowych, bardzo szanuję chrześcijaństwo jako religię w, której się wychowywałem.

Dla mnie ten czas jest za dziki... za dużo się dzieje. Bardzo nie lubię kiedy z góry muszę być uśmiechnięta i mieć dobry humor. W tym roku prezenty mam już dla wszystkich, żeby chociaż jedno mieć z głowy. Życzenia... dzielenie się opłatkiem też ciężko. Na szczęście nigdzie nie wyjeżdżam do rodziny, tylko siedzę w domu przy najbliższych.

Ja uwielbiam Gwiazdkę za magiczność, natomiast Wielkanoc za świeżość
Kiedy spędzałam święta w domu rodzinnym, to cały ten czas kojarzył mi się z przymusem i stresem, czułam się bardzo źle, potem musiałam dochodzić do siebie przez kilka dni, moi rodzice do najłatwiejszych nie należą. Odkąd spędzam święta po swojemu, z ludźmi, z którymi chcę je spędzić, wszystko wygląda zupełnie inaczej, święta dają mi dużo radości, odpoczynku i faktycznie są celebracją, czyli oderwaniem się od codzienności.

Wydaje mi się, że wiele osób w tym wątku utożsamia niechęć do ludzi, z którymi spędza święta, z niechęcią do samych świąt. Może po prostu warto zweryfikować grono osób, z którymi te dni się spędza, a święta okażą się zupełnie fajne

Nie znoszę.