Polski Portal Introwertyków

Wiesz, sądzę, że każdy w jakimś stopniu potrzebuje kontaktu z ludźmi. Oczywiście, można dyskutować jak bardzo i jak często. Osobiście mam bardzo niewielkie potrzeby. W życiu starczyłyby mi tylko trzy osoby, ktoś z rodziny, jakaś połowinka (opcjonalnie) i szczery przyjaciel. Nawet jeżeli ktoś zbuduje sobie piękny domek w środku lasu i będzie dla siebie najlepszym towarzystwem, to i tak może nadejść jakaś choroba, wypadek i wtedy przydałby się ktoś, kto pomoże, wesprze i tak dalej

Nawet jeśli uda ci się całkowicie odciąć od ludzi to nie jest to zdrowe. Musisz mieć jakiś kontakt z innymi. A jeszcze lepiej jeśli jest to kontakt anonimowy
(np obserwowanie ludzi w centrach handlowych.)

Czy przetrwałbym totalną izolację od rasy ludzkiej ? Gdybym miał wystarczająco ciekawe zajęcie to myślę, że tak. Ale na dłuższą metę... no dobra, gdyby było to coś naprawdę zajmującego

nudny introwertyk pisze:Czy przetrwałbym totalną izolację od rasy ludzkiej ? Gdybym miał wystarczająco ciekawe zajęcie to myślę, że tak. Ale na dłuższą metę... no dobra, gdyby było to coś naprawdę zajmującego

To na prawdę ciężko ocenić, dopóki się tego nie doświadczy. Kiedyś myślałem, że długotrwała samotność by mi nie przeszkadzała - doświadczyłem i wiem że przeszkadza. Ciekawe zajęcie nie pomaga. Natomiast prawdopodobnie pomagałoby jakieś zwierze - pies, kot,... jednak ja wybrałem ludzi.

Nie zdziwiłbym się, gdyby w organiźmie człowieka zachodził jakiś proces fizjologiczny, który zachodzi wyłącznie wskutek interferencji fal elektromagnetycznych człowieka z drugim żyjącym stworzeniem... czego nie dałoby się oszukać w żaden sposób, przez żaden tzw. rozwój duchowy itp.

psubrat pisze:Nie zdziwiłbym się, gdyby w organiźmie człowieka zachodził jakiś proces fizjologiczny, który zachodzi wyłącznie wskutek interferencji fal elektromagnetycznych człowieka z drugim żyjącym stworzeniem.

Z ciekawości zapytam o jakich długościach fali mowa?

metalowymateusz pisze:

psubrat pisze:Nie zdziwiłbym się, gdyby w organiźmie człowieka zachodził jakiś proces fizjologiczny, który zachodzi wyłącznie wskutek interferencji fal elektromagnetycznych człowieka z drugim żyjącym stworzeniem.

Z ciekawości zapytam o jakich długościach fali mowa?

Nie mam żadnych konkretnych długości fali na myśli. Przedstawiłem tylko taką ogólną hipotezę, że takie zjawisko może zachodzić. Także nie zaspokoję Twojej ciekawości w tym temacie.

To byłoby o tyle istotne, że można by to wtedy przypisać do konkretnego zjawiska fizycznego. W takim razie inne pytanie. Skąd taki pomysł, że promieniowanie EM jednej osoby może mieć wpływ na inną? Nie pytam o konkretne procesy, bo tak jak sam napisałeś, tylko podejrzewasz, ale chodzi o to jaka jest podstawa tych podejrzeń.

psubrat pisze:

nudny introwertyk pisze: Nie zdziwiłbym się, gdyby w organiźmie człowieka zachodził jakiś proces fizjologiczny, który zachodzi wyłącznie wskutek interferencji fal elektromagnetycznych człowieka z drugim żyjącym stworzeniem... czego nie dałoby się oszukać w żaden sposób, przez żaden tzw. rozwój duchowy itp.

Ej, to moja teoria

Co ja robię w tym cytacie, mt362 ? Chociaż nie powiem, teoria ciekawa.

HTML język trudny język

Całkowita izolacja od ludzi? Ja bym chciał tego spróbować i zobaczyć jak się będę potem czuł. Np. przez miesiąc żadnego kontaktu z kimkolwiek. Niestety nie dysponuję dostatecznymi środkami finansowymi i wolnym czasem, żeby sobie coś takiego zorganizować. Jednak na mojej liście "before I die" taki punkt widnieje

Pewnie że można się odciąć, ale po co? Ja tam nie widzę powodu żeby całkowicie się izolować przez dłuższy czas. U mnie nawet parę dni w samotności powoduje, że czuję się coraz bardziej niezdolny do jakichkolwiek relacji z innymi więc żeby całkiem nie ocipieć staram się systematycznie dozować kontakty z ludźmi. Według mnie każdy tego potrzebuje w odpowiednich dla siebie ilościach. Permanentna izolacja jest niezdrowa i nienaturalna.

Zgłaszam się jako osobnik spełniający kryteria. Poza pracą (w której rozmawiam prawie wyłącznie z szefem, na tematy zawodowe rzecz jasna) oraz wyjściami na zakupy (gdzie zwykle korzystam z kas samoobsługowych ) lub do biblioteki (która również jest samoobsługowa) nie mam kontaktu z ludźmi. Muszę przyznać, że czasami wręcz cieszę się z tego faktu ale bywa, że czuję się przerażona tym do czego ta izolacja może doprowadzić w przyszłości. Jednocześnie chyba nie wierzę bym mogła z kimkolwiek nawiązać satysfakcjonującą relację, więc trwam w tym stanie twierdząc że lepiej cieszyć się z życia samotnie, aniżeli marnować to życie na walkę z samą sobą, zmuszanie się do nieprzyjemnych znajomości, czy wreszcie przeżywanie odrzucenia.

krucha_babeczka pisze:... więc trwam w tym stanie twierdząc że lepiej cieszyć się z życia samotnie, aniżeli marnować to życie na walkę z samą sobą, zmuszanie się do nieprzyjemnych znajomości, czy wreszcie przeżywanie odrzucenia.

Jak można się cieszyć z życia samotnie? Do nieprzyjemnych znajomości lepiej się nie zmuszać, za to do tych przyjemnych czemu nie? Ludzie zazwyczaj nie gryzą

Tylko że ja nie znajduję ludzi, przy których czułabym się naprawdę dobrze