Polski Portal Introwertyków

Moja ciocia na tyle się przejęła, ze ostatnio kupiła mi kubek z kwiatkami i jak mnie nie było w domu przykleiła kwiatek naklejkę na ścianie koło lustra. W końcu stałam sie kobietą

Taka jest ludzka natura ze stereotypy raczej beda istniec bardzo dlugo, bo trzeba samemu kwestionowac informacje, ktore sie przyjmuje, zeby nie myslec stereotypowo, wiele osob tego nie robi. Wiele osob tez nie stara sie dokladniej zrozumiec otaczajacego ich swiata, wiec na bazie najbardziej powszechnych, albo najbardziej dostrzegalnych cech np wlasnie plci powstaja jakies tam wzorce, ktore uznawane sa za normalne, przez to osoby ktore widza, ze ktos odbiega od takiego wzorca, o ile postrzegaja swiat wlasnie w ten sposob, oceniaja jego zachowanie/postawe/cos jeszce innego za cos, co trzeba skorygowac. Nie uwazam stereotypowego myslenia za dobre ale napisalem to co napisalem, bo z tego co przeczytalem wniosek jest taki ze stereotypy sa niezrozumiale a ich mechanizm w sumie jest bardzo prosty, mam nadzieje ze wniosek osoby czytajacej ten post bedzie taki, ze stereotypami nie nalezy sie przejmowac, nie wynikaja z czyjejs zlosliwosci. A jak chcecie komus wybic stereotypy z glowy to tez raczej nie warto, bo zwyzywaja was od cpunow i tyle z tego bedzie

Alex pisze:Ja zazwyczaj sie dowiaduje od innych ludzi co reszta o mnie mysli. Na przyklad rodzice mi wiele razy zwracali uwage ze jak jestem w gosciach to mam sie odzywac bo pozniej oni musza wysuchiwac od moich ciotek ze ze mnie trzeba na sile slowa wyciagac i ze to bardziej wyglada jak wywiad a nie rozmowa.
Kilka razy mi sie zdarzylo ( kilka lat temu) ze obcy mi ludzie mieli pretensje do moich rodzicow ze ja sie zachowuje jakbym ich nie lubiala i w dodatku sie zastanawiali co takiego mi zrobili ze ja ich unikam. A ja nawet nie dalam im powodu zeby tak mysleli, ale ludzie mysla ze skoro nie nawiazuje z nimi kontaktu, chocby wzrokowego, to od razu znaczy ze musze ich nienawidziec.

A blizsi mi ludzie (najblizsza rodzina) nie uznaja mojego introwertyzmu jako dobra wymowke na bycie aspolecznym.
Twierdza ze jestem glupia, albo leniwa, albo boje sie ludzi i chce to wszystko przykryc pod introwertyzmem tak zeby jakos to sobie wytlumaczyc zamiast sie zmienic.

Dlatego staram sie trzymac w gronie ludzi z pozytywna energia, ktorzy nie bede usilowac mnie zmienic i zaakceptuja taka jaka jestem, niestety takich jest jak na lekarstwo.

Ja mam tak ,że kiedy jadę do babci czy cioci to zaraz jest : mów coś ; czemu nic nie mówisz ; co tak cicho siedzisz. Albo : co jesteś taka smutna Te pytania tak wkurzają...

Nie lubię strasznie takich sytuacji, a zdarzają się aż za często. Najlepiej jest kiedy mam dobry dzień, jestem szczęśliwa, wszystko super, wychodzę z domu i pierwsze co słyszę od znajomej osoby - "Co ty taka smutna?", "Coś się stało?" itp. Czasem kiedy z kimś rozmawiam to nie mam potrzeby komentowania tego co dana osoba mówi, więc panuje cisza, po czym słyszę od innych że mam depresję i że psycholog to nic złego. Prawda, może mój naturalny wyraz twarzy do najszczęśliwszych nie należy, ale bez przesady. W szkole zdarzało mi się słyszeć czemu taka blada jestem i czy wszystko w porzadku, raz nawet w gimnazjum moja wychowawczyni zawołała na przerwie moją dobrą przyjaciółkę i pytała czy wszystko ze mną dobrze bo się nie odzywam. Kiedyś też byłam bardziej otwarta że tak powiem, a następnego roku kiedy zmądrzałam i przestałam zadawać się z tępymi ludźmi słyszałam tylko żebym znów się otworzyła i kiedyś byłam taka fajna. Wspomnę tylko, że to był ten okres mojego życia który był najgorszy według mnie jeśli chodzi o mój charakter.To samo w rodzinie, ale już mam te komentarze gdzieś

Wczoraj otrzymałam radę od znajomej, że może powinnam udać się do psychologa, bo wydaje jej się, że mam depresję... Kiedy ja cieszę się z życia, jestem wręcz optymistką, ale dodatkowo introwertykiem. A ludzi wiadomo oceniają po powierzchowności...

Hej, a jak macie zrobieniem zdjęć? Ja na przykład w te lato słyszałam ciągle komentarze : ' uśmiechnij się ' 'na każdym zdjęciu wyglądasz tak samo' 'czemu jesteś taka poważna ' ...

Ani pisze:Hej, a jak macie zrobieniem zdjęć?

Przed zdjęciami uciekam, jeszcze nigdy nie wyszedłem na nich dobrze :lol:

Ani pisze:Hej, a jak macie zrobieniem zdjęć? Ja na przykład w te lato słyszałam ciągle komentarze : ' uśmiechnij się ' 'na każdym zdjęciu wyglądasz tak samo' 'czemu jesteś taka poważna ' ...

Ja ostatnio zacząłem trochę bardziej o siebie dbać i powoli akceptuje siebie. Już zdjęcia ze swoim udziałem tak mnie nie odstraszają. Testuje w jakich pozycjach wyglądam najlepiej.

Sorry, za offtop

Nigdy nie zapomnę jak w technikum moja wychowawczyni wezwała moja mamę do szkoły i powiedziała jej że potrzebny mi jest psycholog bo się izoluję od reszty, nie odzywam do nikogo i jestem za bardzo cicha

Tak samo teraz w pracy koleżanki mnie zagadywały i jedna mi się spytała czemu ja siedzę ciagle taka zamyślona i sie do nikogo nie odzywam.
Ludzie nigdy nie zrozumieją że ja po prostu lubię samotność i lubię się skupić na rozmyślaniu albo marzyć godzinami a nie rozmawiać w kółko o tym samym.

Komentarz mojego taty dobre 7-9 lat temu jak wracaliśmy razem samochodem od jego znajomych(pomogłem mu załadować przyczepkę towarem). Po robocie, ojciec poszedł pogadać z nimi, kawa i takie tam pierdoły... mnie też zapraszali, ale grzecznie odmówiłem. Wolałem posiedzieć sobie w samochodzie i posłuchać muzyki na mp3. Ojciec wrócił... jedziemy i po kilkunastu minutach ciszy... nagle:

- Ty jesteś jakiś pojebany.

Wziąłem to półżartem, zresztą tata to były wojskowy, więc odebrałem to coś w stylu ''synu, czemu ty taki aspołeczny?''. Ogółem szanuję go i był/jest całkiem spoko, ale niesmak troszkę pozostał.

Lol, dobrze powiedział xD

highwind pisze:Lol, dobrze powiedział xD

Nie zaprzeczę

Dzisiaj trafiłam na to forum w internetach,kurczę,w końcu moi ludzie!

Tak w temacie pisząc,to nienawidzę już od kilku lat takich komentarzy,wtedy zaczęłam je zauważać.Może kiedyś nie zwracałam uwagi,bo stwierdzałam,że to po prostu nieśmiałość i tyle(dobra,trochę nieśmiała jestem).Najgorzej latem,jak jeździłam na organizowane wyjazdy jako uczestnik i ludzie wpisywali mi opinie...Pierwsza była chyba ze 5 lat temu,z każdym kolejnym rokiem szlag trafiał mnie coraz bardziej jak czytałam te wszystkie "oazy spokoju","cicha woda" itd.Aż mi ciśnienie skacze jak sobie przypominam

Przyjaciółki(bo nawet mam,o dziwo) nauczyłam pojęcia introwertyzm,ogólnie w świecie jakoś funkcjonuję,wiec jest chyba dobrze.
Moim osobistym hitem było w gimnazjum skierowanie mnie przez nauczycielkę do pani pedagog.Były zajęcia w kilkuosobowej grupie.Podobno za mało się odzywałam.Chodziłam i psychicznie źle się czułam,bo jestem jakaś dziwna,skoro zajęcia z pedagog.Czy ja w ogóle na temat?Wątki mi się mieszają,przepraszaaam

buraczek pisze:Dzisiaj trafiłam na to forum w internetach,kurczę,w końcu moi ludzie! Tak w temacie pisząc,to nienawidzę już od kilku lat takich komentarzy,wtedy zaczęłam je zauważać.Może kiedyś nie zwracałam uwagi,bo stwierdzałam,że to po prostu nieśmiałość i tyle(dobra,trochę nieśmiała jestem).Najgorzej latem,jak jeździłam na organizowane wyjazdy jako uczestnik i ludzie wpisywali mi opinie...Pierwsza była chyba ze 5 lat temu,z każdym kolejnym rokiem szlag trafiał mnie coraz bardziej jak czytałam te wszystkie "oazy spokoju","cicha woda" itd.Aż mi ciśnienie skacze jak sobie przypominam Przyjaciółki(bo nawet mam,o dziwo) nauczyłam pojęcia introwertyzm,ogólnie w świecie jakoś funkcjonuję,wiec jest chyba dobrze.
Moim osobistym hitem było w gimnazjum skierowanie mnie przez nauczycielkę do pani pedagog.Były zajęcia w kilkuosobowej grupie.Podobno za mało się odzywałam.Chodziłam i psychicznie źle się czułam,bo jestem jakaś dziwna,skoro zajęcia z pedagog.Czy ja w ogóle na temat?Wątki mi się mieszają,przepraszaaam

Nie przepraszaj, wszystko jest w porządku, witaj wśród swoich

Oprócz klasyku "Czemu jesteś taka cicha", to ostatnio kilka razy usłyszałam od swoich znajomych, że ich ignoruję.
Pamiętam, że kiedyś w gimnazjum moja nauczycielka wypełniając taką kartę o każdym z uczniów, znaczy głównie to wypełniał lekarz, ale ona też coś tam dopisywała, mnie wpisała "uczennica bardzo nieśmiała". Bardzo mnie to uraziło. I się tym bardzo przejęłam, bo te karty później się składało w liceum. I nie mogłam jej wybaczyć dlaczego ona mi to zrobiła, bo miałam wrażenie, że teraz każdy będzie wiedział. A chciałam iść do liceum jako pusta kartka i się zmienić, poznać jakieś koleżanki, a byłam przekonana, że przez ten głupi wpis mi się to nie uda. To głupie było, bo przecież oprócz wychowawczyni czy lekarki tych kartek nikt nie widział.
Komentarz, który najbardziej mnie zaskoczył to było: "O czym tak perfidnie myślisz?"

Ten, który mnie najbardziej irytuje: "Powiedz coś", "wydaj głos", "wypowiedz się w końcu".

Polski Portal Introwertyków

Komentarze ludzi o waszej introwertyczności

Re: Komentarze ludzi o waszej introwertyczności

Re: Komentarze ludzi o waszej introwertyczności

Re: Komentarze ludzi o waszej introwertyczności

Re: Komentarze ludzi o waszej introwertyczności

Re: Komentarze ludzi o waszej introwertyczności

Re: Komentarze ludzi o waszej introwertyczności

Re: Komentarze ludzi o waszej introwertyczności

Re: Komentarze ludzi o waszej introwertyczności

Re: Komentarze ludzi o waszej introwertyczności

Re: Komentarze ludzi o waszej introwertyczności

Re: Komentarze ludzi o waszej introwertyczności

Re: Komentarze ludzi o waszej introwertyczności

Re: Komentarze ludzi o waszej introwertyczności

Re: Komentarze ludzi o waszej introwertyczności

Re: Komentarze ludzi o waszej introwertyczności