Polski Portal Introwertyków

Nie przepadam za zdjęciami ludzi specjalnie.Przyroda czy martwa natura jak najbardziej.
Siebie na zdjęciach nie bardzo lubię, jeśli już to na zasadzie domieszki sztuki albo czegoś śmiesznego.
Nie typowa fotka, człowiek i tyle. Nudy.

no fotografia sie nieco zmienila. teraz mozna nieskonczonosc zdjec robic, wiec jak ktos w ogole nie umie to w koncu zrobi ladne zdjecie.

mam kilka albumow swoich zdjec, ale rzadko je komu pokazuje.

siostra mnie wkurza - zrobila zdjecia na swieta a ja ich jeszcze nie widzialem

Mi z kolei trudno zachować powagę na zdjęciach. Siostra miała pretensje do mnie, gdy kilka lat temu robiła rodzince zdjęcia podczas świąt i ja na każdym miałem inną, głupią minę

Ja chyba zawsze, jak przychodzi ten moment na zdjęcia, to od razu mam w głowie myśl że "O, nie!"
Bardzo nie lubię zdjęć, a takich specjalnie robionych, kiedy trzeba się ustawić, to najbardziej. Chociaż z zaskoczenia też nie lubię
Za to wprost uwielbiam robić zdjęcia natury. Obowiązek na każdym wyjedzie

Ja nie pozwalam sobie robić zdjęć, a jeśli ktoś robi je wbrew mojej woli, to zawsze się zasłaniam, albo odwracam.

Ja myślę nad zakupem selfi-sticka, lepsze ujęcia w górach można zrobić jak jest się samemu

Warto. I warto poćwiczyć wcześniej, a aparat lepiej żeby miał stabilizację. Wbrew pozorom łatwo poruszyć, a aparaty potrafią robić psikusa z ostrością. Cwiczyłem z rx100 i skuteczność była taka sobie. Częściej chyba korzystałem z mini statywów, lub jakiejś "poduszki". Kiedyś cofając się od aparatu potknąłem się i mam zdjęcie zadka z nogami w powietrzu Takie tam ... ;-)
Ale jeśli jest możliwość, to noszę statyw, mały i lekki, ale robi robotę.

Mogę robić zdjęcia kotom,otoczeniu itd ale wara ode mnie.... Nienawidzę zdjęć. Dzisiaj miałam niestety mieć tą "przyjemność" bycia filmowaną w pracy bo przyjechał facet z Włoch do naprawy maszyny (włoskiej) i na koniec postanowił bez mojej zgody nagrać sobie telefonem filmik jak pracuję... Wyobraźcie sobie moje szczęście, nie mogłam mu nic powiedzieć bo sam dyrektor mu pozwolił nagrać pracę maszyn sęk w tym że te maszyny nie pracują bez mojego udziału.

A tam, bez przesady. Nie ma co się bać!
Kiedyś też byłem bardzo wstydliwy jeśli chodzi o mój wygląd: ani nie jestem fotogeniczny, ani specjalnie urodą nie grzeszę i do tego miałem kompleks swojego błędnego zgryzu(obecnie jestem w trakcie korekcji), stąd uśmiech odpadał od razu. Plus przez większość życia byłem grubaskiem. Na urodę mamy niewielki wpływ, a rzeczami, na które nie mamy wielkiego wpływu, nie powinniśmy się specjalnie przejmować, stąd pod tym względem mi się zmieniło.

Ale wracając do protoplasty wątku:

Jesteśmy na imprezie/spotkaniu i przychodzi czas na "fajne" zdjęcia. Z tego co zauważyłem, to większość osób pajacuje gdy widzi obiektyw (dziwne miny, pozy, szczerzenie zębów). A ja? Twarz kamienna

Na imprezach to rzadko bywam, więc na szczęście niespecjalnie mam okazję czuć się "jak powinienem się teraz zachować żeby nie wyjść głupio". Takie miny to się raczej strzelało w młodszym wieku . Ale czy ja je robiłem? Z reguły nie, to jest chyba poniekąd ekspresja(emocji), której mi raczej brakowało albo po prostu nie miałem ochoty tego robić. Na hasło "strzelcie miny" coś tam zapozuję, ale żeby to ode mnie wychodziło to się nie zdarza. Z reguły po prostu się uśmiecham