Polski Portal Introwertyków

Moja pamięć pozostawia wiele do życzenia. Jest raczej słaba. Uważam, że to mechanizm obronny mojego umysłu tak mnie skrzywdził. Tłumaczę sobie, że nigdy nie musiałem pamiętać, więc wyzbyłem się tej umiejętnosci, poza tym zapominanie było moim sposobem na unikanie dysonansu.

a u mnie z pamięcią jest o tyle dziwnie, że rzeczy które działy się dawno pamiętam bardzo dobrze (o ile były warte zapamiętania) natomiast ogromny problem mam z zapamiętaniem czegoś na chwilę- np. w pracy jak policzę ile jest sztuk czegoś tam i pomyślę o czymś innym to za moment muszę policzyć znów bo nie pamiętam, i tak liczę po kilka razy dla pewności, że się nie pomyliłem i żebym zapamiętał to jest chore

Ja pamietam 90% rozmwow, wiadomosci, sms, itp. które dostalem. Zauwazam mnostwo szczegolow na ktore inni niekoniecznie zwracaja uwage. Potrafie spotkac jakas dziewczyne po kilku miesiacach i mowie ze fajnie wyglada w tych nowych okularach... a ona powiedzial ze nawet jej facet tego nie zauwazyl. Czasami chcialbym umiec nie pamietac o tym wszystkim...

Mam tak samo
Sam nie mam pojęcia jak to sie dzieje ale są rzeczy jakie potrafie odtworzyć z najmniejszymi szczegółami
Kiedyś miałem przyjaciółkę na studiach z która urwał mi sie kontakt.Ostanie spotkanie z nią ( a było to prawie 8 lat temu) pamiętam tak dobrze że mógłbym podać dokładną date, godzinę, miejsce, to o czym rozmawialiśmy.. słowem niemal wszystko (pamiętam nawet do nie nr.telefonu i jej adres)
A tak w ogóle to fajnie wiedzieć że nie jestem z tym odosobniony ^_^

Miałem kiedyś bardzo dobrą pamięć. Po napadzie jakieś 7 lat temu miałem przez około rok problemy ze stresem pourazowym - podwyższoną czujnością, koszmarami co noc, unikaniem wychodzenia z domu i właśnie problemy z pamięcią.
The pierwsze mi minęły ale pamięć nie wróciła.

Często mam tak, że np. czytam jakiś tekst techniczny i kiedy czytam kolejną linijkę zapominam poprzednią. To była jedna z przyczyn z których zawaliłem studia (drugą były problemy z koncentracją w silnym stresie a trzecią to że mi się skończyła praca a nie mogłem znaleźć następnej - tzn. wysyłałem dziesiątki CV - czy nawet setki bo potrafiłem wysyłać po kilka-kilkanaście odpowiedzi na ogłoszenia dziennie i zero odpowiedzi).

Ogólnie mam bardzo słabą pamięć jeśli chodzi o zapamiętywanie nazw, liczb i różnych faktów. Na przykład zawsze miałem problemy z przyswajaniem materiału na lekcje historii bo właśnie tego typu informacje najwięcej się na tych lekcjach wykorzystywało. Mógłbym przeczytać dany rozdział książki trzy razy i zapamiętałbym z 30% szczegółów podczas gdy moi znajomi przeczytali raz i pamiętali większość. Często muszę przypominać sobie czyjeś imię chwile po tym jak dana osoba mi się przedstawiła. Po dłuższej wycieczce poza domem nie pamiętam do końca nazw miejscowości w jakich byłem. Niestety w sytuacjach towarzyskich to jest duża niedogodność wręcz wprowadzająca mnie we frustracje. Czasami podczas rozmowy mam całkowitą pustkę w głowie i nie potrafię przywołać kluczowych informacji by moja wypowiedź miała jakąś wartość.

Wydaje mi się jednak że mam dosyć dobrze rozwiniętą pamięć proceduralną i pamięć przestrzenną. Dobrze zapamiętuje różne ruchowe i manualne rzeczy. Szybko nauczyłem się jeździć na rowerze czy łyżwach i przypuszczam że ta pamięć ma też jakiś wkład w moją umiejętność uczenia się rysunku.

Nie pamiętam, co robiłem przed weekendem. Wychodzę z pracy, wracam do domu i nie pamiętam, co robiłem w pracy - tego akurat celowo się nauczyłem. Przypominam sobie dopiero następnego dnia, czytam swoje notatki lub listę zadań (wgrywam save'a ). Coś musi być naprawdę ważne, abym o tym pamiętał.
Pamiętać, co kto coś powiedział, kiedy lub co mam zrobić, etc. mi się nie chce. Od tego jest pamięć zewnętrzna: kalendarz, notatki, system zarządzania zadaniami.

AnaElaine Joice pisze:Czasem łapię się na tym, że pamiętam jakieś mało istotne szczegóły sprzed wielu lat, a czasem potrafię zapomnieć co chciałam powiedzieć pół sekundy temu.

Mam podobnie.
Wystarczy że przerwę swoją wypowiedz, ustną bądź pisemną i nie mogę ot tak wrócić do swoich mysli ale pamiętam doskonale wiele wydarzen jak miałam 3lata.

Mam pamięć do przedziwnych rzeczy. Czasami jestem w stanie zapamiętać to, co miałam na sobie parę dobrych lat temu. Pamiętam o rzeczach, które mnie interesują, jakieś ciekawostki.
najbardziej pamiętam oczywiście złe, zawstydzające, smutne wydarzenia z mojego życia i potrafię się nimi torturować w najmniej odpowiednich momentach.

Jednak nie jestem w stanie zmusić się do zapamiętania nudnych rzeczy. Do egzaminów na studia mogę się przygotować całkiem dobrze, ale w momencie, gdy wiedza nie jest mi potrzebna, szybko się z nią żegnam. I ogólnie pewne rzeczy szybko mi ulatują.

Taką dziurawą mam tą pamięć momentami.

Z tego co pamiętam, to od zawsze byłem wzrokowcem, więc jeżeli chodzi o zapamiętywanie detali z przebiegu długiej rozmowy, to mam z tym problem, ale z drugiej strony potrafię bardzo dobrze zapamiętać całe zdania, czy stwierdzenia zawarte w mailach do mojej osoby. Pisząc z wieloma osobami pamiętam ich słowa przez dłuższy czas, po ich przeczytaniu. Niekiedy nawet udaje mi się mojego współrozmówcę mailowego zaskoczyć. Fakt faktem, zawsze przecież można jeszcze się w swoim przekonaniu utwierdzić, sięgając do starszej korespondencji, ale w większości przypadków mam rację i pamiętam dokładnie jakie padły wtedy słowa.

W życiu natomiast mam dobrą pamięć do numerów, loginów i haseł. Pracując w firmie informatycznej, hasła dostępu najlepiej przechowywać właśnie we własnej głowie Do tego dochodzi jeszcze recytowanie numerów kontaktowych moich współpracowników z pamięci i wiele innych.

Najdziwniejszą rzeczą dla mnie było zapamiętanie kluczy aktywacyjnych, w krótkim czasie, w momencie jak instalowałem oprogramowanie u klienta i musiałem oblecieć parenaście komputerów i na każdym dokonać aktywacji. Mając kod zapisany na kartce oraz na pendrive'ie wolałem go wpisać z głowy, bo było bezsprzecznie szybciej.

Wydarzenia z dzieciństwa również pamiętam, jednakże w większości przypadków jest to jednak pamięć poprzez spojrzenie na fotografię i dopiero wtedy przypominam sobie detale związane z tamtymi czasami.

Znów najgorzej mam jak przyniosę coś ze sobą do łazienki, a idę tam w celu umycia sobie rąk. To oczywiście po ich umyciu, dana rzecz zostaje w łazience i ja jak debil muszę się po nią wrócić. Najczęściej jest to telefon bądź kluczyki. Moja pamięć krótkotrwała od zawsze płatała mi figle.

Bardzo dobrze zapamiętuje rzeczy nacechowane emocjami, ale tak ma chyba każdy. Bardzo dokładnie pamiętam gdzie co kupiłem, nawet jeśli miało to miejsce w dzieciństwie np. jakieś zabawki, figurki, itp. Jeśli chodzi o naukę do tej mam z kolei słabą pamięć, gdyż nawet przepisując poszczególne zdania, nie jestem w stanie ich zapamiętać. Musiałbym przysiąść ze spokojem, przeczytać kilka razy treść i dopiero wtedy ułożyć ją sobie w głowie. Z tego względu na studiach musiałem zawsze wszystko wkuwać, potem przyswojone rzeczy leżały około miesiąca w mojej pamięci, by zostały z nich teraz tylko niewielkie fragmenty, które ciężko z czymkolwiek połączyć.

Mam niesamowitą pamięć do twarzy, ludzi i ciekawostek z ich życia. Trudniej jest z nauką, chyba z zasady wypieram te rzeczy jako nieistotne/nieinteresujące/niekoniecznie przydatne w życiu.

Właśnie, to samo mam... emocje w mig zapamiętuje... reszta to rycie... Jak można sobie wyrobić pamięć... naprawdę dużo bym dał...

Mam bardzo słabą pamieć Do tego stopnia, że aż mi utrudnia relacje społeczne. Po prostu nie pamiętam pewnych rzeczy. Tyle przeżyłem, ale nie potrafię o tym nic powiedzieć, bo tak mało pamiętam

Rzeczy, które naprawdę mnie ciekawią zapamiętuje bez problemu i nawet po bardzo długim czasie jestem w stanie je sobie przypomnieć.
Co się tyczy kucia na pamięć to jest już nieco gorzej, zwłaszcza gdy mam świadomość, że te informacje są mi potrzebne tylko do zdania egzaminu :/. Wchodzi to do głowy z lekkimi oporami i wymaga sporo samozaparcia w wkuwaniu bez użytecznych informacji.

W celu poprawienia funkcji kognitywnych i pamięci stosuję suplementację nootropami ( koniecznie przed sesją!! ) widać efekty