Nieumiejętność okazywania uczuć a przyjaźń/związek

[SardonicAlly]

Piorun 23

Mi to jednak wygląda na silnego intro...

really? Napisałeś, że ty sam jesteś "skrajnym intro" i okazujesz zainteresowanie znikając z pola widzenia i unikając kontaktów z osobą, którą jesteś zainteresowany. Porównując to zachowanie z zachowaniem mojego własnego introwertycznego egzemplarza nie widzę podobieństw

Tak więc, na tym etapie rozważań zasuwa mi się wniosek: facet traktuje mnie jak kumpla, młodszą siostrę, nie jak kobietę

Jak bym moją Jedyną Dobra Połówkę słyszał..

Hmm, no i jak ją przekonałeś, że się myliła? Czy też może sama doszła do takiego wniosku?


Padre

Z racji zamięszkania znam niejednego homoseksualistę, i zaprawdę zaprawdę powiadam Wam, niczym nie wyróżniają się z tłumu.

Też właśnie podejrzewałam, że moja wiedza w tym zakresie jest zbyt znikoma, żeby to ocenić No, więc ta opcja pozostaje otwarta.

Nie dowiesz się jeśli nie zapytasz... Zwróć uwagę, że sama piszesz że masz trudności z wyrażaniem uczuć, nie jesteś "przytulalska", a jednocześnie chciałabyś żeby on był? Może akurat trafiłaś na swoją cząstkę symetryczną?

A, też racja. To by była dopiero kosmiczna ironia, spotkanie dwojga równie pozamykanych w sobie "cząstek symetrycznych" Not very likely, ale jakaś opcja to jest.
Eh, zapytać. Jak to przemycić w rozmowie, oto jest pytanie " - Wyłącz gaz pod ryżem, bo zaraz się rozgotuje. BTW, I was wondering a lot, lately... what exactly is the nature of our relationship?" - "???!" Jakieś idee?

Oj, pokash wreszcie tę fotkię i przestań marudzić ;-)

SardonicAlly napisał(a):te parę lat różnicy,

Przypuszczam, że wątpię. No, chyba że liczysz jak w starym dowcipie, gdzie kobieta zapytana o wiek odparła "trzydzieści pięć lat i parę miesięcy". Indagowana przyznała, że parę == 142 ;-)

Ehm, jakoś nie widzę tu nadmiaru fotek, przyznam że dość nieufnie podchodzę do zamieszczania ich w necie. To w moim awatarze, to moja własna facjata, nieco przyciemniona i z podkręconym kontrastem, ale bez żadnych dodatkowych manipulacji, powinno wystarczyć do oceny.

Parę lat w moim przypadku = 7 lat i dziesięć dni, i to on jest po złej stronie 30stki, nie ja

BTW, ramach retrospekcji i zgłębiania tematu czytałam właśnie moje internetowe rozmowy z moim intro. znajomym/przyjacielem. Zauważyłam, że nawet zapraszając mnie do domu na "pizzę i partyjkę" dopisał na wszelki wypadek "nie, to nie są żadne eufemizmy". Jakby się asekurował na wypadek gdybym zrozumiała to jako zaproszenie na coś więcej. To wygląda na jeszcze jeden argument za tym, że chce stricte przyjacielskiej relacji, doesn't it?

[Padre]

Eh, zapytać. Jak to przemycić w rozmowie, oto jest pytanie " - Wyłącz gaz pod ryżem, bo zaraz się rozgotuje. BTW, I was wondering a lot, lately... what exactly is the nature of our relationship?" - "???!"

Coś w tym stylu, ale gaz radziłbym najpierw zakręcić. Bo albo ryż się przypali, albo wysadzi się w powietrze z tego szoku :-P

Ehm, jakoś nie widzę tu nadmiaru fotek, przyznam że dość nieufnie podchodzę do zamieszczania ich w necie.

Przed spotkaniem krakowskim grożono mi rękoczynami gdybym ośmielił się fotografować introwertyków ;-) Słaby jestem, nie ośmieliłem się :-D

Zauważyłam, że nawet zapraszając mnie do domu na "pizzę i partyjkę" dopisał na wszelki wypadek "nie, to nie są żadne eufemizmy". (...) To wygląda na jeszcze jeden argument za tym, że chce stricte przyjacielskiej relacji, doesn't it?

IMHO niekoniecznie, bardziej tego że nie jest pewien Twojego stosunku do niego. Ale to tylko moje zgadywanki.

[str8man]

temat rzec można starszy od węgla... ale nic mnie tak nie wkurza jak mieszanie jakichkolwiek języków... w tym temacie przypadek polsko/angielski... no kurte mać!

[arbuz25]

ale nic mnie tak nie wkurza jak mieszanie jakichkolwiek języków... w tym temacie przypadek polsko/angielski... no kurte mać!

Popieram . Też mnie to wkurza.

[Wroblaka]

ale nic mnie tak nie wkurza jak mieszanie jakichkolwiek języków... w tym temacie przypadek polsko/angielski... no kurte mać!

Popieram . Też mnie to wkurza.

O tak!

[highwind]

ale nic mnie tak nie wkurza jak mieszanie jakichkolwiek języków... w tym temacie przypadek polsko/angielski... no kurte mać!

Popieram . Też mnie to wkurza.

Powoli zaczynamy wkraczać w etap cywilizacji typu 0. Jedną z jej cech jest globalny, zunifikowany język. A kości zostały rzucone Mi wtrącanie makaronizmów nie przeszkadza, pod warunkiem że są umiejętnie zaaplikowane i zgadza się kontekst - czasem obco(/anglo)języczne zwroty frazeologiczne pozwalają lepiej oddać sens wypowiedzi. Za to strasznie mnie irytuje jak polscy znajomi na Facebooku piszą po angielsku, bo mają tam paru znajomych zza granicy. A już całkiem do szewskiej pasji doprowadza mnie sytuacja, kiedy piszę takiej osobie coś w PL, a dostaję odpowiedź w języku Szekspira. Od razu ban

A w temacie:
Umiem okazywać uczucia Problemy ewentualnie mam dlatego, że właśnie nie potrafię ich ukryć.

[apohawk]

Ktoś to odkopał po niemal roku, to może jakaś aktualizacja by się przydała? Ciekaw jestem, co wyszło z tej historii.

[_uj44]

A jak było/jest u Ciebie między członkami najbliższej rodziny z okazywaniem sobie czułości, miłości, dotykaniem się nawzajem? Bo zwykle takie umiejętności lub ich brak wynosi się właśnie z domu rodzinnego i potem zwykle powiela się wzorzec.

Ciekawie prawisz, bo ta kwestia jest najważniejsza, jeśli ojciec nie umie okazywać czułości/uczuć, to ja się dziwię jakim cudem sam miałbym taki związek założyć, skoro zawsze zakładałem, że kobiety potrzebują okazywania uczuć ,miłości, czułości itp.. Skoro członek rodziny sobie poradził z taką sytuacją, mimo nieumiejętności okazywania uczuć, czego nie przekazał chociażby genowo swojego wzorca postępowania hm

edit: ah, trochę stary temat

[Difane]

A jak było/jest u Ciebie między członkami najbliższej rodziny z okazywaniem sobie czułości, miłości, dotykaniem się nawzajem? Bo zwykle takie umiejętności lub ich brak wynosi się właśnie z domu rodzinnego i potem zwykle powiela się wzorzec.

Haha, to u mnie jest ciekawa sprawa. Bo moje siostry i matka są wobec siebie bardzo czułe, spontaniczne tj. przytulają się do siebie, mówią sobie "kocham cię mamo", "kocham cię córeczko" i.t.d.., a ja nigdy niczego takiego nie mówiłem i nigdy się tak nie zachowywałem. Zawsze stroniłem od tego typu słów i gestów, a jak mama próbuje mi powiedzieć coś miłego, to czuję się tym jakoś tak zażenowany i reaguję z oburzeniem. Próby dotknięcia mnie kończą się odganianiem jej rąk jak much, tak jakby parzyły. I robię to zupełnie instynktownie, mimo że są to przecież dłonie własnej matki .

[ultramaryna]

Ciekawy temat, dosyć mi bliski...

Choć u mnie sytuacja wyglądała trochę inaczej, niż u autorki. Problemem nie było "czy mu się podobam/przyjaźń czy coś więcej" - akurat ta kwestia była dość jasna, podobamy się sobie, jest chemia i koniec ;)
No ale tylko teoretycznie. Niestety, zagrało przesadne podobieństwo charakterów, właśnie na płaszczyźnie określonej w temacie. Wyglądało to z boku komicznie, bo: otoczenie widziało, że coś jest na rzeczy, my wiedzieliśmy, że coś jest na rzeczy, i dalej nic, dalej "przyjaciele". Żegnaj logiko...
A cała sprawa rozbijała się o to, że obie strony mają blokadę przed konkretnym okazaniem uczuć (kiedyś przecież trzeba wskoczyć wyżej i konkretniej, niż żarty, zaczepki i aluzje), i czekają na to, że to ta druga osoba ZACZNIE. Druga osoba nie zacznie, bo ma to samo, i tak można się bawić w nieskończoność.

I tutaj dochodzimy do drugiej wspomnianej kwestii:

# Czy wobec tego powinnam (...) -spić się (i jego) dla kurażu i wylądować w łóżku

Zgadzam się z tym, że niekoniecznie od razu w łóżku, ale z tym alkoholem to naprawdę niegłupi pomysł. Nawet bez wchodzenia w kontakt fizyczny ;) - chodzi o to, że procenty rozwiązują język. I jeśli ktoś jest nieśmiały, ma opory przed powiedzeniem czegoś lub spytaniem o coś (ale ogólnie chciałby), to po alkoholu, w odpowiednich okolicznościach, na 90% to zrobi. Wtedy znikają blokady i pewne rzeczy zwyczajnie same się mówią i dzieją ;) To bardzo ułatwia sprawę ludziom o określonych typach charakterów.
No i w takich momentach zaczynają się najlepsze, najszczersze i najswobodniejsze rozmowy. Nagle dużo łatwiej jest usłyszeć wyznanie w stylu: "Bo ja cię kocham, tylko mnie onieśmielasz" ;) Albo powstają oczyszczające kłótnie typu: ""Bo ty to nigdy nie mówisz, co czujesz", "Bo ty ciągle udajesz, że tego nie widzisz", "Bo ty wszystko obracasz w żart", albo: "I kim niby jest dla ciebie ta koleżanka/ten kolega?!" ;D
Czy można jaśniej? Chyba nie, i o to właśnie chodzi. Nie popieram upijania się w trupa i robienia głupot, ale "kuraż" potrafi sporo zdziałać i wyjaśnić. :)