Znamion powera nie dostrzeżono
Dant3s za to nieźle wcelował.
Tak sobie zacząłem wklejać, i wklejać kolejne kawałki, po czym zczaiłem, że praktycznie wszystko czego słucham dodaje mi kopa i mógłbym tak wklejać całe playlisty. Tylko po co? No to się ograniczę do gatunku, który zdaje się być forumową niszą...
I tak miałem zamiar zacząć wklejać kawałki hiphopowe. I tak wklejałem, i wklejałem, po czym doznałem olśnienia - wklejam już czwarty kawałek Łonsona. "No cóż" - stwierdziłem podejmując kolejną decyzję - "ograniczę się tylko do utworów tegoż jakże znamienitego artysty"... Łona generalnie w trakcie twórczej ewolucji staje się coraz bardziej sceptyczny, ale ciągle jednak przebija się w jego słowach optymizm, mimo że czasem spomiędzy ciasnych oplotów ironii. Myślę, że transformację tą widać w przytoczonych, mniej więcej chronologicznie utworach. Dla ludzi uczulonych na muzykę postrzeganą stereotypowo jako tą spod bandery jointa i maczety, przytaczam krótkie opisy utworów.
Więc tak...
-
Łona - Fruźki wolą optymistów - kawałek opowiada o pewnej życiowej perspektywie odpowiedniego spoglądania na swoje szanse u płci pięknej, pomimo bycia świadomym własnych niedoskonałości.
-
Łona - Piękny dzień by zadzwonić - tak jak wskazuje tytuł - nigdy nie jest za późno, wystarczy podnieść słuchawkę i wykręcić numer. Pytanie czy starczy Ci jajec, drogi słuchaczu?
-
Łona - O jak dobrze (być pierdolniętym w głowę) :] - "Jak dobrze myśleć, że w ludziach zostały jeszcze człowieczeństwa strzępy - jak dobrze być pierdolniętym". Liryk traktujący o postrzeganiu człowieka normalnego w perspektywie powykręcanej chorobliwością otaczającego go świata. Lekarstwem zdaje się być potężny dystans do wszechobecnych wad i przywar.
-
Łona - Nic Dziwnego - Podmiot liryczny wyraża nadzieję doświadczenia rzeczy zdumiewających, pomimo faktu życia w świecie, w którym największe kurioza nie są już w stanie zadziwić przeciętnego zjadacza chleba. Fakt takiego stanu rzeczy, zdaje się być spowodowany zbyt intensywnym skupieniem uwagi na sprawach błahych przy jednoczesnej ignorancji w stosunku do zagadnień istotnych.
-
Łona - Nic z tego nie będzie - autor daje wyraz wybitnej chęci doświadczenia stanów depresyjnych, wyrzutów sumienia, apatii czy choćby zrezygnowania. Chęć ta prowadzi do irytacji, albowiem muzyk, pomimo dokładanych starań, nie może wyzbyć się paskudnego, dobrego humoru.
-
Łona - Biznesmen Utwór w formie opowiadania. Parafraza odwiecznego pytania o sens istnienia i gromadzenia kapitalistycznych zasobów. Przywodzi na myśl słynny dowcip o Jasiu, którego marzeniem było zostać żulem. Niestety, Jaś wbrew zamiarom, popełnił gdzieś błąd, i został multimilionerem - prezesem prężnej korporacji. Z pozdrowieniami dla Agusia.
-
Łona - Złota Rybka Kolejna parafraza ludowej przypowieści. Tym razem przywodzącej na myśl Żyda, wyrażającego swoje zarzuty wobec Boga, który nie chce pomóc owemu synowi Dawidowemu w osiągnięciu szczęścia na loterii. Bóg chętnie by pomógł, gdyby nie fakt, że ów potomek Izraela nie pofatygował się nawet z nabyciem kuponu. Innymi słowy - szczęściu trzeba pomagać, tutaj ujęte w warunkach bardziej naturalistycznych.
-
Łona i Webber - Miej wątpliwość Czyli coś o otwartości umysłu, fundamentalizmie, braku krytyki. "Kiedy wszyscy wokół ciebie równiuteńko idą, przyjacielu, Ty bądź uprzejmy mieć wątpliwość".
-
Łona i Webber - Nie ma nas "Czekam na dzień, który uczyni, że poczuję, że łączy mnie z nimi więcej niż to brnięcie w przód po jednej linii". O poszukiwaniu pierwiastków człowieczeństwa w pędzącym tłumie.
-
Łona i Webber - Kaloryfer Tytułowe urządzenie nieodłącznie towarzyszące grzewczemu sezonowi jesiennemu ujęte jako alegoria przemijania. Podmiot liryczny przedstawia wariant percepcji rzeczywistości, w której to mimo zbliżającej się jesieni wieku, sam człowiek odpowiedzialny jest za podjęcie decyzji o rozpoczęciu sezonu grzewczego. #pozdrodlakumatych
Ahhh. I tak, pod znakiem Łony i Webbera minął wieczór pierwszy. I highwind widział, że było to dobre.
