Dobry film ktory ostatnio widzieliście:)

[Aga91]

"Godziny" z m.in. J. Moore. Dość introwertyczny. Tak jak powyżej, "Samotny mężczyzna"- świetny film, przemówił do mnie bardzo również pod względem estetycznym, takich zdjęć nie widziałam w żadnym innym filmie, ale to już zasługa Toma Forda.

[Coldman]

Efekt Motyla klasyka. Po prostu musiałem to obejrzeć. Nie zachwycił mnie, ale trzymał w napięciu.

[eddard]

"Cztery wesela i pogrzeb" sobie obejrzałem w telewizji.

Polecam, chociażby po to żeby sobie uświadomić jak bardzo społeczeństwo się zmieniło przez te ponad dwadzieścia lat. W filmie dla każdego jest oczywiste, że największym szczęściem jest ożenić się z miłością swojego życia – każdy do tego dąży i o tym marzy. Dziś nikt nie nakręciłby czegoś takiego, chyba że jako kolejny odcinek Black Mirror.

A tak poza tym to zabawny i wciągający.

[Aga91]

Z dystansu

[wazz]

Cloverfield Lane 10 - podobno niskobudżetowy a niesamowicie trzymający w napięciu thriller. Świetnie wykreowany jeden z głównych bohaterów, bardzo dwuznaczna postać, "popierzony wybawiciel" jak go ładnie opisano. Dla wzmocnienia efektu polecam w ogóle nie czytać zarysu fabuły.

[Coldman]

Ukryte Piękno
Najnowszy film z Willem Smithem w roli głównej.
Obejrzałem w kinie. Spodobał mi się, dobry pomysł na film, zmuszę do przemyśleń. Prawdziwe ukryte piękno

[Coro]

Pokój (Room) z Brie Larson.

Genialna odskocznia od thrillerów. Piękna, ale niebanalna, historia o zwycięstwie miłości nad złem i...

Spoiler

...o "życiu" ofiar sukinkota podobnego do Josefa Fritzla, z nim i po ucieczce od niego. Podziw dla twórców (szczególne uznanie dla pisarki i scenarzystki, Emmy Donoghue), że byli w stanie wejść w głąb psychiki nieszczęśników, których spotkała taka potworność i przekazać tę złożoność prostemu widzowi. Niesamowite jest również, jak poradził sobie ze swoją rolą bardzo młody Jacob Tremblay... <klask! klask! klask!>

Szczerze polecam, szczególnie osobom zainteresowanym psychologią.


P. S.

Broń Boże, nie oglądajcie tego Pokoju (The Room)!

[marys100]

Zdecydowanie polecam Powtórnie narodzony, koreański film Służąca, Pusty dom, Pogorzelisko. Lubię niestandardowe filmy, rzadko oglądam amerykańskie filmy, bardzo za to lubię europejskie kino.

[olender4]

Byłem wczoraj na "Pasażerowie" całkiem, całkiem... fajnie się ogląda.

[highwind]

Ostatnio polecałem tu nietypowy film nowozelandzkiego reżysera Taika Waititi. Wczoraj natknąłem się o obejrzałem jego nowy obraz, który przeszedł jakoś bez echa w 2016 roku, a szkoda, bo był naprawdę świetny:

Hunt for the Wilderpeople

Jest to nieco stylizowana komedia o krnąbrnym chłopaku, który trafiając z jednej rodziny zastępczej do drugiej, postanawia w końcu zerwać z byciem przerzucanym z kąta w kąt i wraz z odludkowatym opiekunem ucieka w głąb buszu. W pogoń za nimi rusza opieka społeczna i cała rządowa machina "niesienia pomocy". Prześliczne nowozelandzkie krajobrazy (zalecam 1080p), fajna ścieżka dźwiękowa, kamp, nietypowe charaktery i wszystko jakieś takie przyjemnie lekkie i swojskie. Gdybym miał do czegoś przyrównać, najbardziej przychodzą mi na myśl "Kochankowie z księżyca / Moonrise Kingdom Wesa Andersona. Można się też doszukać pierwiastków ze starych dobrych filmów kręcących się wokół motywu ucieczki - Vanishing Point czy Thelma and Louise. Polecam!

[Alice]

Nikt nie polecał to ja polecę Boską Florence. Film oparty na prawdziwej historii kobiety, która postanowiła realizować się w swojej pasji nie zważając na to, czy ma od tego talent, czy nie Bardzo dobrze zrealizowany i zagrany film (Meryl Streep!), przy którym można się szczerze zaśmiać jak i szczerze wzruszyć Polecam gorąco

[Syogliss]

Dzisiaj oglądałam So-won, polskie tłumaczenie "Nadzieja". Pierwszy raz od długiego czasu tak mocno przeżywałam film (może to też kwestia nowo zakupionego tv ). Film z Korei Południowej, dla mnie to kino ma w sobie "to coś", więc i tym razem się nie zawiodłam.
Zaczyna się niepozornie - na pozór całkiem normalna rodzina, jedno dziecko imieniem Hope, drugie w drodze, rodzice jakoś tam wiążący koniec z końcem. A potem, w drodze do szkoły, ośmioletnia Hope zostaje brutalnie zgwałcona i pobita przez pijanego mężczyznę. Cudem przeżywa, przechodzi operację usunięcia jelita grubego, z czym będzie musiała żyć do końca. Historia ta zdarzyła się naprawdę, a sprawca dostał tylko 12 lat więzienia. Film cudowny, o ile można tak o nim powiedzieć, więc jeśli ktoś lubi azjatyckie kino - nie zastanawiać się, tylko oglądać.
Do tego jestem zachwycona grą aktorów (co rzadko mi się zdarza w amerykańskim czy europejskim kinie). Bardzo dobry dramat, polecam!

Można znaleźć na Netflixie.

[highwind]

SING STREET
Licealna komedia, może nawet komediodramat, bo to nie jest typowa amerykańska pocztówka pod wpierdalanie popcornu (choć można ). Akcja usadowiona w latach 80., w Irlandii podczas kryzysu ekonomicznego, gdzie banda przegrywów postanawia założyć kapelę i o dziwo nawet im to jako-tako wychodzi. Dla mnie historia urocza, miła dla serduszka, wywołująca uśmiech na twarzy i momenty wzruszenia. Do tego zaaaaaajebista muzyka (80's kid here), zarówno oryginalne kawałki, jak i te stworzone na potrzeby fabuły filmu.
Enjoy!

[Aga91]

Dzisiaj oglądałam So-won, polskie tłumaczenie "Nadzieja". Pierwszy raz od długiego czasu tak mocno przeżywałam film (może to też kwestia nowo zakupionego tv ). Film z Korei Południowej, dla mnie to kino ma w sobie "to coś", więc i tym razem się nie zawiodłam.
Zaczyna się niepozornie - na pozór całkiem normalna rodzina, jedno dziecko imieniem Hope, drugie w drodze, rodzice jakoś tam wiążący koniec z końcem. A potem, w drodze do szkoły, ośmioletnia Hope zostaje brutalnie zgwałcona i pobita przez pijanego mężczyznę. Cudem przeżywa, przechodzi operację usunięcia jelita grubego, z czym będzie musiała żyć do końca. Historia ta zdarzyła się naprawdę, a sprawca dostał tylko 12 lat więzienia. Film cudowny, o ile można tak o nim powiedzieć, więc jeśli ktoś lubi azjatyckie kino - nie zastanawiać się, tylko oglądać.
Do tego jestem zachwycona grą aktorów (co rzadko mi się zdarza w amerykańskim czy europejskim kinie). Bardzo dobry dramat, polecam!

Można znaleźć na Netflixie.

Tak go świetnie zareklamowałaś, że nie omieszkam obejrzeć

[Coro]

Listy z Iwo Jimy w reżyserii Clinta Eastwooda.

Naprawdę świetny film o II wojnie światowej, opowiadający o losach Japończyków podczas obrony wysypy Iwo Jima. W Listach z Iwo Jimy wyróżniają się dla mnie dwie rzeczy. Pierwsza to pokazanie japońskich żołnierzy od strony ludzkiej, gdzie nie każdy z nich jest jedynie bezdusznym podwładnym, wykonującym seppuku na pstryknięcie palcami. Wielu z nich, jak to normalny człowiek, miało swoje wartości, lęki oraz nadzieje. Do tego jeszcze dochodzi smutniejszy element, kochanych i kochających rodzin...

Drugie, co przykuwa uwagę, to postać generała Kuribayashi'ego. Jeżeli jego postawa w stosunku do swoich żołnierzy i ojczyzny, przedstawiona w filmie, nie jest żadnym przekłamaniem ani przekolorowaniem, to chylę czoła przed tym dowódcą i życzę nam takich w naszym Wojsku Polskim.

Dodam jeszcze, że film jest częściowo oparty na prawdziwych listach generała Kuribayashi'ego.


Listy z Iwo Jimy polecam fanom filmów o WŚII oraz fanom filmów dotkniętych przez Clinta