Polski Portal Introwertyków

Może tu znajdziesz odpowiedź:

http://www.depresja.ws/viewtopic.php?id=1139
http://www.depresja.ws/viewtopic.php?id=2597

Nie przekonałem się do medytacji - myślenie wydaje się dla mnie przyjemniejsze i bardziej wartościowsze od medytacji, która raczej uczy, tak brzydko powiem, "stanu bezmyślności".

Kori pisze:Może tu znajdziesz odpowiedź:

http://www.depresja.ws/viewtopic.php?id=1139
http://www.depresja.ws/viewtopic.php?id=2597

Dzięki :]
Spirit to osoba, która myśli bardzo podobnie do mnie, tylko o wiele lepiej ujmuje myśli w słowa. Fajnie, że przesłałeś mi jego posty Będzie czym się podeprzec w gorsze dni : D

Wiele z tego, co Spirit tam pisze, można znaleźć w książkach Anthony'ego de Mello. Polecam Ci medytacje, przemyślenia tego hinduiskiego jezuity , bo dają dużo do myślenia.

zarat pisze:Nie przekonałem się do medytacji - myślenie wydaje się dla mnie przyjemniejsze i bardziej wartościowsze od medytacji, która raczej uczy, tak brzydko powiem, "stanu bezmyślności".

Skąd to wiesz? Praktykowałeś kiedyś jakąś formę medytacji? :> Zrewiduj proszę ten pogląd, jakoby medytacja=bezmyślność

Czytałem opisy medytacji w jakimś buddyjskim portalu i wyniosłem z nich, że stan medytacji to stan odpoczynku od myśli, oczyszczenia umysłu z myśli. Jeśli jest inaczej - proszę, popraw mnie.

Mniej więcej dobrze wyniosłeś, tylko czy uważny i skupiony umysł obserwujący przepływające myśli i nie utożsamiający się z nimi to bezmyślność? Chyba nie

Medytacja potrafi pomóc. Choć zależy oczywiście od sposobu, w jaki ją uprawiamy. Możemy wpadać w tzw. (cytuję) 'bezmyślność', zajmować się wizualizacją albo mantrami. Wszystko zależy od naszej fantazji.

Zdarza mi się medytować, choć nie mam zbyt dużej cierpliwości jeśli chodzi o sprawne oczyszczanie własnego umysłu. Za dużo 'myślę' i analizuję.

Spróbowałem medytacji i zmieniłem swoje zdanie o 180 stopni. Świetna sprawa. Nie nazwałbym jej, jak wcześniej, "bezmyślnością", lecz raczej "wewnętrznym wyciszeniem", "byciem w 100% tu i teraz". I zauważyłem, że wszelkie pytania typu "po co medytować" mają taki sam sens jak "po co się śmiać".

Super, tak trzymaj :!:

A tak właściwie po co się śmiać?


A tak serio, medytacja zmienia życie.
Tak po prostu

Jeszcze nie uskuteczniałam,ale bardzo bym chciała spróbować.

Medytacja z czerwca (post wyżej) była po prostu przypadkową euforią. Teraz mogę powiedzieć, że dopiero się dowiaduję co to znaczy 'medytować'. Od miesiąca jadę vipassaną, po 20-30 minut dziennie i na tyle się z nią zżyłem, że wręcz uważam, że to jedyna moja codzienna czynność, która ma jakiś sens. Zresztą, nie ma co o tym pisać, to się po prostu czuje

A jkie to uczucie tak medytować przez pół godziny ?
też euforia czy co ?

Medytacja nie wywołuje u mnie na razie jakiegoś uczucia. Jasne, że w trakcie pojawia się ich wszystkich bardzo dużo: zwątpienie, senność, radość, miłość, niepokój, stres - i tak w koło, jak w koło krąży umysł po różnych dziwnych zakamarkach podczas medytacji. Ale one nie są związane z samą czynnością jaką jest medytacja: są po prostu efektem działania umysłu.