Dobry film ktory ostatnio widzieliście:)

[Marten]

Między słowami, najlepsza chyba rola Billa Murraya i Scarlett Johansson. Film o samotności, bratniej duszy, niezrozumieniu - co dobitnie ma pokreślić to, że akcja rozgrywa się w Tokio.

Co ciekawe, gdyby B.Murray nie zgodził się na rolę ten film nigdy by nie powstał.

[ainos]

dwa filmy Clinta Eastwooda: Gran Torino i Sully

[ewka]

" Not today/ Nie dzisiaj" z 2013 " Bohaterem filmu jest Caden, spadkobierca bogatej rodziny, przebywający na wakacjach w Indiach. Jego życie gwałtownie się odmienia, gdy odmawia pomocy głodującemu człowiekowi i jego córce" Fajny bo porusza problemy spoleczne.

[Marten]

Z dystansu (2011), film bardzo dobry, ale moim zdaniem trochę przerost formy nad treścią. W filmie chciano poruszyć chyba zbyt dużą ilość problemów, przez co ucierpiała główna historia, ale mimo wszystko dobry film. Pokazujący dlaczego nauczycielem powinno być się z powołania, o kształtowaniu młodych ludzi w nieco refleksyjny sposób. Fajna rola Adriena Brodyiego, niby spokojny zdystansowany nauczycielem, a wewnątrz szarpany przez własne demony przeszłości.

[Grajek]

"Ostatnia rodzina". Film o rodzinie Beksińskich. Oglądałem w czwartek w ramach kultury dostępnej (polecam akcję- bilet za dychacza) i zmotywowało mnie to do zainteresowania się tematem co w konsekwencji doprowadziło do wypożyczenia książki biograficznej o ojcu i synu Beksińskich.

[Coldman]

Oglądałem w końcu łotr 1 i tak średnio mi się podobał. Bez Jedi i mieczy świetlnych to nie to samo. Historia tak jak się zaczęła tak się skończyła i tyle.

[ewka]

"Dorwac Milata" oparta na faktach historia poszukiwania seryjnego mordercy z Australii.

[painted_rose]

Między słowami, najlepsza chyba rola Billa Murraya i Scarlett Johansson. Film o samotności, bratniej duszy, niezrozumieniu - co dobitnie ma pokreślić to, że akcja rozgrywa się w Tokio.

Uwielbiam ten film, jest tak ładnie (ale nie tanio) sentymentalny i ma przepiękną muzykę:

https://www.youtube.com/watch?v=XUjAtYQkFm8

Na końcu słychać jak szumi morze, najlepiej. Air polecam, oczywiście.

Z dystansu (2011), film bardzo dobry, ale moim zdaniem trochę przerost formy nad treścią. W filmie chciano poruszyć chyba zbyt dużą ilość problemów, przez co ucierpiała główna historia, ale mimo wszystko dobry film. Pokazujący dlaczego nauczycielem powinno być się z powołania, o kształtowaniu młodych ludzi w nieco refleksyjny sposób. Fajna rola Adriena Brodyiego, niby spokojny zdystansowany nauczycielem, a wewnątrz szarpany przez własne demony przeszłości.

Uwielbiam po raz drugi. Co prawda dosyć dawno temu widziałam ten film, ale Brody bardzo mnie tu ujął, a cały film był tak straszliwie smutno, że bardzo mnie chwycił za serce.

"Ostatnia rodzina". Film o rodzinie Beksińskich. Oglądałem w czwartek w ramach kultury dostępnej (polecam akcję- bilet za dychacza) i zmotywowało mnie to do zainteresowania się tematem co w konsekwencji doprowadziło do wypożyczenia książki biograficznej o ojcu i synu Beksińskich.

Też niedawno widziałam, zagrany znakomicie. Najbardziej podobała mi się scena, kiedy Tomek dyskutuje z rodzicami (a raczej z matką, bo Zdzisław prawie się nie odzywa, tylko stoi obok) w kuchni i na pytanie Zofii, dlaczego mu się wydaje, że są na świecie ideały, on odpowiada 'Z książek, filmów i piosenek!' - przyznam, że w dużej części mogę się zidentyfikować z tym co wtedy mówił. Co pewnie zbyt dobrze mi nie wróży Książkę Grzebałkowskiej również czytałam, dobra rzecz.

A w napisach też leciała piękna piosenka:

https://www.youtube.com/watch?v=BXHw-LyeiVc

Dobry ma tekst, polecam sprawdzić. I wersję Dead Can Dance, też bardzo lubię.

Tymczasem ostatnim filmem przeze mnie obejrzanym był najnowszy Dolana, pt. 'To tylko koniec świata' - moim zdaniem bardzo prawdziwe oddanie relacji rodzinnych, zwłaszcza między rodzeństwem, ta ustna szarpanina każdego z każdym, skąd my to znamy... Aktorsko znakomita Marion Cotillard, świetna rola. I jak to u Kanadyjczyka, nie byłby sobą, gdyby nadal nie tworzył teledyskowych sekwencji, choć mam wrażenie, że tu było ich mniej, niż w jego poprzednich filmach, ale nadal fajnie wplata współczesne zwłaszcza w kawałki, np.:

https://www.youtube.com/watch?v=wSsKIhfLYbg

Grimes również polecam, zgrabny pop gra.

[Biała_Dama]

Po przebrnięciu przez książkę, która swoją drogą, bardzo mnie poruszyła, obejrzałam dziś w końcu "Światło między oceanami" z Michaelem Fassbenderem (znanym z roli młodego Magneto w X-menach, jeśli ktoś siedzi w temacie to aktor może być znany) i Alicią Vikander (która zasłynęła z roli żony głównego bohatera "Dziewczyny z portretu") w rolach głównych. Chwytający za serce i dający do myślenia - co ja bym zrobiła na miejscu bohaterki? Jak ja bym się zachowała w takiej sytuacji? Jej egoizm był poparty jakimś racjonalnym argumentem, ale z drugiej strony...nie zdradzam dalszej treści, co by nie było spoilerów.

Co do Fassbendera, warte polecenia filmy z nim w roli głównej to również "Frank" i "Wstyd".
Pierwszy opowiadający o zespole muzycznym, którego liderem był ekscentryczny Frank nie rozstający się z drewnianą głową, którą zawsze na sobie nosił. Drugi zaś porusza problem seksoholizmu. Ciekawie przedstawiony obraz tego zaburzenia.

[Coro]

Po roku od obejrzenia trailera, niedawno nadarzyła się okazja, żebym obejrzał Clolverfield Lane 10 i było super

Film z pewnością się spodoba osobom, które:

• 1. lubią thrillery z dużą dozą niepewności i zaskoczeń lub
  2. oglądały Zagubionych i wciągnęły się w minimalnym stopniu w uniwersum serialu (zresztą producentem filmu jest J. J. Abrams, a sam trailer filmu jest w stylu drugiego sezonu Lost'ów) lub
  3. chcą zobaczyć Waltera Sobchaka z Big Lebowskiego po kompletnym sfiksowaniu

Dla wzmocnienia efektu polecam w ogóle nie czytać zarysu fabuły

Zgodzę się, tym bardziej nie oglądajcie trailera! Jeżeli ktoś tego jeszcze nie zrobił, to ma okazję do świetnego seansiku


Do fanów Zagubionych oraz Alternate Reality Game! Jeżeli ktoś z Was już obejrzał Cloverfield Lane 10, to polecam jeszcze obejrzeć, ale nie koniecznie, Projekt: Monster (Cloverfield) i zapoznać się ze "wskazówkami", które odkrywają sporo ciekawych rzeczy kryjących się pod tymi filmami. Te dwa fanowskie filmiki z jutuba sporo wyjaśniają -> <SPOILER>

Spoiler

The Cloverfield UNIVERSE! (Theory) oraz 10 Cloverfield Lane's UNIVERSE? (Theory)

[Biała_Dama]

Usuwam offtop. To jest temat do zapodawania/polecania tytułów. Do dyskusji nad obrazami kinematograficznymi jest inny, który już tu wcześniej linkowałem, również przy okazji udzielania upomnień - highwind

Generalnie, jestem świeżo po całonocnym maratonie filmów Oscarowych, a konkretniej to czterech wybranych filmów nominowanych w tym roku do Oscara i mogę z ręką na sercu polecić "Przełęcz Ocalonych" i "Aż do piekła".

[ewka]

Z dystansu (2011), film bardzo dobry, ale moim zdaniem trochę przerost formy nad treścią. W filmie chciano poruszyć chyba zbyt dużą ilość problemów, przez co ucierpiała główna historia, ale mimo wszystko dobry film. Pokazujący dlaczego nauczycielem powinno być się z powołania, o kształtowaniu młodych ludzi w nieco refleksyjny sposób. Fajna rola Adriena Brodyiego, niby spokojny zdystansowany nauczycielem, a wewnątrz szarpany przez własne demony przeszłości.

Ogladnelam i tak srednio mi sie podobal. Jak dla mnie byl za bardzo przerysowany, a myslalam ze bedzie bardziej ze tak powiem prawdziwy. Ok zycie jest ciezkie ale osoby przedstawione w tym filmie to sami doswiadczeni przez zycie, nie do konca radzacy sobie z nim i jak dla mnie 90% z symptomami typowo depresyjnymi. W ogole caly scenariusz jak dla mnie pisany przez kogos , kto jest w depresji. Autor chyba zalozyl , ze kazdy odczowa swiat tak jak on, i ze dla kazdego jest to taki bol i mordega i taki swiat w tym filmie wykreowal, probujac przekonac widza ze taka wlasnie jest prawda. A nie jest, zycie sklada sie z negatywnch i pozytywnych aspektow, i jednak odsetek osob z depresja jest mniejszy od odsetka ludzi, ktorzy zyja sobie w swoim w miare stabilnym emocjonalnie swiecie. Ja akurat lubie filmy bardziej "prawdziwe" niz przejaskrawione jak ten czy "Requiem dla snu" ktory jest w praktycznie takim samym klimacie.

[Marten]

Huh, obejrzałem "Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie", polecony właśnie w tym temacie przez Alice (dziękuję, za polecenie). Nie miałem żadnych oczekiwań, bo nie słyszałem zbytnio o tym filmie po prostu go obejrzałem. I wypadł super, może wydać się trochę przerysowany, bo skąd nagle przy jednej kolacji tyle kłamstw i sekretów. Ale pokazuje on dlaczego w ogóle je mamy i co by się stało jakbyśmy je nagle ujawnili. Gdybyśmy choć trochę próbowali siebie zrozumieć jakby to pomogło (niektóre problemy były całkiem małe, ale rosły niczym kula śnieżna) i nie musielibyśmy tworzyć coraz to nowych tajemnic. Miło było posłuchać włoskiego i dziwne zakończenie, ale to musiało się tak skończyć bo

Spoiler

nikt normalny by się nie zgodził na takie coś

Z dystansu (2011), film bardzo dobry, ale moim zdaniem trochę przerost formy nad treścią. [...]

Ogladnelam i tak srednio mi sie podobal. Jak dla mnie byl za bardzo przerysowany, a myslalam ze bedzie bardziej ze tak powiem prawdziwy. Ok zycie jest ciezkie ale osoby przedstawione w tym filmie to sami doswiadczeni przez zycie, nie do konca radzacy sobie z nim i jak dla mnie 90% z symptomami typowo depresyjnymi. [...]

I to jest ten przerost o którym wspomniałem, upychanie tych wszystkich problemów w tym filmie było lekkim błędem, gdyż poświęcono im za mało czasu - przez co wypadły blado. Przedstawiono tylko skrawek tych problemów co może wydawać się płytkie, pospolite. Chyba lepiej by to wypadło jakby uwaga została skupiona na "edukacji" i tego jakim niedocenianym przewodnikiem jest nauczyciel, a także tego że robienie czegoś bez powołania mija się całkowicie z celem. Jak przekonać kogoś do czegoś, jeżeli samemu się w to nie wierzy Był to mimo wszystko dobry film, a przerysowane filmy bardziej wpływają na widza i trzeba to brać z przymrożeniem oka.

[ewka]

Marten ogladnij sobie ten film http://www.imdb.com/title/tt1639426/, patrzac na to jakie filmy polecasz to zakladam ze Ci sie spodoba.
Polecam jesli ktos lubi takie spoleczno-obyczajowe , glebokie ze tak patatycznie powiem fimy. Jak dla mnie oprocz tego co napisalam wczesniej, to najwieksza zaleta jest to, ze jest ciekawie zrobiony i wciagajacy. No i mimo ze porusza trudny temat, to nie jest tragicznie przerysowany, jest wlasnie taki zyciowy, prawdziwy.

[aporia]

Tajne przez poufne (2008)