Polski Portal Introwertyków

Tak przeczuwałam, że "week" może znaczyć tu weekend, nie tydzień. Chylę czoła!
Cieszę się, że Kruk się podobał. A jednak będę się upierać, że trochę ma - akcja obu umiejscowiona jest na skraju cywilizacji, gdzie diabeł mówi dobranoc i natura przejmuje władzę nad człowiekiem (np. instynkty okazują się silniejsze od rozsądku), na tzw. pograniczu z jego urokami (zderzenie różnych kultur) i problemami (zderzenie różnych kultur). Też miałam wrażenie, że napięcie fabularne jest w Kruku niewłaściwie rozłożone: główny plot twist następuje nieco za wcześnie, a przez groteskowy finał serial traci na wiarygodności, choć wcześniej całkiem nieźle stał z realizmem. Jest brudno, byle jak, smutno. A że jakieś aspiracje estetyczne Kruk ma, to widać już po całkiem artystycznej czołówce.
Przypomniało mi się jeszcze, że w podobnym do Kruka klimacie zrobiony został polski film kryminalny pt. Jeziorak. Też jest godny polecenia, choć intryga przekombinowana.

Forhøret (Twarzą w twarz) https://www.imdb.com/title/tt9695118/ - duński miniserial na jedno posiedzenie, bo to tylko 8 odcinków i w dodatku dwudziestominutowych. Obsada bardzo dobra, jak ktoś ogląda skandynawskie filmy to większość aktorów będzie mu znana. Sytuacja wygląda tak, że główny bohater nie wierzy w samobójstwo córki i na własną rękę postanawia znaleźć winnych jej śmierci. Akcja rozgrywa się w ciągu doby/dwóch dni(?), a każdy odcinek to rozmowa ojca z inną osobą (no, w pierwszym i ostatnim odcinku pojawia się dwóch rozmówców). Zagadka zostaje rozwiązana i tyle.

Coldman pisze: ↑21 gru 2019, 22:09 No to będę pierwszy na forum.
Obejrzałem pierwszy sezon Wiedźmina, jako osoba, która nie czytała i nie grała w nic z tym związanego.
Oceniłem serial na 7.8/10
Podobało mi się, szczególnie gdy już się serial bardziej rozkręcił i poznałem postacie. Był fajny odczuwalny klimat, sceny walki z początku aż wywołały u mnie efekt wow. Henry Cavill jest świetny w roli Wiedźmina, tak samo jak Chalotra w roli Yennefer. Jaskier się rozkręcał z odcinka na odcinek i też dołącza do moich ulubieńców. Co do reszty aktorów jest trochę gorzej. Muzyka ani dobra, ani zła. Cały świat był w porządku, przyczepić się do niczego nie mogę. Nie jest chronologicznie, więc trzeba czasem chwilę pomyśleć. Najwięcej minusów w opiniach widzę w porównywaniu serialu do książek, na szczęście ja to mam gdzieś, bo takich książek nie lubię xD Z resztą gier RPG też nie lubię i seriali również, Wiedźmin to w sumie mój 3 obejrzany serial na przestrzeni 7 lat. Tak więc, czekam na następny sezon. Zobaczymy jak będzie.

Ostatnio skończyłem 1 sezon i moje wrażenia były bardziej mieszane. Są pewne rzeczy, które mi się podobały (np. Renfri była bardzo pozytywnym zaskoczeniem), ale jednak większość nie zagrało jak powinno. Zdaję sobie sprawę, że zrobienie ekranizacji zbiorów opowiadań nie jest łatwym zadaniem, szczególnie że były one niechronologiczne i tak mocno porozbijane w czasie. Ale finalny efekt nie przypadł mi do gustu. Chronologia czasowa jest tu jeszcze bardziej pogmatwana. Większość adaptowanych opowiadań jest zrobione po łebkach i odstawione na drugi tor, zamiast tego koncentrując się na wątkach Yennefer i Ciri, które spokojnie mogłyby być przycięte lub rozszerzone do kolejnego sezonu. Wiele postaci, które w książkach były ciekawe zostały tu mocno okrojone. Masa rzeczy została powywracana do góry nogami, że nie trzyma się to ładu i składu.

Wątek Ciri jest już w ogóle nieporozumieniem. Pomimo tego, że moim zdaniem dobrze dobrali aktorkę, to te wszystkie wątki wymyślone przez twórców serialu jak np. ten z dopplerem, Brokilonem i sympatycznymi driadami z kuszami czy towarzyszącym jej elfem były najsłabszymi elementami serialu. A tym bardziej szkoda, że są one inspirowane historiami, które w książkach były znacznie ciekawsze. Książkowy wątek w Brokilonie był świetnym przykładem pokazania tego jak przewrotne bywa przeznaczenie i mimo, że można próbować przed nim uciekać, to może pojawić się w najmniej spodziewanym momencie. Zamiast tego scenarzyści woleli zanudzać widza ciągłym mówieniem na ten temat, a w większości i tak nic z tego nie wynikało. Zabrakło mi tu też tego co w moim odczuciu było silnym elementem opowiadań Sapkowskiego. Wiele z jego historii kipiały od sarkastycznego humoru, inteligentnych dialogów, ironii, gier słownych, wywracaniem historii znanych z baśni. Tutaj jest to okrojone do minimum. Chętnie obejrzę kolejne sezony, ale w chwili obecnej jest co najwyżej przeciętnie.

Utopia (2013). Oglądałem dawno temu, ale chętnie bym sobie odświeżył. Świetny serial wpisujący się idealnie w dzisiejszą sytuację panującą w Europie i na świecie.

Czarnobyl - genialny pod każdym względem. Polecam.

Od wczoraj oglądam Spinning out i bardzo gorąco polecam. Jest chyba głównie o emocjach i relacjach, może dlatego bardzo mnie wciąga. No i gra tam Kaya Scodelario.

Czerwonekredki pisze: ↑14 kwie 2020, 16:24 gra tam Kaya Scodelario.

Ou jeaaaa ( ͡° ͜ʖ ͡°) Poznałaś ją w Skins? Dla niej można zostać lesbijką, rozumiem i nie masz się czego wstydzić Polecam też 'The Truth about Emanuel'.

Siedząc w domu w końcu usiadłem na porządnie do The Office i mogę szczerze polecić. Kończę właśnie 6ty sezon i żałuję że tak późno do tego usiadłem.

Polan pisze: ↑15 kwie 2020, 22:17 Siedząc w domu w końcu usiadłem na porządnie do The Office i mogę szczerze polecić. Kończę właśnie 6ty sezon i żałuję że tak późno do tego usiadłem.

Przekonałeś mnie i dzięki Tobie podjęłam drugą próbę obejrzenia.

The Knick. Arcydzieło małego ekranu, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że powstał ładnych parę lat temu, kiedy jeszcze nie wiedzieliśmy o serialach tego, co wiemy dziś (np. że z powodzeniem mogą stawać w szranki z wysokiej klasy produkcjami kinowymi). Serial opowiada o innowatorach chirurgii w czasach wielkich zmian, czyli na przełomie XIX i XX wieku, ale przede wszystkim opowiada o człowieku, jego namiętnościach, pragnieniach, motywacjach, co zgrabnie podsumowują ostatnie słowa głównego bohatera przed opadnięciem kurtyny: "this is all we are" (szekspirowskie, prawda?). Kurtyny, bo nieszablonowość i przewrotność scenariusza zbliżają serial do sztuki teatralnej (zwłaszcza 2 sezon), muzyka intryguje i niepokoi, a aktorstwo (Clive Owen!) dźwiga na poziom mistrzowski nawet nieliczne sceny zalatujące Orzeszkową (zwł. 1 sezon). Po ostatnim odcinku drugiego, ostatniego sezonu człek czuje się, jakby dostał pięścią w brzuch, czyli świetnie.

The Take https://www.filmweb.pl/serial/The+Take-2009-620973 - czteroodcinkowy miniserial na jedno posiedzenie, zresztą chyba nie da się tego nie obejrzeć za jednym zamachem. Serial jest świetny i dziwię się, że dopiero teraz na niego wpadłem. Genialnie ukazany gangsterski światek, pod każdym względem ta produkcja to majstersztyk. Tom Hardy jako Freddie rozwala system i miażdży jajca. Teraz chyba wiem na kim wzorował się Noel Fisher grając Mickey'a Milkovich'a w Shameless US, ten chód, postawa, mimika Taka mała ciekawostka, Charlotte Riley grająca tu Maggie, którą Tom Hardy jako Freddie gwałcił i pluł jej w twarz, po kilku latach została jego żoną i żyją szczęśliwie do dziś - czyż to nie romantyczne? Polecam tę produkcję z całego serduszka.

13 Powodów - Ostatni sezon
Choć wiele osób twierdzi, że słaby, mi się podobał. Dosyć na równo z pozostałymi, może nawet lepszy, bo nie ma narratorki, ani matki Hanny

Wreszcie się zebrałem by obejrzeć Allo Allo. Oglądam ciągiem i właśnie zaczynam ósmy sezon. Nie jest tak, że nigdy nie oglądałem, zawsze jakieś pojedyncze odcinki w TV gdzieś się widziało, ale żeby tak siąść i oglądać, to dopiero teraz. Utwierdzam się w przekonaniu, że brytyjski humor rządzi:)

Corpseone pisze: ↑18 lip 2020, 21:20 Wreszcie się zebrałem by obejrzeć Allo Allo.

Też planuję kiedyś obejrzeć. Niby znam, niby oglądałam, ale zawsze tylko losowe odcinki i w sumie nie znam dokładnie fabuły

A z takich rzeczy które "gdzieś tam, kiedyś tam w tv" to oglądam w całości i po kolei "Co ludzie powiedzą" i popieram - brytyjski humor to jest sztos!

Alice pisze: ↑01 sie 2020, 20:49

Corpseone pisze: ↑18 lip 2020, 21:20 Wreszcie się zebrałem by obejrzeć Allo Allo.

Też planuję kiedyś obejrzeć. Niby znam, niby oglądałam, ale zawsze tylko losowe odcinki i w sumie nie znam dokładnie fabuły

A z takich rzeczy które "gdzieś tam, kiedyś tam w tv" to oglądam w całości i po kolei "Co ludzie powiedzą" i popieram - brytyjski humor to jest sztos!

Fabuła jest mocno pokręcona, czasami aż absurdalna, jak na farsę przystało "Co ludzie powiedzą" oglądałem wszystkie odcinki i to nie raz i jest to jeden z moich ulubionych seriali komediowych w ogóle. Wciąż mam zamiar obejrzeć wszystkie odcinki Latającego cyrku Monty Pythona, bo nie wszystkie oglądałem, natomiast polecam - jeśli nie oglądałaś, ale podejrzewam, że pewnie znasz - "Hotel Zacisze" z jednym z Pythonów - Johnem Cleesem. Prześmieszna rzecz, a przy tym - niestety - niedługa.