samotność + niepełnosprawność

[invisible_ink]

Mam problem z poznawaniem ludzi i przez to czuję się okropnie samotny.

Mam 31 lat i niestety choruję na zanik mięśni przez co nie jestem w stanie pracować i wychodzić z domu. Co gorsza choroba utrudnia mi też sprawną rozmowę (od jakiegoś czasu mój głos stał się trudniejszy do zrozumienia i często, nawet jeśli ktoś spędza ze mną czas, używamy mimo wszystko komunikatora).

Próbuję nawiązywać znajomości online, ale nie przynosi mi to póki co większych rezultatów. Z resztą mam już wiele znajomości online z bliskimi mi osobami, więc pod tym względem nie mam większego kłopotu. Brakuje mi przede wszystkim osób z którymi mógłbym się spotykać i wspólnie spędzać czas.

Czuję, że wpadłem w niemalże kompletną izolację od innych osób (poza rodziną) i często mam wrażenie, że trudno będzie mi z takiego stanu się wydobyć. Jest to dla mnie bardzo trudnym i często przygnębiającym uczuciem.

Staram się ostatnio zacząć rozwiązywać ten problem. Jestem otwarty na wszelkie pomysły/sugestie i możliwości. Wiem, że moja choroba jest nieuleczalna, ale nie mogę się ot tak, bez walki pogodzić z tym, że nadal będę zmagał się z poczuciem alienacji. Wierzę, że akurat z tym da się jakoś poradzić. Wiem też, że ona postępuję więc tym bardziej czuję, że nie mogę już dłużej zwlekać z działaniem i szukaniem wyjścia z sytuacji, która sprawia mi tyle bólu.

Może ma ktoś pomysł co mógłbym zrobić w takiej sytuacji? Zna jakieś strony/fora gdzie można nawiązywać znajomości lub również ma podobne trudności i chciałby wymienić się doświadczeniami. Jestem z Żywca, więc też fajnie byłoby gdybym mógł poznać kogoś z okolic.

[Rafael]

Tu już jest podobny temat zerknij sobie.
viewtopic.php?p=95354&hilit=niepe%C5%82 ... %87#p95354

Ja też przebywam głównie w domu, a przy takiej pogodzie nie wychodzę wcale.
Jestem na wózku i na dodatek mam wiele innych chorób wszystkie nieuleczalne.
Gdy wychodzę spotykam się czasem z sąsiadami i mam też kolegów w parku, w którym mieszkam.
Też podobnie jak Ty znajomości internetowe.
Zatem towarzysko nie narzekam, ale trzeba zaznaczyć iż obecnie mam niewielkie potrzeby w tym obszarze aktywności ludzkiej.

Trudno mi coś radzić, bo ja już dawno pogodziłem się z samotnością w realu.
Internet mi wystarcza. W nim mogę czuć się z ludźmi jak równy z równymi.