Test na Iloraz Empatii.

[Drim]

38, chmurwa, spodziewałem się o wiele wyższego wyniku.

Ścieżka empatyczna nie jest łatwa. Musisz ćwiczyć współczucie i przeciwnik-zrozumienie młody padawanie. Nie warto być zimnym ujem w życiu.

[tonerek]

Powyżej połowy: Drim, poniżej połowy - pozostali. Tutaj zgadzam się z Fają że test jest bez sensu (jak zresztą moim zdaniem większość testów psychologicznych). Zwłaszcza że 2/3 respondentów ma sobie zrobić badania w kierunku autyzmu. No ale badania kosztują, więc wicie rozumicie.

[patha]

Ja byłem klinicznie badany testem Voigta-Kampffa i go przeszedłem, zatem jestem formalnie certyfikowany na posiadanie empatii, gdyż jestem człowiekiem.

[Drim]

@tonerek
Och, Drimowi dobrze poszło na teście, metody badawcze muszą być w takim razie trefne!
Demon zazdrości zaburza twoje zdolności poznawcze i nie pozwala wejść na ścieżkę empatia-zrozumiene. Musisz oczyścić umysł i duszę z wrogich elementów i zostać, w pełni tego słowa zrozumieniu, człowiekiem.

[jubei]

Punktacja:39

Czyli nie za wysoko, choć myślałem zawsze że mam podwyższony poziom empatii, w drugiej połowie testu już nie starałem być taki stanowczy w ocenie.

Ludzie z punktacją pod 80 to jakieś kliniczne przypadki muszą być.

[intbrun]

A ja uważam, że test mi wyszedł poprawnie. Ja w wieku drima też miałem powyżej 50. Ale - jak mówi stare chińskie przysłowie - pesymista to taki optymista, tylko z doświadczeniem. I teraz empatia jakby mniej przebija się przez sarkazm (definiowany jak na wzorze koszulki niżej)

[Drim]

O, kolejny.
@intbrun, a ja w twoim wieku to miałem do kwadratu!

[Rafael]

Ludzie z punktacją pod 80 to jakieś kliniczne przypadki muszą być.

Wszystkie wyniki pomiędzy 30, a 80 są w normie.
Niemniej jednak te blisko 80 mogą, choć nie muszą wskazywać na problem z nadmierną empatią.
Ale to nie jest test na nadmierną empatię. Nie ma w nim pytań jej dotyczących.

[Drim]

Sarkazm, swoją drogą, to zachowanie pasywno - agresywne, mam nadzieję, że @Rafael potwierdzi. Frustracja, agresja, to raczej nie są emocje towarzyszące zadowolonej z życia osobie.

[Rafael]

Sarkazm, swoją drogą, to zachowanie pasywno - agresywne, mam nadzieję, że @Rafael potwierdzi.

Tak nadmierny sarkazm i ironia należą do tej grupy zachowań.
Pytanie tylko kiedy one są nadmierne?

Gdy dwie osoby będące w równorzędnej relacji, znające się od lat, komunikują się w ten sposób dla humoru lub zdystansowania się od trudnej rzeczywistości to jest to okey. Również odrobina autoironii może być korzystna, ale nie należy z tym przesadzać.
Natomiast gdy ktoś jest sarkastyczny wobec osoby, która sobie tego nie życzy to jest to przejaw agresji.
A do rozpoznania tego, czy sobie ktoś życzy, czy nie służy empatia właśnie.

[Drim]

@Rafael
Myślę, że sprawa jest prosta. Jesteśmy grupą obcych ludzi którzy spotykają się w internecie aby podyskutować. Nie znamy się od dzieciństwa. Nie żyjemy w zbytniej zażyłości.

[intbrun]

Natomiast gdy ktoś jest sarkastyczny wobec osoby, która sobie tego nie życzy to jest to przejaw agresji.
A do rozpoznania tego, czy sobie ktoś życzy, czy nie służy empatia właśnie.

Fakt nieżyczenia sobie i nie akceptowania mojego sarkazmu, odbieram jako brak tolerancji i przejaw agresji wobec mnie. Jak również oczywisty brak empatii.

[Drim]

@intbrun
Och, to nie była agresja, to było chłodne okrucieństwo.

[Fire]

51/80 , o ile wierzyć takim testom

[Rafael]

Fakt nieżyczenia sobie i nie akceptowania mojego sarkazmu, odbieram jako brak tolerancji i przejaw agresji wobec mnie. Jak również oczywisty brak empatii.

Empatyczne zachowanie powinno też mieć na uwadze różnice pokoleniowe i wynikające z nich z odmienne poziomy wrażliwości.
Gdy ja wzrastałem (lata 70te), o przemocy psychicznej i molestowaniu nikt nawet nie słyszał. Takie zachowania uchodziły za normalne i niektórym tak do dziś zostało. Przespali zmiany i są tacy jacy byli wtedy.
Z kolei inni mieli bardziej elastyczne osobowości i potrafili się przystosować do obecnych standardów towarzyskich.

Ja osobiście, gdy rozmawiam z osobami po 50tce, a szczególnie z tymi po 80tce pamiętającymi wojnę, którym przyszło wychowywać się wśród gruzów stolicy, biorę to pod uwagę, iż ich wrażliwość i sposób komunikacji znacznie różni się od obowiązującej poprawności.
Nie mam do nich urazy, że są tacy jacy są.
Potrafię się wczuć w ich sytuację, nie jest to dla mnie trudne, bo sam w innym świecie się wychowałem, choć dla mnie to już tylko zapis w pamięci.


I jeszcze może parę słów o teście i samej empatii.
Bardzo trudno jest mierzyć empatię za pomocą testów, gdyż opierają się one wyłącznie na samoocenie testowanego, która może być błędna. Jedni mają tendencje do zbyt wysokiej, inni z kolei zbyt nisko siebie postrzegają.

Empatia w dużej mierze jest zjawiskiem opartym na zmysłach, również odbieranych bodźcach podprogowych. A w internecie mamy do dyspozycji tylko słowa i emotki.
Zatem w relacjach internetowych trudno jest ocenić, czy osoba z którą rozmawiamy jest empatyczna, czy nie.
Dużo tu też zależy od osobowości. Typy intuicyjne powinny znacznie lepiej sobie radzić w internecie z rozpoznawaniem innych i działaniem zgodnie z tym od sensorycznych.

Ja jako osoba mocno sensoryczna czuję się w internecie bardzo niepewnie.
Gdy kogoś nie widzę, nie słyszę jego głosu, nie czuję zapachu, nie obieram bodźców podprogowych jestem prawie bezradny w temacie empatii.
Najpewniej czuję się gdy jestem z kimś bardzo blisko, nasze ciała prawie się dotykają. Wtedy faktycznie jestem osobą bardzo empatyczną i jest to dla mnie łatwe.

Dla mnie nie słowa są empatyczną informacją, ale ta cała zmysłowa reszta.
Te wszystkie drobne szczególiki, poruszenia, drgnięcia, których większość nie odczuwa.
Wtedy moje doświadczanie innych odbywa się zupełnie naturalnie, mam tak od dziecka.