Polski Portal Introwertyków

u mean
?

Brak odpowiedzialności za wspólnotę. I oddech śpiących w pobliżu ludzi, ale to wiadomo! :piwo: No i jeszcze ludzie, którzy żyjąc według jakiegoś modelu, automatycznie oceniają innych, żyjących w inny sposób. W wyniku czego sama obecność w takim gronie sprawia, że czuję potrzebę, żeby się tłumaczyć. ...

@up, ale dobrze jest opanować też pisanie o pozytywach! To przydatny trening ich dostrzegania. :) I prawda, że dzienniki bardzo pomagają w samopoznaniu i uświadomieniu sobie swoich tęsknot i celów. Sama piszę na papierze i gdyby nie ten nawyk pamiętnikarski, chyba nie wiedziałabym już, jak się zabra...

Ach, wszystko do niczego, primo: to samica, secundo: Asia odpada z pewnych względów, tertio: dziś odbyłam jazdę próbną i rower wcale nie okazał się tak szybki, jak wskazywałby kolor. Wymijały mnie nawet dzieci na rolkach.

A może to nie wina roweru tylko operatorki?

Rower. Czerwony, czyli najszybszy. Wciąż waham się nad wyborem imienia.

rydwan

Com napisała, napisałam

@up, najłatwiej chyba wyjść na ulicę. Jeśli wlepiasz wzrok w ziemię, a przy tym czujesz na sobie parzące spojrzenia innych ludzi, to zapewne fobia społeczna

{Krakau] Piękny Pies co jakiś czas organizuje wieczorno-nocne granie (na żywo) w klimatach ambientowych, nazywają to Zasypianie. Nigdy nie byłam, bo zasypianie najlepiej wychodzi mi we własnym łóżku, ale chyba godna polecenia rzecz. Jest też taki znany, bardzo starokrakowski bar sałatkowy Chimera pr...

To ile masz naraz napoczętych, Drim? Dziś policzyłam swoje napoczęte książki i pomyślałam "zgroza, zgroza!". 11 sztuk! :O Jeśli teraz nagle umrę, trafię do książkowego piekła i będą prześladować mnie widma tych wszystkich porzuconych lektur.

Hm, to mnie przekonuje, z tymi tytułami! Prawda, że po jakimś czasie pamięć robi się dziurawa jak ser.

Można by właściwie rozwinąć ten pomysł w kierunku "dziennika lektur" czy czegoś w tym rodzaju. Zapisywać nie tylko tytuł, ale jakąś drobną refleksję czytelniczą? Chyba spróbuję!

hochsztapler

Eh, mam połowę z tego lat i ten sam problem A właściwie ten sam minus dwóch mężów I minus stado zwierząt.

Niniejszym podpinam się pod posta!

Zastanawiam się, po co liczycie? I jak? Po każdej przeczytanej książce rysujecie kreseczkę na ścianie? Już sobie wyobrażam taką imprezę, na której dwóch przy barze przerzuca się mięsistymi liczbami, żeby sobie nawzajem zaimponować, tylko zamiast "w tym półroczu miałem 10 babek*, a ty?" nas...

Przed 30. miałam jeszcze jakieś opory przed samotnym podróżowaniem, po 30. przestałam się przejmować tym, co o samotnej kobiecie myślą ludzie, a po 35. trudno mi już podróżować w towarzystwie. Ależ ja teraz niecierpliwie czekam swoich 30. urodzin! Już się wdrażam, zaczynałam od samotnych obiadów (z...