Polski Portal Introwertyków

bartek93 pisze: ↑10 paź 2019, 9:04 Mogę napisać, że jestem szczęśliwy. Mam wspaniałą dziewczynę, pracę, która mi się nawet podoba, jakieś pieniądze i powoli planuję spełnianie kolejnych marzeń :wink: Do pełni szczęścia brakuje mi jeszcze kilka rzeczy, ale jestem na dobrej drodze, by i to zmienić w niedalekiej przyszłości :wink:

Super, oby tak dalej :drinks:

Masz 26 lat, czyli być może, jak zostanę próchnem to odnajdę szczęście w życiu.

Coldman pisze: ↑10 paź 2019, 20:30 Masz 26 lat, czyli być może, jak zostanę próchnem to odnajdę szczęście w życiu.

Brzmi to trochę tak jakbyś musiał osiągnąć odpowiedni wiek żeby być szczęśliwym. Dlaczego nie możesz odnaleźć go wcześniej?

Coldman pisze: ↑10 paź 2019, 20:30 Masz 26 lat, czyli być może, jak zostanę próchnem to odnajdę szczęście w życiu.

To tak nie działa niestety. Życiowe próchno to nie bilet uprawniający do dozy szczęścia.

Coldman pisze: ↑10 paź 2019, 20:30 Masz 26 lat, czyli być może, jak zostanę próchnem to odnajdę szczęście w życiu.

Nie da się odnaleźć szczęścia, szczęśliwy się możesz tylko stać, tak samo nie odnajdujesz w życiu flustracji i depresji, tylko stajesz się sflustrowany i depresyjny.

Pan X i Pan Z żyją w takich samych warunkach socjo ekonomicznych, mają podobne zarobki, związki, podobne środowisko, zyją w podobnym stylu. Pan X jest szczęśliwy a pan Z nie.
Dlaczego? Prawdopodobnie dlatego że Pan X dysponuje właściwymi filtrami, które filtrują i odczytują rzeczywistość w korzystny sposób dla jednostki. Pan Z ma te filtry popsute, wystarczy że je naprawi, nie musi niczego szukać bo niczego nie znajdzie.

Dzięki za Wasze zainteresowanie, ale ten mój poprzedni post był w takim tonie bardziej żartobliwym.
Dla mnie szczęście to głównie stan chwilowy, powiązany z emocjami i substancjami w mózgu.
Szczęście długofalowe to szczęście ocenione subiektywnie przez samego siebie. Każdy ma inną drogę do szczęścia i dla każdego szczęście oznacza coś innego. Akurat sądzę, że subiektywne odczucie mojego szczęścia życiowego będzie bardziej prawdopodobne w bliższej czy dalszej przyszłości. Po prostu mam takie cele, które nie przyjdą od razu. Moje życie i tak w pewnej części wyszło na prostą, jest tendencja wzrostowa, więc spokojnie

Życie przyjemne czy szczęśliwe? Trudna perspektywa... Granice zatarte, i nieuchwytne, powodzenia

Wydaje mi się, że jestem najsmutniejszą osobą na świecie. Może mam taki ponury wyraz twarzy. Tak mówiła o mnie rodzina.