Polski Portal Introwertyków

Same standardy. "Czemu jesteś smutna?", "Co się stało?", itd. Ożywione, głośne rozmowy, zwłaszcza wcześnie rano (skąd oni mają na to energię, rany jeża!), gadanie o niczym, byle nie posiedzieć w ciszy.
Ostatnio jednak pewna osoba mnie zaskoczyła słowami, których do tej pory nie słyszałam. "Nie denerwuj się! Ja już widzę, że jesteś zła!" Nie byłam. Za to zaczęłam się zastanawiać co zrobić z twarzą, skoro najwyraźniej wyglądam jakbym miała wszystkich powyzabijać.

Pilotka19 pisze: ↑08 gru 2019, 16:45 Same standardy. "Czemu jesteś smutna?", "Co się stało?", itd. Ożywione, głośne rozmowy, zwłaszcza wcześnie rano (skąd oni mają na to energię, rany jeża!), gadanie o niczym, byle nie posiedzieć w ciszy.
Ostatnio jednak pewna osoba mnie zaskoczyła słowami, których do tej pory nie słyszałam. "Nie denerwuj się! Ja już widzę, że jesteś zła!" Nie byłam. Za to zaczęłam się zastanawiać co zrobić z twarzą, skoro najwyraźniej wyglądam jakbym miała wszystkich powyzabijać.

Widziałem ostatnio gdzieś w sieci twarz jakiegoś złoczyńcy, ale co najdziwniejsze nie wyglądał wcale na takiego. Twarz była wręcz uosobieniem niewinności, także pozory mylą :-)

Z pewnością nie jest to tylko i wyłącznie cecha ekstrawertyków, ale akurat mam kogoś takiego w rodzinie, a zatem zmanierowanie i taka głośność wszędzie gdzie się tylko jest, zachwycanie się czymś na pokaz. Jest to dla mnie irytujące.

Mnie też drażni takie obnoszenie się na pokaz i głośne zachowanie aby zwrócić na siebie uwagę. Jakby niemożna było zachowywać się bez zbędnej spiny i być bezinteresownym.

Jak gadają wszyscy razem naraz przekrzykując się nawzajem. Robi się wtedy kakofonia dźwięków i to jest dla mnie nie do wytrzymania. Trzeba się ewakuować.

Na spotkaniach w dwoje to ciągłe gadanie to na plus, bo nie trzeba mówić samemu. Można się nawet dyskretnie zdrzemnąć i tak nie zauważy taki jest zajęty własną przemową. Ale generalnie to ja lubię innych słuchać nawet jak mówią głupoty.

Nie lubię także jak, ktoś zbyt szybko mówi, jak mnie pogania i wymaga szybkiego podejmowania decyzji lub działania.
Również tak zwana spontaniczność to zupełnie nie dla mnie. Wszystko musi być dobrze przemyślane.

Jak mówią "ale ma minę" ten czy tamta. Po co oni to mówią?