Polski Portal Introwertyków

A ja mam 19 lat, jestem w technikum logistycznym a czasami pracuje dorywczo w firmie budowlanej brata

tove pisze: ↑21 wrz 2018, 21:55 Ja trafiłam na bardzo miłych, aczkolwiek niebywale pesymistycznych ludzi. Wzajemnie zrozumienie często nie jest pomocne w wyjściu z choroby, chociaż takie może się na początku zdawać. Tak samo przenoszenie takich relacji na realny grunt bywa ryzykowne. Niektórych lepiej nigdy nie poznawać irl.
Odbiegam jednak trochę od głównego wątku, więc chyba zaprzestanę rzucania moich "złotych rad", które prawdopodobnie na nic się zdadzą i pewnie mało się mają do Twoich relacji (oby).

Ja trafiam i na takich, i na takich, jedni sa bardziej optymistyczni, inni bardziej pesymistyczni, ale ja zawsze staram sie wyciagac tych pesymistycznych z pesymizmu. W wyjsciu z choroby pomaga wiele rzeczy, to zalezy od czlowieka, co mu pomoze. Nie przenosze znajomosci z forow do reala.

Pracuję. Wciąż siedzę w mapach, planując podróże (w które i tak pewnie nigdy się nie wybiorę ). Dużo czytam. Czasem wychodzę z domu, niby, żeby kogoś poznać, a i tak prawie zawsze idę tam, gdzie nikogo nie ma :lol:

Ja właśnie kończę studia, ale na co dzień zajmuję się projektowaniem graficznym. Teraz łapię ostatnie dni wakacji. W wakacje także pracuję-rysuję, ale od jakiegoś czasu spełniam swoje długo niespełnione marzenie o graniu na instrumencie muzycznym (i chyba idzie mi całkiem nieźle). Poza tym próbuję nadgonić moje zaległości w nauce nowego języka obcego. Taki jest mój mały świat, bardzo introwertyczny, bo w tym wszystkim zapominam o takiej fajnej atrakcji jak wyjście z kimś na piwo.

Pracuje i zajmuję się pierdołami

Codziennie chodzę na Warsztaty Terapii Zajęciowej dla osób z orzeczeniem o niepełnosprawności, ja mam niepełnosprawność drugiego stopnia, umiarkowaną a w sobotę chodzę na Warsztaty Teatralno-Rozwojowe.

Praca , spacer z psem , czytanie książek . W sumie tak wygląda mój dzień.

Praca, sport (rower, pływanie, zimą łyżwy i narty) czytanie książek, dokształcanie, gotowanie, słuchanie muzyki, przeglądanie internetu, praca nad sobą. W proporcjach zmiennych.

Ogólnie to urzeczywistniam, w mniejszym lub większym stopniu, przelatujące w głowie koncepcje.

Szukam nowej pracy i dużo piszę - na blogu i na papierze.

Mam stały schemat ostatnio, rano praca, potem obiad, odpoczynek, aktywność fizyczna, komputer, nauka, spanie

Od kiedy zaczął przyjeżdżać do biura catering, jem tam śniadanie, drugie śniadanie i obiad. Kiedyś to się na miasto wychodziło na szamę, a teraz już nawet po to nie trzeba tyłka ruszać

Do mnie do szwalni w poniedziałek środa piątek przyjeżdzają z piekarni, w czwartek chyba z cukierni, w piątek z rybami. Baby kupują xD

Niedawno się przeprowadziłem, więc jeszcze się aklimatyzuję w nowym miejscu. Większość tygodnia upływa mi pod znakiem tych samych aktywności - praca, codzienne sprawy, aktywność fizyczna (głównie bieganie i spacery), spotkania ze znajomymi, komputer, książki, itp. I jakoś to idzie

Chodzę sobie do pracy w tygodniu. Pracuje na hali produkcyjnej gdzie robimy fotele do samochodów. Po pracy raczej nie mam czasu na coś mega ambitnego. Spacer, coś na kompie porobie. W weekend staram rozwijać jakieś pasie jak pisanie opowiadań czy tam cuś. A tak to spontan leci.