Polski Portal Introwertyków

Wychodzenie z rutyny i przeżywanie teraźniejszej chwili. Kiedy robię coś co zapadnie długo w mojej pamięci.

Muzyka, racjonalizm, natura.

Mnie nakręcają głównie sukcesy i rywalizacja.
Pobudza muzyka i zmiany albo poznanie czegoś nowego, interesującego.

adrenalina, lucyfer i przeznaczenie

nakręcają mnie tak prozaiczne drobne rzeczy, że nie sposób o nich nie wspomnieć
muzyka- coś, co gdy tylko usłyszę musze zrozumieć, być nim nawet przez kilka dni
mogą to być też odkrycia nieznanych mi pisarzy i chęć założenia mini biografi na jego temat, zapisania najbardziej bliskich cytatów czy stwierdzeń
świerze spojrzenie na rzeczy codzienne zupełnie nowym okiem
ewentualnie zobaczenie się w lustrze po całym dniu gnicia- można tak wyglądać? -

Z wazniejszych to moi rodzice i moje zwierzaczki, a z tych mniej waznych to fora, muzyka, jedzonko, gry, czasem cos do obejrzenia

Muzyka, książki, pozytywnie ludzie i ekscytujące wydarzenia, które mają nadejść :wink:

Muzyka, inspiruję, nakręca do działania
dobry film ( często o nie ciężko, z góry nie wiadomo co się wybiera i na co można liczyć ze strony filmu), ale nie ma lepszego uczucia jak obejrzeć naprawdę świetny, przemyślany, wartościowy film dający do myślenia.
Ludzie i spotkania z nimi, poznawanie nowych osób.
Robienie nowych rzeczy.
Wychodzenie z rutyny , robienie rzeczy "na opak"
Aktywność fizyczna też na plus
Najważniejsze jest wyjście z rutyny, by nie czuć monotoni, sprawienie, by dni jednak różniły się od siebie, wypełnienie czasu, przeżywanie go w inny, nietypowy, dziwny, szalony sposób i nie zamykanie się na świat trochę - ludzie jednak są dla ludzi i ludzie inspirują i mogą przekazać pozytywne uczucia. I warto zmienić podejście.

Sport, muzyka, wyjątkowi ludzie, których spotkałem w życiu, może to być inspirująca książka, film. Niekiedy wystarczy, wschód czy zachód słońca, piękny widok, albo wypicie kawy i chwila spokoju po pracy;)

Góry. W górach mam tyle energii, ile w normalny dzień trudno mi z siebie wykrzesać. Wprawiają mnie też w dobry nastój, co nie zawsze ma miejsce gdy jestem w mieście.

Rozumienie rzeczy, których wczoraj się nie rozumiało i poszerzanie zakresu umiejętności. W tym właśnie duchu - gra na gitarze, bo w bardzo wymierny sposób odwdzięcza się za czas, który spędza się na nauce. Kręcą mnie też te okresy, gdy to ja kopię życiu w tyłek, zamiast życie mi, niech ich będzie więcej. Oprócz tego nakręca mnie perspektywa czytania książek przy kawusi, na ganku, w małym domku przy lesie i zbierania grzybów w tejże sielankowej okolicy na starość, gdy już cały świat się ode mnie odpieprzy i pozwoli mi robić to, co lubię (fingers crossed oh god let it be)

Muzyka, to na pewno, dobra nutka sprawia że mam chęci na wszystko niemal. Poznawanie nowych rzeczy mimo tego że jestem strasznie czasem negatywnie nastawiony do czegoś czego nie znam. Może dlatego to tak działa, czuje jakbym progres robił. Trochę szczęścia też nieźle potrafi podkręcić mną, jak tak z rzędu dwa, trzy razy się coś uda to od razu lepiej, to może być błaha i nawet mało istotna sprawa a jakoś tak lepiej od razu

nic

No właśnie, czasem jest cholernie trudno. Cieszy tylko obieg materii i myśl, że zasilę drzewa i kwiatki. Jedyna możliwa odpowiedź na "po co?".

Rene pisze: ↑19 sty 2020, 16:03 Oprócz tego nakręca mnie perspektywa czytania książek przy kawusi, na ganku, w małym domku przy lesie i zbierania grzybów w tejże sielankowej okolicy na starość, gdy już cały świat się ode mnie odpieprzy i pozwoli mi robić to, co lubię (fingers crossed oh god let it be)

Ach, jakiś czas temu intensywnie wątpiono w przetrwanie książek, ale dziś stały się częścią snobistycznej samomizianki i budowania wizerunku, całkiem dobrze się mają. Tak czy inaczej mam nadzieję, że jesteś już mocno wiekowy, bo czy za kilkadziesiąt lat będą jeszcze lasy? Czy grzybnia będzie miała ochotę wypluwać na świat swoje guzy? Skąd pewność? Spiesz się!

Ja bym się tak lasami nie przejmował; nie będzie lasów, nie będzie ludzi, a planeta sobie poradzi. Skoro w domyśle mamy tak mało czasu, to można dojść do przekonania, że mimo wszystko ma on jakąś wartość.

Najbardziej rozpowszechnione ludzkie przekleństwo polega na tym, że nie doceniamy zupełnie oczywistych rzeczy, ponieważ człowiek się przyzwyczaja. Trudno znaleźć coś nowego, kiedy tyle informacji zostało już przemielonych, że trafia się wciąż na to, co już wcześniej zostało poznane.

Ja nie wiem ''po co?''. Może ciekawszym pytaniem byłoby ''Dlaczego nie?''. Ot, człowieku; będziesz żył zupełnie normalnie, co stanie się do tego stopnia nie do zniesienia, że postanowisz temu zaprzeczyć. Warto od czasu do czasu zrobić coś dziwnego. Ja będę się zastanawiał w jaki sposób ożywić apatycznego ludzkiego golema XXI wieku.

A jeśli ktoś jest zdania, że z absurdem i tak wygrać nie można, to zawsze pozostaje tworzenie wyjątkowo sarkastycznych memów.

''Byłem, oddychałem, mogłem oddychać oszczędniej, o tym nie pomyślałem, KONIEC'' - Zróbcie to lepiej, ja nie jestem w tym dobry