Polski Portal Introwertyków

A czy ktoś z was rozpatruje siebie jako ambiwertyk?
http://pl.wikipedia.org/wiki/Ambiwersja
Dam sobie głowę uciąć, że w tym dualistycznym świecie introwertyzm-ekstrawertyzm spora część z nas jest po prostu ambiwertykami, czyli krótko mówiąc: mamy w-y-je-b-a-n-e :>

Wcale nie tak łatwo być ambiwertykiem. Trzeba mieć cechy intro i ekstra zrównoważone, choć nie wiadomo w sumie, w jakim stopniu.

Wydaje mi się, że do mnie to całkiem zgrabnie pasuje.

Ja już sama nie wiem.

A po co Ci ta wiedza potrzebna?

Bo ta wiedza pomaga lepiej zrozumiec samego siebie.

Ausencia pisze:Bo ta wiedza pomaga lepiej zrozumiec samego siebie.

otóż to!

A zrozumienie samego siebie pozwala lepiej "działać"..

A ja im więcej się o sobie dowiaduję, tym mniej siebie rozumiem.

Witam istotne istnienia tej kruchej planety!
Oczywiście nie znamy się i pewnie nie poznamy się nigdy ale to tak naprawde nie ma znaczenia, bo wszystko co się dzieje dzieje się tylko i wyłącznie w naszych umysłach, a dobrym tego przykładem są tzw rzzzzzzeczywiste sny, których nie możemy kontrolować jak bicia naszego serca czy innych aspektów, które dotyczą tylko nas samych dlat poznanie drugiego człowieka staję się rzeczą wręcz niemożliwą....do czasu poznania własnego siebie, dlat dopiero od niedawna odkryłam introwertyzm w sobie przez innych....bo do tej pory naukowo rzecz biorąc; sądziłam że jestem istotą społeczną bo to charakteryzuje rodzaj ssaków tzw ludzi ale jako my humanoidy stanowimy wyjątek lub raczej tzw paradoks prawdy......wilelu z nas od natłoku samych siebie i tego czego w sobie nienawidzimy miłuje życie w samotności nawet jeśli znaczało by to złotą klatkę naszego umysłu, dlat ambiwalencja jest najlepszą witaminą dla takich jak my w taj coraz bardziej pogłębiającej się cywilizacji lub raczej zageszczeniu ludzi na 1m do kwadratu

Nie ważne czy jesteś ekstra czy intro....bo każdy będzie gorszy do czasu poznania prawdy o samym sobie...o tym że tkwi w nas paradoks prawdy powiązany z paradoksem przeznaczenia, gdzie poznanie prowadzi do wyzwolenia..zatem życzę ssszerie drogi tak jak szeroko odtwartych zmysłów na świat bo to co siedzi lub stoi obok Ciebie i najbardziej ze wszystkiego wydaje Ci się znane może kryć największą tajemnice, co ożywia szare popołudnia zmętniałego umysłu.....a to co jest Ci nieznane może być bardziej bliższe niż myślisz....

Słodkich świadomych snów ...hehehe....dzikajagodka@gmail.com

Padłem.Pozytywnie.

Wow, co za słowotok.

dzika_jagódka pisze:wilelu z nas od natłoku samych siebie i tego czego w sobie nienawidzimy miłuje życie w samotności nawet jeśli znaczało by to złotą klatkę naszego umysłu

Moim zdaniem: bzdura. Samotność nie jest klatką (nawet złotą) dla umysłu. Rozumiem, że chodzi Ci o to, że człowiek samotny nie ma komu przekazać swoich myśli i jest jak w klatce. Ale przecież od czego jest tworzenie, myśli może zapisać, namalować, zagrać. Poza tym, samotność wybiera się raczej od natłoku innych ludzi, a nie od natłoku samego siebie.

dzika_jagódka pisze:ambiwalencja

Wybacz, ale to słowo wywołało u mnie niepohamowany atak śmiechu. Dzięki, dawno tak szczerze się nie uśmiałem .

dzika_jagódka pisze:dlat ambiwalencja jest najlepszą witaminą dla takich jak my w taj coraz bardziej pogłębiającej się cywilizacji lub raczej zageszczeniu ludzi na 1m do kwadratu

Jak najszybsze dowiedzenie się o sobie, nawet jeśli niepoprawnych danych, jest lepsze od dowiedzenia się o sobie prawdy po dłuższym czasie?

dzika_jagódka pisze:dlat ambiwalencja jest najlepszą witaminą dla takich jak my w taj coraz bardziej pogłębiającej się cywilizacji lub raczej zageszczeniu ludzi na 1m do kwadratu

Jaka ambiwalencja? Ambiwalencja sama w sobie nie jest zjawiskiem pozytywnym, często występuje u ludzi z chorobami psychicznymi. Myśmy tu wcześniej rozmawiali o ambiwersji - a to zupełnie coś innego...
Nawet, jeśli to zwykła pomyłka i chodziło o ambiwersję to nie sądzę, by trafnym było przyrównywanie jej do witaminy, którą zażyć może każdy, kto tego potrzebuje i chce. Ambiwertykiem albo się jest, albo nie. Cech takich jak introwertyzm, ekstrawertyzm i ambiwertyzm raczej trudno jest się od tak nauczyć, gdy zajdzie potrzeba w ramach dostosowywania się.

Samotność dla wielu ludzi jest klatką, a przynajmniej wielu jest nauczonych tak myśleć. Dla innych jest wyzwoleniem.

A ja kiedyś sądziłam, że najkorzystniej jest nie czuć nic i też głupie to było.