Osobowość myśliciela/logika z łączeniem cech

Tutaj rozmawiamy o ogólnych kwestiach osobowości, typologiach osobowości, temperamentu; zamieszczamy testy osobowości.
Awatar użytkownika
Madalekk
Zagubiona dusza
Posty: 2
Rejestracja: 08 cze 2020, 23:21
Płeć: mężczyzna
Enneagram: 5w4
MBTI: INTJT
Lokalizacja: Racibórz

Osobowość myśliciela/logika z łączeniem cech

Post autor: Madalekk »

Cześć jako że jestem nowy, przedstawię się. Jestem Łukasz, mam ćwierć wieku :).
Większość osób nazywa mnie Luki lub Menda - mam jakiś dystans do siebie.
Nie lubię się opisywać, ale spróbuję jak najlepiej opisać moja osobę - osobowość.
Większość czasu przebywam sam z sobą, chodzi o to że w mojej głowie. Jestem małomówny werbalnie, choć pisać lubię, bo mogę ułożyć swoje myśli.
Rozmowy mi idą słabo w większości, chyba że znajdę piękno i sens w osobie z którą rozmawiam. Wtedy mogę do niej przemawiać i rozmawiać w nieskończoność nawet przy innych ludziach, nie znajomych.
Bywam chaosem, choć tego nie widać, bo chaos mam w głowie. Umie dziwnie łączyć różne cechy cyniczne, socjopatyczne, stoickie, dekadentyzm, być zarazem optymistą i pesymistą, sceptyczne, etykę też swoją mam jak i zasady, tak na prawdę dużo tu tego. Łącze cechy "niby" złe robiąc jej dobre, choć bywają bardzo zimne w odczuciu albo bardzo sprzeczne do siebie - takie paradoksy. Można powiedzieć ze jestem zmienny z dnia na dzień, nie kiedy trudno za mną nadarzyć jak się już otworze, bo nie otwarty jestem mhm niczym, chodzącym spokojem można podpowiedzieć że mam apatie, trudno stwierdzić czy coś czuje. Powiem że emocje muszą przejść przez moją logikę i niekiedy okazuję je po czasie, raz krótszym, raz dłuższym, raz za późno. Mało też mówię co czuje i o emocjach, to tak jakby mieć śluby milczenia mnichów, tylko że ja nie mówię jedynie o nich. Czemu, daje mi to ulgę, szczęście itd. Niekiedy idąc do celu nie patrząc się na uczuć innych, ale może dlatego że nie umie stwierdzać co czują inni dogłębnie, tylko analizować ich zachowania, wzorce, stwierdzać czy chowają się za maskami (często sam tak robię, chowam się za maską), dawać dziwne pytania, tylko po to by mieć odpowiedź na nurtujące mnie pytanie jak-i/-a on/ona jest. Choć ostatnie czasy próbuje tego nie robić, bo mam zaburzony dysonans poznawczy... Może jest na tym forum osoba z podobnym podejście na świat i chce po pisać, podzielić się odczuciami, łączeniem cech, wzorcami itd.
Aa za błędy przepraszam nie kiedy ich nie widzę albo nie czuje ich w tekście, ale jestem dyslektykiem, choć zawsze wolałem matematykę :P.

Przepraszam jak był taki sam temat lub nawiązujący do tego problemu inny temat.
~
Łukasz :ok:
ODPOWIEDZ