Polski Portal Introwertyków

Odkopik

Dzisiaj pierwszy raz odkąd jestem na uczelni po prostu nie poszłam na zajęcia. Muszę organizować lekarskie, bo u nas nie ma nieobecności.
Ech, przegrałam w głowie - miałam dzisiaj mieć laborki ze straszną kosą i po prostu mnie to przerosło. Obudziłam się jeszcze rano w nadziei, że jakoś się ogarnę, ale odpuściłam, bo czułam, że jeśli pójdę na 7h totalnej poniewierki, to... nie będzie dobrze. Jestem w szoku, bo takie napady stresu zdarzały się dosyć często, ale zawsze finalnie poczucie obowiązku stawiało mnie do pionu. Teraz będę musiała jakoś ugłaskać rodzinnego, sama nie wiem, co mu powiem, bo widać, że chora, to ja nie jestem.
Generalnie od jakiegoś czasu mam poczucie, że sporo rzeczy mnie przerasta, odczuwam ogromną potrzebę, by zwolnić, ale nie ma jak. Teraz jestem z siebie niezadowolona. :<

Taaak, potrzeba, by zwolnić. O ile łatwiej żyłoby się takiej osobie jak ja, gdyby świat się kręcił choć odrobinę wolniej. Czasem mam wrażenie, że jeszcze trochę i powariuję z tego pędu.

Co za zbieg okoliczności, że akurat się 'lognęłam'. No dobra, wydało się, że odświeżam co 5 minut.
Czy masz coś wspólnego z farmacją?

pharmedko, z dedykacją dla Ciebie i wszystkich, dla których życie toczy się zbyt szybko:
https://www.youtube.com/watch?v=skz8yOfx1Og

Wiesz, generalnie nie radziłam sobie nigdy dobrze ze stresem, ale od kilku dni klepki w głowie mi się poprzestawiały. Wysiadłam sobie na chwilę... Mam nadzieję, że zregeneruję się psychicznie podczas majówki, bo niestety, ale nie mogę sobie pozwolić na labę. Mam nadzieję, że nie zawalę jutrzejszego zaliczenia.

Trzeba po prostu zatrzymać się, spojrzeć na niebo. Cieszyć się z tego co się ma. Chociażby na te 5 sekund to moja strategia

Anubis, zakochani ludzie roztaczają wokół siebie taką pozytywną aurę. :3