Polski Portal Introwertyków

Miło to jest rozbić 300 piechoty w drobny mak, a z tą szabelką pod Rhodoków nie podjedziesz bo cię włócznią dziugną i z rumaka spadniesz!

Motyla stopa pisze: ↑22 sie 2018, 19:21 Miło to jest rozbić 300 piechoty w drobny mak, a z tą szabelką pod Rhodoków nie podjedziesz bo cię włócznią dziugną i z rumaka spadniesz!

Jakoś jeszcze żyję! Więc proszę czym prędzej weryfikować swój pogląd na szabelkę. Ale prawda, że z tymi najeżonymi bufonami nie lubię się bić...

Swoją drogą, najciekawsze w MB są te wszystkie aspekty poza samą walką, rozgrywką, te wzięte z klasycznego role-playing, no nie? Czym zostajecie na samym początku (w czystym Warband)? Ubogi szlachcic czy pospólstwo? Młodzian czy niewiasta? Syn złodzieja, kupca? Co mówicie lordom, żeby ich zwerbować? Każdemu co innego?

Eh, czuję uraz ambicji i chyba pójdę poćwiczyć z tą drzewcową... Żeby mnie nie "dziugnęli" :/

Ja pykam teraz w Unreal Tournament Pre Alfa
Spoko misje są

Nie wiem, czy jestem jakimś wyjątkiem pod tym względem, ale w ogóle w nic nie gram, nie korzystam już nawet z komputera, bo to straszny zamuł, a jak potrzebuję coś sprawdzić w Internecie, mam smartfona. Kiedyś grywałem w gierki strategiczne, GTA i parę innych, niektóre potrafiły wciągnąć na godziny, ale w końcu się znudziły. Teraz chyba wolę poczytać.

Ostatnio dałem się namówić znowu na World of Warcraft... miałem opory, bo trochę czasu to pochłania, lecz widzę, że nie mam już zapału jak kiedyś; teraz też nie mam problemu odpuszczać wielu rzeczy i nie robić ich (kiedyś wszystko musiało być zrobione, każde zadanie, każdy quest). Co zabawne nawet takie zamulanie na Discordzie (kanale głosowym) z gildiowiczami mi nie przeszkadza i chyba im też nie, oni bardziej wygadani i otwarci na opowiadanie żartów itp, chociaż ciekawa odmiana posłuchać sobie ciętych żartów przy wspólnym graniu

To chyba mój jedyny nałóg ;] Mam wszystkie platformy i ciężko by wymienić w co gram. Choć nie ukrywam, że z wiekiem robię się wybredny (pewnie trochę z braku czasu) i w zasadzie skupiam się na exclusivach z danej platformy lub naprawdę wybitnych gierkach których klimat czuję. Jeżeli chodzi o klimat to jest on pewnego rodzaju odbiciem mojego introwertycznego umysłu. Uwielbiam harmonię, ambient i pełną kolorystykę. Gry takie jak "Mirror's Edge" czy "Ori and the blind forest" powaliły mnie na łopatki.

Cyk. Pillarsy 2 do koszyczka.
Cyk. Przepustka sezonowa do koszyczka.

Panie i panowie. Mroźną, śnieżną zimę spędzę na wyspach karaibskich robiąc zadania dla vailiańskiej kompanii handlowej.

Abbondanza senior aeroplano.

Znaczy, jak komputer na którym grałem w część pierwszą udźwignie sequel. Komputer wszak ma już 10 lat. Nowego nie zamierzam kupować, nie w tegorocznym budżecie. Nie widzi mi się zakup nowego komputra dla jednej tylko gry, no chociaż może wtedy zagrałbym dodatkowo wreszcie w Wieśka3, i nowe Combaty obczaił. Ciężka sprawa.

Mało gram w gry komputerowe.

https://www.gog.com/game/thronebreaker_ ... cher_tales
Z ciekawości, co o tym myślicie?

Wincyj Cyberpunka. Tyle ode mnie

aktualnie Game Dev Tycoon i Heroes of Might and Magic III (od czasu do czasu)

Nigdy nie byłem wielkim fanem HoMM3. Mam taką tendencję, że jak zobaczę wszystkie jednostki/budowle/czary w grze, to ta zaraz zaczyna mnie nudzić. A przy dobrych wiatrach, w hirołsach wystarczyło do tego kilka meczy. No i potem już nic nowego nie mogło połechtać moich szarych komórek, domagających się nowych bodźców. Dlatego cenię sobie gry tak skonstruowane, że system progresji praktycznie do końca rozgrywki odkrywa przede mną nowe karty. Na przykład taka seria C&C:Red Alert. Misje tam były tak napisane, że po każdej kolejnej dostawaliśmy jakieś nowe jednostki, a więc i nowe taktyki. Takie podejście preferuję.

Nigdy tak na Hirołsy3 nie patrzyłem. Zamków czy jednostek jest wystarczająco, ani za dużo, ani za mało, aby rozgrywać interesujące i zróżnicowane sesje. Ja osobiście najbardziej lubiłem ten aspekt rozwoju bohatera i możliwość wyboru spośród 8 w miarę zróżnicowanych zamków (nie mam swojego ulubionego). Kulała, tu przyznaje rację, rozgrywka vs komputer. AI nie umiało tworzyć wysokolevelowych postaci czy stosować bardziej zaawansowanych taktyk w oparciu o magię. A zwiększanie poziomu trudności dawało komputerowi tylko bonusy do przychodu czy przyrostu stworzeń. Kiepsko.

No ale! Hirołsy raczej były grą tworzoną z myślą o multiplayer i tam właśnie błyszczą. Wspominam wiele sobót spędzonych na tworzeniu sojuszy, podchodach pod zamek kolegi, czy ratowaniu siebie nawzajem z opałów. Rozegrałbym sobie jeszcze jakąś partyjkę, wszak nigdy nie miałem okazji przetestować taktyki opartej o magię przeciwko komuś rozumnemu, kto umie zastosować jakieś środki zapobiegawcze.

Chyba jednak stworzę ten wątek, ale to w grudniu popołudniu, bo teraz nie mam czasu.

Soul Calibur 6 miał premierę w zeszły piątek. Mam sentyment do tej gry z czasów licealnych, kiedy to zagrywałem się z kumplem w część pierwszą (czy może drugą, zależy jak liczyć) na emulatorze Dreamcasta. Aktualnie trenuję swoją ulubioną Taki, wystylizowaną na postać z jednej z moich ulubionych książek (gra ma duże możliwości zmiany wyglądu wojowników). Pyka ktoś tu w fightery?

Lubię od czasu do czasu w coś pograć , konsola kurzyła się dobry rok . Wyszedł RDR2 i sobie pykam.

Popyka ktoś w rocket league ?