O czym rozmawiają ludzie jak się spotkają

[Kermit]

Są ludzie którzy zawsze znajdą temat do rozmowy z każdym i mogą gadać godzinami o niczym.sobiście zawsze nie lubiłam pogawędek typu 'o pogodzie'.

Kiedyś zastanawiałam się o czym rozmawiają ludzie na co dzień (tacy którzy nie są rodziną lub bliskimi przyjaciółmi/partnerami). Powiedzmy koledzy/znajomi/nieznajomi. I stwierdziłam, że o czymkolwiek. I wówczas przekonałam się, że jak zaczynam rozmawiać z ludźmi o czymkolwiek, to oni są zadowoleni i rozmowa jakoś się toczy, tak długo jak ja ją podtrzymuję.

Ale dziś chciałabym Was zapytać - o czym ludzie ze sobą rozmawiają?

[intbrun]

O... czymkolwiek? ;-)
A tak na serio, myślę, że kluczem tutaj jest jednak kwestia, czy na pewno zawsze znajduje się temat i czy z każdym. Gdy znamy troche ludzi, to wiemy mniej więcej o czym z kim mozna pogadąć. Jak go podłechtać, jakich tematów nie poruszać. Czasem warto chwilę posłuchać, żeby szybko zorientować się w pobieżnych chociaż poglądach osoby czy jakichś ulubionych tematach. Jeden lubi rozmawiać o bieżącce, komentując wczorajsze newsy, a inny wspominać stare rowery. Każdy lubi się trochę pochwalić, co to nie osiągnął, albo że jest w czymś dobry. Ale to działa głównie w gronie koledzy/znajomi. Trzeba przy tym patrzeć czy dana osoba ma ochotę pogadać naprawdę czy jednak nie bardzo. Zdarza się, że największy gaduła ma inne rzeczy na głowie i nie bardzo potrafi się skupić na dyskusji i się wtedy nie klei.
Z nieznajomymi to już mocno zależy. Jeśli spotkani na gruncie zawodowym to zawsze mamy już jakiś punkt wyjścia, "zaczepka" że u nas cośtam robi się w jakiś sposób zazwyczaj pozwoli rozmówcy wypowiedzieć się, że u niego inaczej (w domyśle lepiej ;-). A potem rozmowę można już dowolnie skręcać na każdy temat. W kręgach czysto towarzyskich to jeśli romowy nie są na poważnie to niestey najczęściej są właśnie o pogodzie. Często monotonne i takie same. Spotykam dużo ludzi z róznych krajów, prawie zawsze każdy odpytuje jak tam w Norwegii się żyje, a ja odpowiadami wyuczone formułki niczym 3-cio klasista recytujacy wiersz na akademii. Bo co mam obcemu powiedzieć bardziej niż ogólną beletrystykę? Poza tym często takie pytania są puste, własnie po to, żeby coś zagadać. Więc nie ma sensu się produkować. Dlatego częściej słucham niż opowiadam. Ewentualnie dołączam się do dyskusji dopowiadając jakieś fragmenty pasujące go ogólnej 'bajki'. Gorzej jak ktoś herezje opowiada, wtedy albo odpalam i dyskusja zaczyna być dynamiczna. Albo odpuszczam, i zazwyczaj opuszczam (towarzystwo).

[Rafael]

Zależy, gdzie ucho przyłożyć.

W dobrym towarzystwie emerytów i rencistów o chorobach, sprawdzonych sposobach ich leczenia, i mniej lub bardziej nieudanych kontaktach, ze służbą zdrowia. A jak się komuś trafi do szpitala to już opowieścią nie ma końca.

Oprócz tego o aktualnych wydarzeniach poruszanych przez media. Obecnie najczęściej wojna na Ukrainie i krajowa drożyźna.
I jeszcze tematyka lokalna. Dzisiaj o źle wykonanym krawężniku, który utrudnia niepełnosprawnym przejazd.

[Kosa13]

Rozmawia się o tym, co w nas wzbudza emocje, różnego rodzaju: czy to będzie polityka przedstawiana często w negatywnym świetle, czyli takie emocje jak niechęć, bezsilność, frustracja lub wrogość. Inny przykład to jakaś zabawna historia, która rozśmieszy rozmówcę.

Masz wrażenie, że o czymkolwiek, bo nie zauważasz, że to właśnie emocje kierują tymi błahymi rozmowami o niczym.

Jeden jest ekspresywny, we wszystkich tematach znajdzie coś, co wzbudza w nim emocje i stąd jest gadatliwy. Na szczęście mój temperament jest taki, że nie mam potrzeby się aż tak ciągle uzewnętrzniać i jest to dla mnie super! Gdzie ja bym znalazł osobę która by to wszystko chciała słuchać?!

[Introja]

Mówisz o osobach znajomych, czyli nie tak dobrze znanych, może też i obcych, no i w sumie nigdy nie wiedziałam o czym rozmawiać z takimi. U mnie to przejście znajomość -> przyjaźń jest bardzo trudne, chyba że jest to taka osoba, która faktycznie jest podobna do mnie, to wtedy idzie łatwo, ale to rzadko tak się zdarzało w moim życiu inaczej jest drętwo i nie umiem rozmawiać

[intbrun]

rozmowy o polityce to w zasadzie nie rozmowy tylko kłótnie. To nie jest o czymkolwiek. Takich rozmów sie unika, chyba że ktoś lubi się szarpać. Rozmowy o czymkolwiek to właśnie rozmowy bez szarpania się, na luzie.

[jubei]

Rozmawia się po to, aby podtrzymywać rozmowę/relację. Reszta chemii wychodzi w praniu. A im bardziej się myśli o czym rozmawiać, tym... ciszej.

[enter enigma]

Na podstawie moich obserwacji, najczęstszymi tematami w rozmowach są:
- bieżące wydarzenia w danym środowisku (np. w pracy, na studiach)
- bieżące wydarzenia związane z branżą, w której się pracuje
- co się robiło w weekend* (głównie w poniedziałki)
- plany na najbliższy weekend* (głównie w piątki)
- filmy, muzyka i sport
- bieżące wydarzenia w kraju i na świecie (tu ostrożnie z polityką i religią)

* Tu dobrą odpowiedzią jest: wspólnie spędzony czas ze znajomymi, uprawiany sport, obejrzany film, czasem może przeczytana książka. Znacznie gorzej wypadają odpowiedzi "nic nie robiłem/-łam, siedziałem/-łam w domu", informacje o wykonywanych obowiązkach domowych czy o problemach. Tzn. raz jak powiesz, że nic nie robiłeś/-łaś, to w porządku, ale jeżeli ktoś cię przez miesiąc pyta jak spędzałeś/-łaś weekend i cały czas mu mówisz, że siedziałeś/-łaś w domu i nic nie robiłeś/-łaś, to wyjdziesz na osobę nudną albo... opryskliwą, która po prostu nie chce się podzielić tą odrobiną informacji ze swojego życia prywatnego i zwyczajnie kłamie.

[jubei]

Każde środowisko jest inne, każda grupka ludzi. Zależy jak trafisz, to gdzieniegdzie rozmawai się tylko o pracy, nie porusza tematów osobistych. Gdzie indziej jak zaczyna się mówić o pracy (co zwykle wychodzi jak narzekanie) to znowu słyszysz od innych" łojej, znowu o pracy, znowu zrzędzisz"

Niekiedy trzeba się pochamować z opiniami gdyż zdecydowane deklaracje moga być trochę ofensywne dla lekko obcych ludzi lub wspólpracowników. A temat polityki to już w ogóle, wiadomo w Polsce jak trafisz na jakiegoś zagorzałego zwollenika to się mozna pokłócić. Wybrnac pożna po staropolsku czyli ponarzekać na wszystkich i wszystko.

Tematy weekendowe... taaaak, pamiętam ze średniej. Cos musiałem zawsze ściemniać, ilu to dyskotek nie odwiedziłem w weekend, ile nie wypiłem, ile nie wyrzygałem.

[Rafael]

Tematy weekendowe... taaaak, pamiętam ze średniej. Cos musiałem zawsze ściemniać, ilu to dyskotek nie odwiedziłem w weekend, ile nie wypiłem, ile nie wyrzygałem.

Ja bym się wcale nie zdziwił, jakby wszyscy tak ściemniali.
Ale to jeszcze zależy od szkoły.

U nas się trzeba było dużo uczyć, a ci co imprezowali za to wylatywali z liceum.
Ja maksymalnie raz na miesiąc balowałem, ale porządnie.
Za to odbijałem sobie w wakacje i ferie, to już obowiązkowo codziennie, à propos zajmowałem się też prowadzeniem kurortowych dyskotek za kasę, zatem siłą rzeczy musiałem na nich bywać.

A u nas to się imprezowaniem nikt nie chwalił, bo to było źle widziane. Wszyscy tylko się uczyli... oficjalnie. Trzeba było dbać o reputację w liceum aspirującym do najlepszego w Polsce.

Co do mówienia to u mnie było dość oryginalnie. Przypadkiem tak się złożyło, że na mojej linii dojazdowej do szkoły mieszkało aż 6 dziewczyn i tylko ja jeden chłopak.
No dobra był jeszcze jeden, ale on się trzymał z boku. Nie pasowało mu nasze towarzystwo.

A taki dojazd to nie raz trwał godzinę lub więcej, bo nic nie jechało i trzeba było czekać. Zatem przez te 4 lata to przegadaliśmy tysiące godzin. Głównie dziewczyńskie tematy, choć i mnie też czasem udawało się coś narzucić.
Ale się nasłuchałem, co licealistki myślą i czują...
Choć to dość specyficzne dziewczyny były. Wiadomo klasa mat-fiz. Bardziej ścisłe umysły.

[Fire]

Mnie zawsze wypytują co u mnie itp. Zawsze ciekawi. Fakt że mam niestandardowe życie i ciągle coś u mnie nowego ale to zainteresowanie

[Joi]

To chyba zależy od kontekstu + stopnia poznania.
W pracy jakieś small talki typu co tam nowego w pracy plus wydarzenia na świecie, urlopy, nowinki w technologii itd.
Znajome człowieki akurat ze mną rzadko rozmawiają na tematy okołoludzkie "co tam u innych ludzi", ale zdarza im się to słucham.

Generalnie w grupach jest zazwyczaj nudniej, jak czasem zobaczę człeka na 1n1 i jestem w formie i ludź otwarty to można wszystko od jakiś nowych wynalazków, przez jakieś ścisłe nauki/filozofie/coś abstrakcyjnego co jest dla mózgu w danej chwili ciekawsze niż ta przysłowiowa "pogoda".
I tu już ma mniejsze znaczenie jaki to jest level danej znajomości.

[Fire]

Właśnie sobie zdałam sprawę, że właściwie niewiele rozmawiam z nieznajomymi a jeśli już to na gruncie zawodowym, hmm.

[jubei]

A mnie się wydaje, że Introwertycy, ci to tam nie lubią rozmawiac o pogodzie, mogą właśnie z obcymi o tych takich rzeczach naukowych, ciekawostkach, i "ważnych" rzeczach. Zwykli ludzie moga pomysleć wtedy co za weirdo.

[Rafael]

Zwykli ludzie moga pomysleć wtedy co za weirdo.

Tak właśnie pomyślą. Dziwadło, to jest nieuchronne.