Pasje

[intbrun]

Owce w upały się goli ;-) barany również ;-)
2 tygodnie temu w Alpach miałem ruletkę: +10 ale i -5 (30cm śniegu w kilka godzin!!). Bez dobrej wełny byłoby słabo.

[Introja]

A to skończony dziergany przeze mnie sweter, bawełna

[Rafael]

A to skończony dziergany przeze mnie sweter, bawełna

Owszem całkiem ładnie Ci wyszło.
To się robi według czegoś w rodzaju wykrojów tak jak w krawiectwie.?

[Polan]

Ciekawy pomysł z tymi kłosami

[Introja]

A to skończony dziergany przeze mnie sweter, bawełna

Owszem całkiem ładnie Ci wyszło.
To się robi według czegoś w rodzaju wykrojów tak jak w krawiectwie.?

Musiałam sprawdzić co to te wykroje krawieckie i właściwie nie do końca, można różnie, no ja np robiłam tył jako taki duży właśnie prostokąt po prostu według mierzenia siebie i przód takie mniejsze i to razem potem połączone i rękawy jedynie już prosto jako kontynuacja reszty. Tylko, że tu właśnie bez szablonu jakiegoś, po prostu wymiary pomierzyć, uważać by rękawy były w miarę równo szerokie i tyle. Gdyby był jakiś specyficzny kształt to może inaczej, bo ogólnie są różne wzory, w sensie niektórzy podają jakieś wzory gotowe np ile rzędów, ile czegoś tam, jakby się chciało coś identycznego zrobić, najczęściej pluszaki, a takie rzeczy to różnie.

[Introja]

Ciekawy pomysł z tymi kłosami

To takie lawendy w uproszczeniu

[Rafael]

@Introja
Dziękuję za wyjaśnienie.
Zatem per analogiam krawiectwo miarowe, czyli takie z najwyższej półki umiejętności.

[Introja]

@Introja
Dziękuję za wyjaśnienie.
Zatem per analogiam krawiectwo miarowe, czyli takie z najwyższej półki umiejętności.

Właśnie chcę popróbować niedługo takiego zmieniania kolorów w trakcie by wyszedł wzór w rzędach, może być ciekawie

[Rafael]

Właśnie chcę popróbować niedługo takiego zmieniania kolorów w trakcie by wyszedł wzór w rzędach, może być ciekawie

Nie pozostaje nic innego jak tylko przekonać się w praktyce.
I nie zapomnij się pochwalić, gdy będzie już gotowe.

[Introja]

Właśnie chcę popróbować niedługo takiego zmieniania kolorów w trakcie by wyszedł wzór w rzędach, może być ciekawie

Nie pozostaje nic innego jak tylko przekonać się w praktyce.
I nie zapomnij się pochwalić, gdy będzie już gotowe.

Teraz jestem w trakcie drugiego swetra, tym razem męski i pewnie zejdzie do późnej jesieni.. Mam problemy z ręką cały czas i się oszczędzam przynajmniej w tym

[Rafael]

Teraz jestem w trakcie drugiego swetra, tym razem męski i pewnie zejdzie do późnej jesieni.. Mam problemy z ręką cały czas i się oszczędzam przynajmniej w tym

Znam ten ból, gdy chciało by się coś zrobić, a zdrowie nie pozwala. U mnie to prawie wszystkiego dotyczy. Rękę też mam chorą, zespół szyjno-barkowy. Takie nieuleczalne do końca paskudstwo, które wraca co jakiś czas.

Życzę powrotu do zdrowia.

[Introja]

Teraz jestem w trakcie drugiego swetra, tym razem męski i pewnie zejdzie do późnej jesieni.. Mam problemy z ręką cały czas i się oszczędzam przynajmniej w tym

Znam ten ból, gdy chciało by się coś zrobić, a zdrowie nie pozwala. U mnie to prawie wszystkiego dotyczy. Rękę też mam chorą, zespół szyjno-barkowy. Takie nieuleczalne do końca paskudstwo, które wraca co jakiś czas.

Życzę powrotu do zdrowia.

Właśnie to jest takie najgorsze.. i strasznie dołujące dzień w dzień. Przynajmniej dla mnie. Ja nawet nie wiadomo co mam, bo jeszcze badania przede mną, teraz biorę leki, ale już wiem, że nic nie pomogą. Ale gdybym miała więcej rzeczy nie tak ze zdrowiem to ja nie wiem.. już by mi się chyba żyć nie chciało, skoro tak nie można zapomnieć o czymś tylko każda czynność ci przypomina. Okropne więc podziwiam jak ktoś ma dużo więcej rzeczy albo bóle itp, a żyje i często nawet nie narzeka

[Rafael]

Ja nawet nie wiadomo co mam, bo jeszcze badania przede mną, teraz biorę leki, ale już wiem, że nic nie pomogą

W sumie jak nie masz jeszcze diagnozy to możesz być dobrej myśli. Może wystarczy jakaś rehabilitacja i problem zniknie.
Nie ma co się martwić na zapas. A niechcianych myśli można się pozbyć na różne sposoby.

więc podziwiam jak ktoś ma dużo więcej rzeczy albo bóle itp, a żyje i często nawet nie narzeka

Człowiek się do wszystkiego powoli przyzwyczaja. Ja muszę na każdy ruch uważać. Chwila nieuwagi i kontuzja.
Ale żeby tylko to było, to uważałbym siebie za szczęściarza. A do bólu też przywykłem.
Najgorzej to jest, gdy się coś nowego pojawia. Wtedy się trzeba przystosować.

[Introja]

W sumie jak nie masz jeszcze diagnozy to możesz być dobrej myśli. Może wystarczy jakaś rehabilitacja i problem zniknie.
Nie ma co się martwić na zapas. A niechcianych myśli można się pozbyć na różne sposoby.
Człowiek się do wszystkiego powoli przyzwyczaja. Ja muszę na każdy ruch uważać. Chwila nieuwagi i kontuzja.
Ale żeby tylko to było, to uważałbym siebie za szczęściarza. A do bólu też przywykłem.
Najgorzej to jest, gdy się coś nowego pojawia. Wtedy się trzeba przystosować.

No właśnie ja od lutego mam problemy i przez cały czas chodziłam na fizjoterapie, jedną, druga, różne metody, różnymi sprzętami, ale nic i tak nie pomagało, więc trochę kijowo..
Właśnie w sumie może racja że nie wiem, w którymś momencie człowiek już traci nadzieję, już jest zmęczony tym wszystkim i po prostu odpuszcza. Hm to współczuję najgorzej to chyba radzić sobie z bólem

[Rafael]

No właśnie ja od lutego mam problemy i przez cały czas chodziłam na fizjoterapie, jedną, druga, różne metody, różnymi sprzętami, ale nic i tak nie pomagało, więc trochę kijowo..

Moja ciocia też miała problemy z ręką, a ona jest pianistką. W wielu miejscach się leczyła w sumie trzy lata i lekarze byli bezradni pomimo trzech operacji. Proponowali jej przejście na rentę, wiadomo w jej przypadku to całkowita niezdolność do pracy.
Ale ona się zawzięła i w końcu jej pomogli w Konstancinie pod Warszawą. I gra teraz tak samo dobrze jak dawniej.

Ja też się kilka lat leczyłem (rehabilitacja). Ćwiczyłem po 5 godzin dziennie przez 2 lata. I mi się polepszyło. Ale wtedy miałem chory tylko kręgosłup i młody byłem, 25 lat. A teraz to już wielochorobowość.

Właśnie w sumie może racja że nie wiem, w którymś momencie człowiek już traci nadzieję, już jest zmęczony tym wszystkim i po prostu odpuszcza.

Jak masz pesymistyczny nastrój to spróbuj brać leki antydepresyjne z grupy SSRI. One nie zaszkodzą, a mogą dać trochę więcej siły do leczenia i zmniejszyć nieco odczuwanie bólu. Zawsze to coś .
Te tabletki spokojnie może przepisać internista, gdy zechce. Nie wszyscy chcą. W wielu krajach są one standardowo rekomendowane pacjentom, których czeka jakaś trudna i długa terapia, np rehabilitacja. A jak Ci nie będą odpowiadać to możesz odłożyć na bok w każdej chwili i nic się nie stanie w Twojej sytuacji.
Muszą brać tylko chorzy na depresję, bo tam jest ryzyko samobójstwa.

Mam kolegę, który leczy się nowotwór od 6 lat. Gdy dostał diagnozę to po pierwszej chemii się załamał i nie chciał się leczyć. Wtedy lekarz onkolog przepisała mu SSRI i jakoś dał się przekonać. Potem przestał brać, bo dawał radę bez nich, a teraz znowu się załamał i z powrotem bierze. Zatem można to regulować w zależności od potrzeb.

Hm to współczuję najgorzej to chyba radzić sobie z bólem

Dziękuję. Jak się nie nasila, jest ustabilizowany to można wytrzymać po tylu latach, gdy zawsze coś boli, a czasem w kilku miejscach.
Ja zresztą od dziecka dobrze radziłem sobie z bólem.
Energiczny chłopak byłem zawsze poobijany i pozdzierany.
Mam wysoki próg bólu dla mnie wyrwanie zęba lub leczenie kanałowe bez znieczulenia nie stanowią problemu.
Mnie lepiej nie znieczulać, bo może się skończyć wstrząsem anafilaktycznym
A inni od tego tracą przytomność tak ich boli.
Mam to po ojcu. On też taki jest.
Ale ma to też ciemną stronę, bo łatwo coś zaniedbać, a potem jest za późno.
Co nie raz mi się przytrafiło.