Polski Portal Introwertyków

Styl pasywny - komunikacja pasywna oznacza brak bezpośredniej ekspresji uczuć, myśli i życzeń. Osoba posługująca się takim stylem może albo próbować wyrazić je pośrednio, marszcząc czoło, płacząc lub mamrocząc coś pod nosem, albo stłumić je całkowicie. Osoby komunikujące się pasywnie mają tendencję do ciągłego uśmiechania się i podporządkowywania swoich potrzeb potrzebom innych. Podczas rozmów słuchają więcej niż powinno im przypaść w udziale. Jeżeli chcą zakomunikować coś bezpośrednio, pomniejszają znaczenie swoich wypowiedzi, rozpoczynając je od wyrażeń typu: „Nie jestem ekspertem, ale…”, „Nie powinienem tego mówić, ale …”. Bardzo trudno jest im poprosić o coś. Kiedy sami zostaną poproszeni o zrobienie czegoś, co jest im nie na rękę - najczęściej spełniają prośbę pomimo wszystko albo znajdą wymówkę, zamiast otwarcie odmówić. Osoby te charakteryzuje cichy, słaby i niepewny głos. Stałe cechy ich wypowiedzi to: pauzy, wahanie, szukanie właściwych słów, przeskakiwanie z tematu na temat, niejasność i wyrażenia typu: „to znaczy”, „wiesz”. Osoba komunikująca się pasywnie oczekuje, że inni domyślą się, co ona chce powiedzieć. Jej dłonie będą zimne, spocone drżące. Trudno jest z nią nawiązać kontakt wzrokowy - patrzy w dół lub ucieka wzrokiem.

Styl agresywny - osoba posługująca się takim stylem potrafi dość dobrze wyrazić, co czuje, co myśli i czego chce, jednak często dzieje się to kosztem praw i uczuć innych ludzi. Ma tendencję do poniżania innych przez sarkastyczne i rzekomo zabawne uwagi. Kiedy dzieje się coś nie po jej myśli, zwykle przechodzi do ataku. Wzbudza w innych żal i poczucie winy, kierując w ich stronę oskarżenia. Używa uogólnień typu „zawsze”, „nigdy” oraz wypowiedzi, które sugerują jej wyższość i nieomylność (rację). Zachowanie agresywne można rozpoznać po wzniosłym stylu bycia i manifestowaniu siły. Może ono przybierać różne formy - chłód i złowieszcza cisza, nonszalancja i sarkazm, krzyk.

Styl asertywny - komunikacja asertywna polega na formułowaniu jasnych wypowiedziana temat uczuć, myśli i życzeń. Osoba asertywna dba o poszanowanie swoich praw oraz szanuje prawa i uczucia innych. Słucha uważnie i daje innym poznać, że ich wysłuchała. Jest otwarta na negocjacje i gotowa na ustępstwa, ale nie kosztem swoich praw i godności. Wie, jak prawić i przyjmować komplementy. Umie zaczynać i kończyć rozmowę. Skutecznie radzi sobie z krytyką - bez konieczności uciekania się do wrogiego czy obronnego zachowania. W zachowaniu asertywnym można wyczuć pewność, siłę i empatię. Głos jest zrelaksowany, stanowczy i posiada dobrą modulację. Bezpośredni kontakt wzrokowy jest dla niej przyjemny. Postawa jest harmonijna i wyprostowana.

Który z tych stylów u was dominuje? U mnie głównie asertywny, bo najłatwiej mi się nim posługiwać. Czasem pojawiają się inne style, ale to głównie wtedy, gdy stracę panowanie nad emocjami, gdy nad gniewem to agresywny, a gdy nad strachem pasywny.

Wszystkie, w zależności z kim rozmawiam

Który z tych stylów u was dominuje?

Jeszcze kilka lat temu zbyt często agresywny w sarkastycznej wersji, na szczęście już prawie całkowicie udało się go wyeliminować na rzecz asertywnego. Zresztą z komunikacją nigdy nie miałem większych problemów; w klasie czy innej grupie zawsze byłem tym co bierze na siebie ciężar dyskusji czy prezentacji, przeważnie też mnie typowano jak trzeba było z kimś o czymś osobistym pogadać; co chyba dość nietypowe jak na intro.

Dant3s pisze:Wszystkie, w zależności z kim rozmawiam

O, to też do mnie pasuje. Zależy z kim rozmawiam, jak z jakimś cholerykiem, który ciągle mnie męczy agresywnym stylem, to trudno mi utrzymać asertywny. Wtedy w zależności od nastroju i tego, czy podświadomie uważam jego wąty za słuszne, czy nie, albo pasywny, albo agresywny - przy pierwszym ulegam, przy drugim się kłócę, a nie lubię ani ulegać, ani się kłócić, dlatego omijam takich ludzi, bo nie mam do nich cierpliwości.

Miszka pisze:Zresztą z komunikacją nigdy nie miałem większych problemów; w klasie czy innej grupie zawsze byłem tym co bierze na siebie ciężar dyskusji czy prezentacji, przeważnie też mnie typowano jak trzeba było z kimś o czymś osobistym pogadać; co chyba dość nietypowe jak na intro.

Wcale nie, dla intro to nie jest nietypowe, raczej dla osoby nieśmiałej, czy mającej fobię społeczną.
Zresztą nawet znam osobę, która ma fobię społeczną i używa wprawdzie przez większość czasu stylu pasywnego, ale ma wybuchy furii i wtedy styl agresywny do potęgi u niej dominuje. Wygląda to tak jakby fobia ją zmuszała do bycia uległą ciotą i tak zbiera się w niej ta agresja, aż w końcu wybucha jak wariatka. W dodatku wybucha przy osobach, które niekoniecznie miały największy wkład w jej frustrację - ot po prostu przelały czarę goryczy. W sumie ta osoba jest fobiczką i przykładem 9w8, ale w sumie można to też interpretować jako fobiczną 6w5 z atakami antyfobicznej agresji

U mnie głównie asertywny , w większej grupie pasywny , a z przyjacielem czasami nawet bywa agresywny.

Agon skąd ty bierzesz te wszystkie podziały? Zaskakuję mnie to coraz bardziej.

Coldman pisze:Agon skąd ty bierzesz te wszystkie podziały? Zaskakuję mnie to coraz bardziej.

Z różnych rzeczy w necie, a style komunikacji to nawet miałem w książce "Farmacja Praktyczna" i tak mnie naszło, by tu taki temat założyć. Do ludzi trzeba mieć cierpliwość, nie być agresywnym, ale też nie dać się zdominować. Zresztą bycie pasywnym też bywa wygodne, zazwyczaj ludzie z takim stylem nie muszą za nic brać odpowiedzialności, bo unikają tego swoją postawą. Staram się takie osoby nakłaniać do asertywności, bo raz to im się przyda, a dwa nie będę musiał za nich wszystkiego wtedy robić. Z typami pasywnymi jest łatwiej niż z agresywnymi, bo wymagają głównie empatii, ale czasem trafią się tacy, że wszystko trzeba za nich robić i nic nie pomoże. Wtedy też z asertywności mogę pod wpływem niecierpliwości przejść do stylu agresywnego. Czasem mogę też zrobić taki myk, że przy osobie pasywnej sam zachowam się pasywnie, by ta osoba się w końcu sama ruszyła

Oczywiście styl agresywny w formie złowieszczej ciszy A tak na serio to raczej pasywny. Zazwyczaj ludzie albo zgadną o co mi chodzi, albo się tego nie dowiedzą

Potrafię rozmawiać w różnych stylach ale takim głównym u mnie będzie zdecydowanie styl asertywny.

Kiedyś zdecydowanie byłem pasywny. Teraz jestem raczej asertywny z elementami pasywnego w momentach niepewności. Agresywny tylko w konfrontacjach z kimś, kto mnie agresywnie atakuje :wink: