Polski Portal Introwertyków

Mam juz dosc ciaglej niesmialosci i braku odwagi w kontaktach towarzyskich,mam dosc wracania wciaz do pustego domu,mam dosc swojego introwertycznego uposledzenia,ktore niepozwala mi doznac choc odrobiny szczescia.Nie mam po co zyc,bo dla kogo?Nie ciagnie mnie juz kompletnie
do moich zainteresowan.Zyje z dnia na dzien pochloniety przez rutyne.Wolalbym chyba byc glupim lecz towarzyskim i szczesliwym z kobieta niz tkwic w aktualnym stanie.Dla mnie introwersja do defekt psychiczny.
Musialem to z siebie wyrzygac.

Ale introwertów to Ty szanuj człowieku.
Moja szanowna koleżanka Szczerość nie pozwala mi Cię pocieszać, powiem wprost: to Twoja wina, nie introwersji.

Jesteś INTP - nic dziwnego, nie jesteś sam z tym problemem, da się go rozwiązać i nie tylko charakter i temperament mają wpływ na życie.

Szanuje ludzi,nie introwersje.
Nie oczekuje klepania po ramieniu i stwierdzania,ze bedzie dobrze.
Moze moja wina,tylko niestety nie mam pomyslu na obejscie tej blokady.
Jak niby da sie to rozwiazac? Chyba tylko kulka we lbie.

Przepraszam za te przeskoki w odpowiedzi i inne niedociagniecia,nie mam nastroju na piekny styl.

Szukać dalej, bo do wygrania masz szczęśliwe życie.

Albo wiecej meki.

Tyle, że Fangtasia ma rację, nie róbcie z introwersji jakiego fatum, bo tak nie jest.
To co opisujesz bardziej ma związek z Twoją osobistą historią, środowiskiem, charakterem, nastawieniem do życia, a nie temperamentem na "I".

Co chcesz wygrać, zależy już od Ciebie, ale niestety te granie w życie polega właśnie na ciągłym próbowaniu i na potykaniu się, więc nikt Ci tu nie poda recepty i nie powie "po tym na pewno się uda". Pewnie coś trzeba ogarnąć z tych umiejętności społecznych i pojawiać się gdzieś, gdzie przebywają inne człowieki. Powodzenia w wychodzeniu z własnych przekonań, które Cię tu na wstecznym trzymają.

JanNowak pisze:Dla mnie introwersja do defekt psychiczny.

Jak się bardzo chce, to można z byle gówna zrobić defekt psychiczny, także polecam spojrzeć na swój problem nieco bardziej optymistycznie.

Dzieki za odpowiedzi.
Staram sie znalezc rozwiazanie,tylko niestety do rzeczy ktore sprawialy mi radosc - tj. programowanie,nauka czy sztuki walki - stracilem kompletnie zapal,to byla moja odskocznia i droga,teraz nie mam nic.No coz,czas pokaze jaka sciezke obral mi los.

Nie to forum. Może pomogą trzy linki:
1
2

I przede wszystkim:

3. Avoidant

JanNowak pisze:Mam juz dosc ciaglej niesmialosci i braku odwagi w kontaktach towarzyskich,mam dosc wracania wciaz do pustego domu,mam dosc swojego introwertycznego uposledzenia,ktore niepozwala mi doznac choc odrobiny szczescia.Nie mam po co zyc,bo dla kogo?Nie ciagnie mnie juz kompletnie
do moich zainteresowan.Zyje z dnia na dzien pochloniety przez rutyne.Wolalbym chyba byc glupim lecz towarzyskim i szczesliwym z kobieta niz tkwic w aktualnym stanie.Dla mnie introwersja do defekt psychiczny.
Musialem to z siebie wyrzygac.

Długo już masz dość takiego życia? Bo ja na przykład też mam ostatnio podobny kryzys, jest to o tyle dziwne, że wcześniej zupełnie nie przeszkadzał mi mój styl życia, introwertyzm, a od jakiś dwóch miesięcy się męczę sama ze sobą, też zupełnie mi się nic nie chce, nie wiem po co żyje itd. Najgorsze jest to, że im bardziej potrzebuję ludzi, tym bardziej się od nich odcinam, ostatnio unikam kontaktów z innymi, nie odbieram telefonów od znajomych, co mnie wpędza w jeszcze gorszy stan.

Od ładnych paru miesięcy.

Mozna byc szcześliwym bedąc intro.
ps. potwierdzone info.

Gdybyś był ekstrawertykiem, wierz mi nadal miałbyś te same problemy bo to dzieje sie w twojej głowie i nie jest zwiazane z byciem intro czy nie.
patrząc na pore roku może to być to : https://pl.wikipedia.org/wiki/Choroba_a ... a_sezonowa
albo jeżeli to Cie dotyczy może byc i to : http://psychoterapiageneza.pl/kryzys-cw ... z-dorosli/

Albo miliony innych.

Ponad tydzień temu skończyłam 25 lat. Artykuł "Kryzys ćwierćwiecza" jest przynajmniej o mnie

@Jan Nowak
To może być depresja, nerwica, kryzys - nie wiem, ale przyczyną na pewno nie jest introwersja. Być może jesteś czymś przeciążony i organizm "wywala bezpieczniki", a może brakuje Ci witamin, szczególnie niedobór magnezu działa niekorzystnie na nastrój. Spróbuj dojść do przyczyny.
A propo's nieśmiałości: nieśmiałość do lęk przed oceną przez innych. Tu może pomóc trochę odpowiednie nastawienie typu "Mam wy***ane co o mnie sądzicie!"