Polski Portal Introwertyków

Pan Maska pisze: ↑03 sty 2020, 14:03 Że JESZCZE nie zamordowałem gości z pracy którzy opowiada mi o swoim weekendzie,przygodach i wszystkim na co mam ******** kiedy trafią na mnie w kuchni jak grzeje wodę na herbatkę..

romanka pisze: ↑03 sty 2020, 18:52

Pan Maska pisze: ↑03 sty 2020, 14:03 Że JESZCZE nie zamordowałem gości z pracy którzy opowiada mi o swoim weekendzie,przygodach i wszystkim na co mam ******** kiedy trafią na mnie w kuchni jak grzeje wodę na herbatkę..

No cóż pewnie to ekstrawertycy, którzy w ten sposób próbują byc mili.

Pilotka19 pisze: ↑03 sty 2020, 19:22

romanka pisze: ↑03 sty 2020, 18:52

Pan Maska pisze: ↑03 sty 2020, 14:03 Że JESZCZE nie zamordowałem gości z pracy którzy opowiada mi o swoim weekendzie,przygodach i wszystkim na co mam ******** kiedy trafią na mnie w kuchni jak grzeje wodę na herbatkę..

No cóż pewnie to ekstrawertycy, którzy w ten sposób próbują byc mili.

Albo tacy, którzy muszą mówić, mówić, dużo mówić, nieważne do kogo i o czym. Najgorzej jak się spotka takich dwójka, najlepiej rano i zaczynają się przekrzykiwać w chaosie kto, co, jak, kiedy, z kim... A człowiek próbuje tylko zjeść śniadanie.

romanka pisze: ↑03 sty 2020, 19:27

Pilotka19 pisze: ↑03 sty 2020, 19:22

romanka pisze: ↑03 sty 2020, 18:52
No cóż pewnie to ekstrawertycy, którzy w ten sposób próbują byc mili.

Albo tacy, którzy muszą mówić, mówić, dużo mówić, nieważne do kogo i o czym. Najgorzej jak się spotka takich dwójka, najlepiej rano i zaczynają się przekrzykiwać w chaosie kto, co, jak, kiedy, z kim... A człowiek próbuje tylko zjeść śniadanie.

Niestety tak czesto jest. Ale jak w pracy jest naprawde dużo pracy, to takiego pierdu pierdu nie bedzie bo człowiek sie nie odrobi. Wiec ja się bardzo ciesze bo mam duzo roboty.

Pan Maska pisze: ↑03 sty 2020, 21:08 haha i tu jest pies pogrzebany. Oni tam są zatrudnieni i...... na tym wszystko się kończy. Przez cały dzień pierdzą w stołek (przepraszam za wyrażenie) a jak pojawia się coś do zrobienia to - potem,bo teraz mam spotkanie, idę na obiad, weryfikuje coś.. 5 min później widzisz cień który przemyka korytarzem, brzęczenie telefonu z wiadomością-kur** przylazł do mnie, POMOCY! Ogólnie jeśli rozgada się ktoś z "ekipy" to nie jest źle,trzeba poudawać, pokiwać głową czasem rzucić jakiś żarcik a potem czmychnąć do pokoju, łyk herbatki i ładujemy bateryjki. Gorzej jest jeśli zagada mnie osoba która po prostu mnie irytuje (jest leniwa,przywłaszcza sobie prace innych i łże prosto w oczy ) to załącza mi się tryb Sku****** i wyobrażam sobie np jak łamią go kołem.Dziwne, że sprawia mi to satysfakcję? hmm w sumie też tak macie... ? Czy to mój dziwny fetysz i sposób na radzenie sobie z tym typem ludzi ?

Pan Maska pisze: ↑03 sty 2020, 23:58 W pracy mi nie przeszkadzają bo mój pokój omijają szerokim łukiem akurat (dzięki bogu) ale bardziej chodzi mi tu o gadki jak człowiek wychodzi się dotlenić, zrobić herbatkę itd. Chcesz postać na dworze,pooddychać powietrzem a on przychodzi, opowiada o swoim życiu człowiekowi z którym nic go nie łączy prócz "pracy". Dla mnie jest to żałosne i niezręczne, zwłaszcza jak opowiada o sytuacji, że dziewczyna go rzuciła "bo jest leniem" i przejrzała na oczy w końcu. Ja stoję ,nie wiem jak się zachować bo uważam, że dobrze mu tak i ogólnie mam to gdzieś co go spotkało ale nie powiem mu tego w prost bo potem będzie, że jestem dziwny albo gość jest kretynem i napisze @ do przełożonych bo mentalnie ma 14 lat i nie rozumie tego, że nikogo tutaj nie obchodzą jego problemy. Nie pozostaje nic innego jak nauczyć się z tym żyć...Chyba, że stracę panowanie nad sobą kiedyś i .....dojdzie do masakry