Polski Portal Introwertyków

Jakie bajki i książki najbardziej utkwiły Ci w pamięci? Pewnie wyjdą tu na jaw różnice pokoleniowe wśród naszych forumowiczów.

Chociaż teraz treści już nie pamiętam, to pamiętam, że wzruszyła mnie książka "Biały Bim Czarne Ucho". Lubiłam "Koziołka matołka" i "Bajki" Brzechwy".
Z bajek w TV to m.in."Miś uszatek" i "Struś Pędziwiatr".

Mama czytała mi klasyczne bajki typu Kopciuszek, Królewna Śnieżka i tak dalej, natomiast książką mojego dzieciństwa, którą sama czytałam i która była ze mną przez lata, był zdecydowanie Harry Potter.

Podobnie jak przedmówczyni - Kopciuszek, Pocahontas, Królewna Śnieżka... Pamiętam, że miałam jakieś mega stare wydania, o które dbałam jak o najprawdziwszy skarb. I znałam wszystkie na pamięć.
Jedyne co mi jeszcze przychodzi do głowy to takie mini książeczki o Reksiu bodajże i zbiór wierszyków Brzechwy.

Scooby Doo! Do teraz jestem fanem ;)

"Ania z Zielonego Wzgórza" Lucy Maud Montgomery

Moją ulubioną bajką w czasach, gdy czytać jeszcze sam nie potrafiłem był Sinobrody, trochę creepy baśń. Rzadko kiedy książka potrafi przynieść czytelnikowi ciarki jak horrory, ale tej się udało. Poza tym lubiłem baśnie Andersena.
A w szkole podstawowej historia Anny Shirley była moją ulubioną.

Pierwsza samodzielnie przeczytana książka, która mnie zachwyciła to "Dzieci z Bullerbyn" - wracałam do niej kilka razy. Miło wspominam też "Jeżycjadę" M.Musierowicz.

Seria Niefortunnych Zdarzeń, to była pierwsza seria książek, którą przeczytałam i chyba od tej pory serio polubiłam czytanie.

Moją ulubioną książką z czasów dzieciństwa był "Tajemniczy ogród", lubiłem też niektóre baśnie braci Grimm.

W dzieciństwie bardzo dużo mi czytano, przede wszystkim były to bajki braci Grimm oraz - wielokrotnie, bezlitośnie i do porzygu - "Baśnie z wyspy Lanka" Chmelovej, które dostałam będąc w przedszkolu i które do dziś mam. Tom nosi widoczne ślady zmęczenia materiału, ale opowiastki są bajeranckie i czasem do nich wracam.
Świadomą lekturą dla dzieci, z którą już zmierzyłam się sama, były wspominane tutaj często "Dzieci z Bullerbyn", uwielbiana lektura, wielokrotnie rewizytowana, urokliwa i nastrajająca melancholijnie jednak. W pełni świadomie sięgałam też po lektury raczej nie dla dzieci, ze szczególną lubością przeglądałam "Małą Encyklopedię Zdrowia" z obrzydliwymi obrazkami trzewi (love!) oraz z zapałem i po kryjomu czytałam "Psa Baskerville'ów" Doyle'a, z której początkowo niewiele rozumiałam (miałam jakieś sześć, może siedem lat), ale atmosfera mroku i tajemniczości bardzo mi się podobała.

Moim ulubionym pisarzem był chyba Edmund Niziurski. Poza tym, byłem wiernym czytelnikiem komiksów o Kaczorze Donaldzie.

Zerko Żeglarz i cała seria książek o przygodach Zerko